JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Musikk

Kraft og raffinement

Domorganisten ved Stefansdomen i Wien presenterer sitt nye gigantorgel.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
I Stefansdomen i Wien er eit av vår tids største orgelprosjekt fullført.

I Stefansdomen i Wien er eit av vår tids største orgelprosjekt fullført.

Foto: Sjur Haga Bringeland

I Stefansdomen i Wien er eit av vår tids største orgelprosjekt fullført.

I Stefansdomen i Wien er eit av vår tids største orgelprosjekt fullført.

Foto: Sjur Haga Bringeland

2558
20201127
2558
20201127

Lytt til artikkelen:

CD

J.S. Bach, Elgar, Karg-Elert, Lefébure-Wély, Williams:

The New Organ

Konstantin Reymaier, orgel. Deutsche Grammophon 2020

Domorganist og prest ved Wiens domkyrkje St. Stephan, Konstantin Reymaier, legg ikkje skjul på kor vanskeleg akustikken i kyrkja er: Porøse sandsteinflater og rikt skulpturerte søyler «svelger» unna lyden, og fyllest ho med folk, blir etterklangen meir som i ei stove enn i ein katedral. I tillegg skuggar skogen av pilarar og bogar for lyden – ei orgelpipe som mest blæs deg over ende på orgelgalleriet bak i kyrkja, kling mjukt og fint lenger framme mot koret.

Eitt av dei største europeiske orgelprosjekta i vår tid var endeleg over i oktober, då det nye gigantorgelet i Wien blei vigsla. Resultatet er eit uvanleg allsidig instrument som skal duga innan dei fleste musikkstilar. Nettopp dette er det Reymaier freistar å syna med CD-en sin: at eit slikt orgel fungerer til alt frå kantatesatsar av Johann Sebastian Bach (1685–1750) til – hald deg fast – John Williams’ (fødd 1932) Star Wars-filmmusikk.

Vakker tyngd

Albumet opnar tradisjonelt med Bachs mest kjende orgelverk, Toccata og fuge i d-moll, BWV 565. Trillene og dei raske tonerekkjene i byrjinga av toccataen skjer som knivar gjennom kyrkjerommet, og timinga av pausane mellom dei melodiske motiva sit perfekt i høve til etterklangen i rommet. Det er ei vakker tyngd over fugen. Sjølv om dei jamne sekstendelsnotane i fugetemaet går som ein eviggangsmaskin, tøyer og bøyer Reymaier frasane såpass at me oppfattar skilnaden mellom det melodisk substansielle og det ornamentale garnityret. Tolkinga overtyder, altså, sjølv om eg føretrekkjer denne musikken spelt på eit ekte barokkorgel.

Star Wars

Kantatesatsane, som Rey­maier sjølv har skrive om frå orkester og kor til orgelmanual og -pedal, får fram dei symfoniske kvalitetane til Stefansdomen-orgelet. Spesielt godt likar eg Edward Elgars (1857–1934) britisk-pompøse Orgelsonate i G-dur, op. 28, då særleg den underleg dulde andresatsen «Allegretto», som etter stemninga å døma kunne vore frå ein ubåtfilm.

Kva så med Star Wars, eit filmepos domorganisten dristar seg til å samanlikna med Wagners operatetralogi Nibelungenringen? Sjølv om dette ikkje er musikk eg har noko særleg forhold til, utvidar Reymaiers kraftfulle og raffinerte framføring førestillinga mi av korleis eit orgel kan klinga.

Sjur Haga Bringeland

Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikk­meldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Lytt til artikkelen:

CD

J.S. Bach, Elgar, Karg-Elert, Lefébure-Wély, Williams:

The New Organ

Konstantin Reymaier, orgel. Deutsche Grammophon 2020

Domorganist og prest ved Wiens domkyrkje St. Stephan, Konstantin Reymaier, legg ikkje skjul på kor vanskeleg akustikken i kyrkja er: Porøse sandsteinflater og rikt skulpturerte søyler «svelger» unna lyden, og fyllest ho med folk, blir etterklangen meir som i ei stove enn i ein katedral. I tillegg skuggar skogen av pilarar og bogar for lyden – ei orgelpipe som mest blæs deg over ende på orgelgalleriet bak i kyrkja, kling mjukt og fint lenger framme mot koret.

Eitt av dei største europeiske orgelprosjekta i vår tid var endeleg over i oktober, då det nye gigantorgelet i Wien blei vigsla. Resultatet er eit uvanleg allsidig instrument som skal duga innan dei fleste musikkstilar. Nettopp dette er det Reymaier freistar å syna med CD-en sin: at eit slikt orgel fungerer til alt frå kantatesatsar av Johann Sebastian Bach (1685–1750) til – hald deg fast – John Williams’ (fødd 1932) Star Wars-filmmusikk.

Vakker tyngd

Albumet opnar tradisjonelt med Bachs mest kjende orgelverk, Toccata og fuge i d-moll, BWV 565. Trillene og dei raske tonerekkjene i byrjinga av toccataen skjer som knivar gjennom kyrkjerommet, og timinga av pausane mellom dei melodiske motiva sit perfekt i høve til etterklangen i rommet. Det er ei vakker tyngd over fugen. Sjølv om dei jamne sekstendelsnotane i fugetemaet går som ein eviggangsmaskin, tøyer og bøyer Reymaier frasane såpass at me oppfattar skilnaden mellom det melodisk substansielle og det ornamentale garnityret. Tolkinga overtyder, altså, sjølv om eg føretrekkjer denne musikken spelt på eit ekte barokkorgel.

Star Wars

Kantatesatsane, som Rey­maier sjølv har skrive om frå orkester og kor til orgelmanual og -pedal, får fram dei symfoniske kvalitetane til Stefansdomen-orgelet. Spesielt godt likar eg Edward Elgars (1857–1934) britisk-pompøse Orgelsonate i G-dur, op. 28, då særleg den underleg dulde andresatsen «Allegretto», som etter stemninga å døma kunne vore frå ein ubåtfilm.

Kva så med Star Wars, eit filmepos domorganisten dristar seg til å samanlikna med Wagners operatetralogi Nibelungenringen? Sjølv om dette ikkje er musikk eg har noko særleg forhold til, utvidar Reymaiers kraftfulle og raffinerte framføring førestillinga mi av korleis eit orgel kan klinga.

Sjur Haga Bringeland

Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikk­meldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Foto: Sebastian Dalseide

TeaterMeldingar
Jan H. Landro

Beckett-klassikar av godt merke

Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Foto: Merete Haseth

BokMeldingar
Hilde Vesaas

Våren over mannalivet

Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Foto: Another World Entertainment

FilmMeldingar
Håkon Tveit

Djevelen i detaljane

By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov
Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis