Ode til eineveldet
CD
Georg
Philipp
Telemann:
Festmusik für Altona
Barockwerk Hamburg;
dir.: Ira Hochman. CPO 2017
Når det gjeld den tyske barokkomponisten Georg Philipp Telemann (1681–1767), er der stadig nytt under sola: I eit musikkarkiv som etter andre verdskrigen blei ekspedert austover til Armenia, og no er ført attende til universitetsbiblioteket i Hamburg, har det dukka opp ei rekkje ukjende Telemann-komposisjonar. Mange av desse blei komponerte for Altona, det som i dag er ein bydel nordvest i Hamburg, men frå 1640 til 1864 var det ein viktig dansk hamneby som hyste Europas fyrste frihamn.
Arkivfunnet syner at Telemann, som var musikkdirektør i Hamburg, nytta mykje tid på slike danske oppdrag, faktisk så mykje tid at Hamburgs byråd måtte minna han på at det var i Tyskland han var tilsett, ikkje i Danmark. Det er to slike tingingsverk det ypparlege ensemblet Barockwerk Hamburg har spelt inn på det uvanleg interessante albumet Festmusik für Altona.
«Danskanes Athen»
Dei to verka på plata er svært ulike. Det eine er ein latinsk ode, Nunc auspicato sidere prosperum affulget aevum («Under ei lykkebringande stjerne stråler no ein lukkeleg tidsalder»). Oden er tileigna Frederik V., Danmark-Noregs konge frå 1746 til 1766, som var ein populær regent, trass i at han åtte større talent som begersvingar enn som riksstyrar. Librettoen hyllar kongen som «musenes fyrste» i «danskanes Athen» (København), og er tonesett på gamaldags, lærd vis: Fire songarar framfører polyfone korsatsar som minner meir om kyrkjemotettar frå 1600-talet enn verdsleg 1700-talsmusikk.
Hundreårsjubileum
Langt prektigare er det andre stykket på plata, Die dicken Wolken scheiden sich («Det tjukke skylaget skil seg») frå 1760, som markerte hundreårsjubileet for eit dramatisk år i den dansk-norske soga: I 1660 var det økonomisk krise i København etter ein serie krigar mot Sverige, der svenskane mellom anna hadde tvinga til seg Jemtland, Herjedalen og Båhuslen frå Noreg. Kong Frederik III, som sat på trona frå 1648 til 1670, ville skriva ut nye skattar som råka adelen. Men sidan skattefridom var eit av dei grunnleggjande privilegia til adelsmennene, nekta dei å gå med på dette. Presteskapet og borgarane samla seg då bak eit radikalt forslag frå kongen om å innføra arvekongedømme, noko som frårøva adelen makta til å velja monark. Same hausten gjorde Frederik III seg så til eineveldig herskar over tvillingrika.
Kongelege attributt
Festmusikken er på oratorisk vis sett saman av kor, resitativ og ariar, der koret representerer «Danmarks undersåttar», og resitativa og ariane blir framførte av allegoriske figurar som personifiserer «minnet», «betraktninga» og «Danmarks skytsånd». Verket har kongeleg sus over seg, for det er med paukar og trompetar, instrument som tradisjonelt er kongelege attributt i musikken.
Sjølv om Telemann i 1760 var mest 80 år gamal, er tonespråket overraskande moderne for si tid. Harmonikken er nemleg enklare, klangteksturen i orkestersatsen tynnare og det er meir fokus på toppmelodien enn det som var vanleg i høgbarokken. Desse stilelementa peikar fram mot wienerklassisismen i musikksoga – eit prov på at den aldrande komponisten åtte ei imponerande evne til å fornya seg.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
CD
Georg
Philipp
Telemann:
Festmusik für Altona
Barockwerk Hamburg;
dir.: Ira Hochman. CPO 2017
Når det gjeld den tyske barokkomponisten Georg Philipp Telemann (1681–1767), er der stadig nytt under sola: I eit musikkarkiv som etter andre verdskrigen blei ekspedert austover til Armenia, og no er ført attende til universitetsbiblioteket i Hamburg, har det dukka opp ei rekkje ukjende Telemann-komposisjonar. Mange av desse blei komponerte for Altona, det som i dag er ein bydel nordvest i Hamburg, men frå 1640 til 1864 var det ein viktig dansk hamneby som hyste Europas fyrste frihamn.
Arkivfunnet syner at Telemann, som var musikkdirektør i Hamburg, nytta mykje tid på slike danske oppdrag, faktisk så mykje tid at Hamburgs byråd måtte minna han på at det var i Tyskland han var tilsett, ikkje i Danmark. Det er to slike tingingsverk det ypparlege ensemblet Barockwerk Hamburg har spelt inn på det uvanleg interessante albumet Festmusik für Altona.
«Danskanes Athen»
Dei to verka på plata er svært ulike. Det eine er ein latinsk ode, Nunc auspicato sidere prosperum affulget aevum («Under ei lykkebringande stjerne stråler no ein lukkeleg tidsalder»). Oden er tileigna Frederik V., Danmark-Noregs konge frå 1746 til 1766, som var ein populær regent, trass i at han åtte større talent som begersvingar enn som riksstyrar. Librettoen hyllar kongen som «musenes fyrste» i «danskanes Athen» (København), og er tonesett på gamaldags, lærd vis: Fire songarar framfører polyfone korsatsar som minner meir om kyrkjemotettar frå 1600-talet enn verdsleg 1700-talsmusikk.
Hundreårsjubileum
Langt prektigare er det andre stykket på plata, Die dicken Wolken scheiden sich («Det tjukke skylaget skil seg») frå 1760, som markerte hundreårsjubileet for eit dramatisk år i den dansk-norske soga: I 1660 var det økonomisk krise i København etter ein serie krigar mot Sverige, der svenskane mellom anna hadde tvinga til seg Jemtland, Herjedalen og Båhuslen frå Noreg. Kong Frederik III, som sat på trona frå 1648 til 1670, ville skriva ut nye skattar som råka adelen. Men sidan skattefridom var eit av dei grunnleggjande privilegia til adelsmennene, nekta dei å gå med på dette. Presteskapet og borgarane samla seg då bak eit radikalt forslag frå kongen om å innføra arvekongedømme, noko som frårøva adelen makta til å velja monark. Same hausten gjorde Frederik III seg så til eineveldig herskar over tvillingrika.
Kongelege attributt
Festmusikken er på oratorisk vis sett saman av kor, resitativ og ariar, der koret representerer «Danmarks undersåttar», og resitativa og ariane blir framførte av allegoriske figurar som personifiserer «minnet», «betraktninga» og «Danmarks skytsånd». Verket har kongeleg sus over seg, for det er med paukar og trompetar, instrument som tradisjonelt er kongelege attributt i musikken.
Sjølv om Telemann i 1760 var mest 80 år gamal, er tonespråket overraskande moderne for si tid. Harmonikken er nemleg enklare, klangteksturen i orkestersatsen tynnare og det er meir fokus på toppmelodien enn det som var vanleg i høgbarokken. Desse stilelementa peikar fram mot wienerklassisismen i musikksoga – eit prov på at den aldrande komponisten åtte ei imponerande evne til å fornya seg.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.