Stille natt i to hundre år
Det eldste manuskriptet til julesongen «Stille Nacht! Heilage Nacht!», ført i pennen av presten Joseph Mohr.
CD
Franz
Xaver
Gruber, m.fl.:
Stille Nacht...
RIAS Kammerchor;
dir.: Uwe Gronostay.
Harmonia Mundi 2002/2018
Om du slit med å koma i julestemning, kan eg tilrå å ta ein adventstur til Salzburg, slik eg har gjort. I år la eg merke til noko spesielt her: På julemarknaden, i kyrkjene og i butikkvindauga – overalt er det stilt ut saker som har med «Stille Nacht! Heilge Nacht!» å gjera, julesongen me i Noreg kjenner som «Glade jul» eller – i den meir korrekte omsetjinga til Erik Hillestad frå 1990-åra – «Stille natt, hellige natt».
At salzburgarane er opptekne av han, er i og for seg ikkje underleg. Han er kan hende verdas mest kjende julesong, omsett til over 50 språk og utgjeven i eit utal coverversjonar med alt frå Bing Crosby, Johnny Cash og Sinéad O’Connor til Justin Bieber og Beyoncé. Men det spesielle i år er at han har 200-årsjubileum: Han blei urframført i Salzburg-området for fyrste gong på julekvelden i 1818, i den vesle landsbyen Oberndorf. Utruleg nok var blekket på notearka knapt størkna under urframføringa, for musikken blei komponert tidlegare på dagen av Franz Xaver Gruber (1787–1863), bygdeorganisten i Oberndorf, til ein tekst av landsbypresten Joseph Mohr (1792–1848). Organisten og presten framførte han tostemmig, med presten på gitar.
Det finst eit utal innspelingar av «Stille Nacht!» på originalspråket. Ein av favorittane mine er den RIAS Kammerchor i Berlin gjorde i 2002, på albumet Stille Nacht..., som no er kome i nytt opplag. Her syng dei han i eit arrangement for firstemmig blandakor av den rumensk-austerrikske komponisten Eusebius Mandyczewski (1857–1929). Denne varianten har fulltonande korklang samstundes som han får fram det enkle, mest barnlege uttrykket i Grubers originalversjon for to mannsrøyster og gitar.
Sjur Haga Bringeland
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
CD
Franz
Xaver
Gruber, m.fl.:
Stille Nacht...
RIAS Kammerchor;
dir.: Uwe Gronostay.
Harmonia Mundi 2002/2018
Om du slit med å koma i julestemning, kan eg tilrå å ta ein adventstur til Salzburg, slik eg har gjort. I år la eg merke til noko spesielt her: På julemarknaden, i kyrkjene og i butikkvindauga – overalt er det stilt ut saker som har med «Stille Nacht! Heilge Nacht!» å gjera, julesongen me i Noreg kjenner som «Glade jul» eller – i den meir korrekte omsetjinga til Erik Hillestad frå 1990-åra – «Stille natt, hellige natt».
At salzburgarane er opptekne av han, er i og for seg ikkje underleg. Han er kan hende verdas mest kjende julesong, omsett til over 50 språk og utgjeven i eit utal coverversjonar med alt frå Bing Crosby, Johnny Cash og Sinéad O’Connor til Justin Bieber og Beyoncé. Men det spesielle i år er at han har 200-årsjubileum: Han blei urframført i Salzburg-området for fyrste gong på julekvelden i 1818, i den vesle landsbyen Oberndorf. Utruleg nok var blekket på notearka knapt størkna under urframføringa, for musikken blei komponert tidlegare på dagen av Franz Xaver Gruber (1787–1863), bygdeorganisten i Oberndorf, til ein tekst av landsbypresten Joseph Mohr (1792–1848). Organisten og presten framførte han tostemmig, med presten på gitar.
Det finst eit utal innspelingar av «Stille Nacht!» på originalspråket. Ein av favorittane mine er den RIAS Kammerchor i Berlin gjorde i 2002, på albumet Stille Nacht..., som no er kome i nytt opplag. Her syng dei han i eit arrangement for firstemmig blandakor av den rumensk-austerrikske komponisten Eusebius Mandyczewski (1857–1929). Denne varianten har fulltonande korklang samstundes som han får fram det enkle, mest barnlege uttrykket i Grubers originalversjon for to mannsrøyster og gitar.
Sjur Haga Bringeland
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.