Moog mynta på alle på moder jord
Ei etterlengta nyutgjeving av eksperimentell easy listening med stueplanter som hovudmålgruppe.
Elektronisk
musikk
Mort Garson:
Mother Earth’s Plantasia
Sacred Bones Records
Mort Garson gav ut albumet Mother Earth’s Plantasia – warm earth music for plants… and the people that love them på eiga hand i 1976. Målgruppa for plata var, som undertittelen seier, planter – ja, vekstar – og distribusjonen var likeins ukonvensjonell: Dei fekk plata som kjøpte planter frå blomebutikken Mother Earth i Los Angeles eller bestilte madrass av merket Simmons frå forhandlaren Sears. Plantasia toppa dermed ikkje hitlistene, men seinare har ho, godt hjelpt av internettfenomen som YouTubes tilrådingsalgoritme, oppnådd kultstatus. No har plata blitt utgjeven på nytt for (offisielt) første gong.
Rundt 60-talet var Garson ein ettertrakta studiomusikar, dirigent, låtskrivar og arrangør, og han arbeidde mellom anna med easy listening-popartistar som Doris Day, Glenn Campbell og Ruby & The Romantics. Når 70-åra nærma seg, blei han introdusert for Robert Moog og den enorme, modulære analogsynthesizeren hans, og den musikalske produksjonen til Garson tok ein krapp sving inn mot det underlege med satiren The Wozard of Iz – An Electronic Odyssey (1968) og ei rekke eksperimentelle plater med esoterisk tematikk.
Av desse eksperimentelle synthesizerbaserte platene er Plantasia den mest tilgjengelege: På denne instrumentalplata, som læt underleg moderne den dag i dag, kjem Garsons easy listening-erfaring ut i full blom. Eg har ikkje fått klart svar frå plantene enno, men for menneskeøyro er dette iallfall som balsam.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Elektronisk
musikk
Mort Garson:
Mother Earth’s Plantasia
Sacred Bones Records
Mort Garson gav ut albumet Mother Earth’s Plantasia – warm earth music for plants… and the people that love them på eiga hand i 1976. Målgruppa for plata var, som undertittelen seier, planter – ja, vekstar – og distribusjonen var likeins ukonvensjonell: Dei fekk plata som kjøpte planter frå blomebutikken Mother Earth i Los Angeles eller bestilte madrass av merket Simmons frå forhandlaren Sears. Plantasia toppa dermed ikkje hitlistene, men seinare har ho, godt hjelpt av internettfenomen som YouTubes tilrådingsalgoritme, oppnådd kultstatus. No har plata blitt utgjeven på nytt for (offisielt) første gong.
Rundt 60-talet var Garson ein ettertrakta studiomusikar, dirigent, låtskrivar og arrangør, og han arbeidde mellom anna med easy listening-popartistar som Doris Day, Glenn Campbell og Ruby & The Romantics. Når 70-åra nærma seg, blei han introdusert for Robert Moog og den enorme, modulære analogsynthesizeren hans, og den musikalske produksjonen til Garson tok ein krapp sving inn mot det underlege med satiren The Wozard of Iz – An Electronic Odyssey (1968) og ei rekke eksperimentelle plater med esoterisk tematikk.
Av desse eksperimentelle synthesizerbaserte platene er Plantasia den mest tilgjengelege: På denne instrumentalplata, som læt underleg moderne den dag i dag, kjem Garsons easy listening-erfaring ut i full blom. Eg har ikkje fått klart svar frå plantene enno, men for menneskeøyro er dette iallfall som balsam.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.