Tysk jul
Manfred Cordes dirigerer tidlegbarokk julemusikk frå det gamle tyske kulturområdet i Sentral-Europa.
Seingotisk trealtar (ca. 1470) i tyske Erfurt som syner Jesusbarnet i stallen. Josef lagar bål, assistert av ein engel med blåsebelg.
Foto: Sjur Haga Bringeland
Lytt til artikkelen:
STANDARDINNSPELINGA
H. Praetorius, Selle, Bernhard, Scheidt, Weckmann:
Baroque Christmas in Hamburg
Bremer Barock; dir.: Manfred Cordes. CPO 2009
CD
Tobias Zeutschner:
Weihnachtshistorie
Weser-Renaissance; dir.: Manfred Cordes. CPO 2020
Hamburg og Breslau ligg langt frå kvarandre, kring 50 mil i luftline. I dag køyrer ein turen på dryge sju timar, men på 1600-talet tok det nok nærare to veker med hest og vogn på gjørmete landevegar. Byane hadde den tyske kulturen og den lutherske konfesjonen sams, noko som kjem til uttrykk i kyrkjemusikken. Det høyrer me på desse to albuma, som begge blir dirigerte av tyske Manfred Cordes.
Det fyrste albumet byr på orgel- og vokalmusikk av nordtyske komponistar som var aktive i den frie bystaten Hamburg. På det andre får me vokalmusikk frå det som i dag er Wroclaw i Polen, men som på 1600-talet heitte Breslau og låg i den historiske regionen Schlesien. All julemusikken er altså frå den gamle tyskspråklege kultursfæren i vår tids Sentral-Europa.
Hamburgsk jul
CD-en Baroque Christmas in Hamburg er ikkje ny, men verd å lytta til. Kjernen i ensemblet består her av Bremer Barock Consort, som er blitt utvida med 26 musikkstudentar frå Hochschule für Künste Bremen. Korleis påverkar dette tolkinga? Ikkje negativt, i alle fall, for nivået på studentane imponerer. Songarane har ungdommeleg klåre røyster som høver godt til dette tidlege repertoaret.
Hansabyen Hamburg var i eigenskap av fri riksby ein privilegert, sjølvstyrt bystat som stod direkte under keisaren i Wien og ikkje under eit eller anna lokalt adelsdynasti. Byen blei skåna for herjingane under trettiårskrigen, noko som førte musikarar og komponistar frå heile krigsområdet inn bak dei solide bymurane. 1600-talet blei slik ei blømingstid for den hamburgske kyrkjemusikken; ein måtte nok sør for Alpane, til Venezia, for å finna tilsvarande praktfull og påkosta sakralmusikk.
Denne prakta kjem til uttrykk i det fyrste stykket på plata: motetten Angelus ad pastores ait («Engelen tala til hyrdingane») for tre firstemmige kor og ymse instrument. Denne «fleirkorteknikken» var ein komposisjonstype hamburgaren Hieronymus Praetorius (1560–1629) lærte av venetianarane – domkyrkja deira, San Marco, hadde balkongar kringom i kyrkjeskipet som la godt til rette for slik «stereomusisering». Hamburg var elles kjend for sine praktfulle orgel, som jo spelte ei viktig rolle i den lutherske gudstenesta. Av den innspelte orgelmusikken likar eg spesielt godt Heinrich Scheidemanns (1596–1663) fantasi over Luthers julesalme «Vom Himmel hoch, da komm ich her», den me i Elias Blix’ omsetjing kjenner som «Frå høge himmel kjem eg ned». Koralfantasien blir spelt på eit originalt orgel frå 1659 og tek i bruk frodige register som pirrar øyro.
Schlesisk jul
Den andre CD-en er ny. Weihnachtshistorie, heiter han, og her dirigerer Manfred Cordes ensemblet Weser Renaissance, denne gongen utan studentar. «Weihnachtshistorie», blir dei kalla, lutherske julekomposisjonar frå 1600-talet der ein tenor syng evangelieteksten, alternert av kor- og orkestersatsar som utdjupar handlinga.
Den her innspelte Die Geburth unsers Herrn und Heylandes Jesu Christi er av komponisten og diktaren Tobias Zeutschner (1621–1675) frå Breslau og byggjer på Matteusevangeliets fyrste og Lukasevangeliets andre kapittel, i tillegg til tekstar av Zeutschner sjølv. Musikken spenner frå det praktfulle til det intime, med paukar og trompetar der englane forkynner gledesbodskapen frå himmelen, og linne blokkfløyter der hyringane musiserer på Betlehemsmarka. Det er dramatisk innleving over Weser Renaissances tolking, prydd av fine (improviserte) ornament. Koret læt òg bra – det syng så velintonert og klårt artikulert at kvart ord av julebodskapen kjem tydeleg fram.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Lytt til artikkelen:
STANDARDINNSPELINGA
H. Praetorius, Selle, Bernhard, Scheidt, Weckmann:
Baroque Christmas in Hamburg
Bremer Barock; dir.: Manfred Cordes. CPO 2009
CD
Tobias Zeutschner:
Weihnachtshistorie
Weser-Renaissance; dir.: Manfred Cordes. CPO 2020
Hamburg og Breslau ligg langt frå kvarandre, kring 50 mil i luftline. I dag køyrer ein turen på dryge sju timar, men på 1600-talet tok det nok nærare to veker med hest og vogn på gjørmete landevegar. Byane hadde den tyske kulturen og den lutherske konfesjonen sams, noko som kjem til uttrykk i kyrkjemusikken. Det høyrer me på desse to albuma, som begge blir dirigerte av tyske Manfred Cordes.
Det fyrste albumet byr på orgel- og vokalmusikk av nordtyske komponistar som var aktive i den frie bystaten Hamburg. På det andre får me vokalmusikk frå det som i dag er Wroclaw i Polen, men som på 1600-talet heitte Breslau og låg i den historiske regionen Schlesien. All julemusikken er altså frå den gamle tyskspråklege kultursfæren i vår tids Sentral-Europa.
Hamburgsk jul
CD-en Baroque Christmas in Hamburg er ikkje ny, men verd å lytta til. Kjernen i ensemblet består her av Bremer Barock Consort, som er blitt utvida med 26 musikkstudentar frå Hochschule für Künste Bremen. Korleis påverkar dette tolkinga? Ikkje negativt, i alle fall, for nivået på studentane imponerer. Songarane har ungdommeleg klåre røyster som høver godt til dette tidlege repertoaret.
Hansabyen Hamburg var i eigenskap av fri riksby ein privilegert, sjølvstyrt bystat som stod direkte under keisaren i Wien og ikkje under eit eller anna lokalt adelsdynasti. Byen blei skåna for herjingane under trettiårskrigen, noko som førte musikarar og komponistar frå heile krigsområdet inn bak dei solide bymurane. 1600-talet blei slik ei blømingstid for den hamburgske kyrkjemusikken; ein måtte nok sør for Alpane, til Venezia, for å finna tilsvarande praktfull og påkosta sakralmusikk.
Denne prakta kjem til uttrykk i det fyrste stykket på plata: motetten Angelus ad pastores ait («Engelen tala til hyrdingane») for tre firstemmige kor og ymse instrument. Denne «fleirkorteknikken» var ein komposisjonstype hamburgaren Hieronymus Praetorius (1560–1629) lærte av venetianarane – domkyrkja deira, San Marco, hadde balkongar kringom i kyrkjeskipet som la godt til rette for slik «stereomusisering». Hamburg var elles kjend for sine praktfulle orgel, som jo spelte ei viktig rolle i den lutherske gudstenesta. Av den innspelte orgelmusikken likar eg spesielt godt Heinrich Scheidemanns (1596–1663) fantasi over Luthers julesalme «Vom Himmel hoch, da komm ich her», den me i Elias Blix’ omsetjing kjenner som «Frå høge himmel kjem eg ned». Koralfantasien blir spelt på eit originalt orgel frå 1659 og tek i bruk frodige register som pirrar øyro.
Schlesisk jul
Den andre CD-en er ny. Weihnachtshistorie, heiter han, og her dirigerer Manfred Cordes ensemblet Weser Renaissance, denne gongen utan studentar. «Weihnachtshistorie», blir dei kalla, lutherske julekomposisjonar frå 1600-talet der ein tenor syng evangelieteksten, alternert av kor- og orkestersatsar som utdjupar handlinga.
Den her innspelte Die Geburth unsers Herrn und Heylandes Jesu Christi er av komponisten og diktaren Tobias Zeutschner (1621–1675) frå Breslau og byggjer på Matteusevangeliets fyrste og Lukasevangeliets andre kapittel, i tillegg til tekstar av Zeutschner sjølv. Musikken spenner frå det praktfulle til det intime, med paukar og trompetar der englane forkynner gledesbodskapen frå himmelen, og linne blokkfløyter der hyringane musiserer på Betlehemsmarka. Det er dramatisk innleving over Weser Renaissances tolking, prydd av fine (improviserte) ornament. Koret læt òg bra – det syng så velintonert og klårt artikulert at kvart ord av julebodskapen kjem tydeleg fram.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.