Ambivalensens estetikk
Thomas T. Dahl skin frå første til siste tone.
Jazz
Skydive Trio:
Sun Sparkle
Thomas T. Dahl, gitar; Mats Eilertsen, bass; Olavi Louhivuori, trommer
Hubro HubroCD2596
Trioen vekte med rette oppsikt i 2015 med debuten Sun Moee. Samarbeidet dei tre imellom går endå lenger attende i ymse konstellasjonar i Eilertsens namn. Musikken var sett saman av forførande melodiar, raffinert harmonikk, «laus» rytmikk og luftig og gjennomsynleg lydbilete, men det lyttande samspelet var kanskje det mest oppsiktsvekkjande. Dei same kvalitetane fører trioen vidare på oppfølgjaren.
Den største skilnaden frå debuten er at trioen på Sun Sparkle også har skaffa seg ein rockefot å stå på. På fleire kutt er rytmikken fastare og meir bastant, og Eilertsen har på ein del spor skifta ut kontrabassen med den elektriske halvbroren. Dette som ved første gjennomhøyring verkar som eit markant stilskifte, er berre ei ytre form som ikkje endrar essensen i uttrykket til trioen. Opningssporet «Launch» av Eilertsen er eit glimrande døme. Med stødig rockefot og ein harmonikk som gjev næring til illusjonen om at noko faktisk kan veksa inn i himmelen, har dei lagt eit fundament som Dahl med ei nydeleg forma melodistemme emosjonelt dreg i ei anna lei. Ambivalensestetikk er ein raud tråd plata gjennom.
Sjølv om trioen har såkalla flat struktur, og namnet på trioen understrekar nettopp dette, er Sun Sparkle i endå sterkare grad enn debuten eit utstillingsvindauge for Dahl. Dette er eit paradoks ved plata. Dahl har berre signert éin av dei ti låtane. Resten står dei to andre for. Når eg likevel gjer dette til eit sentralt poeng, kan tittelkuttet til Louhivuori illustrera dette. Her spelar Dahl på heile registeret. Kompspelet, måten han formulerer og reformulerer temaet på, ornamentikken og dei korte flatene med formsikker improvisasjon er alt saman med på å gjera Sun Sparkle til ei heilt unik lytteoppleving.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Skydive Trio:
Sun Sparkle
Thomas T. Dahl, gitar; Mats Eilertsen, bass; Olavi Louhivuori, trommer
Hubro HubroCD2596
Trioen vekte med rette oppsikt i 2015 med debuten Sun Moee. Samarbeidet dei tre imellom går endå lenger attende i ymse konstellasjonar i Eilertsens namn. Musikken var sett saman av forførande melodiar, raffinert harmonikk, «laus» rytmikk og luftig og gjennomsynleg lydbilete, men det lyttande samspelet var kanskje det mest oppsiktsvekkjande. Dei same kvalitetane fører trioen vidare på oppfølgjaren.
Den største skilnaden frå debuten er at trioen på Sun Sparkle også har skaffa seg ein rockefot å stå på. På fleire kutt er rytmikken fastare og meir bastant, og Eilertsen har på ein del spor skifta ut kontrabassen med den elektriske halvbroren. Dette som ved første gjennomhøyring verkar som eit markant stilskifte, er berre ei ytre form som ikkje endrar essensen i uttrykket til trioen. Opningssporet «Launch» av Eilertsen er eit glimrande døme. Med stødig rockefot og ein harmonikk som gjev næring til illusjonen om at noko faktisk kan veksa inn i himmelen, har dei lagt eit fundament som Dahl med ei nydeleg forma melodistemme emosjonelt dreg i ei anna lei. Ambivalensestetikk er ein raud tråd plata gjennom.
Sjølv om trioen har såkalla flat struktur, og namnet på trioen understrekar nettopp dette, er Sun Sparkle i endå sterkare grad enn debuten eit utstillingsvindauge for Dahl. Dette er eit paradoks ved plata. Dahl har berre signert éin av dei ti låtane. Resten står dei to andre for. Når eg likevel gjer dette til eit sentralt poeng, kan tittelkuttet til Louhivuori illustrera dette. Her spelar Dahl på heile registeret. Kompspelet, måten han formulerer og reformulerer temaet på, ornamentikken og dei korte flatene med formsikker improvisasjon er alt saman med på å gjera Sun Sparkle til ei heilt unik lytteoppleving.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.