Dei siste dødsdømde
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Historie
Førre veke fekk vi det siste programmet om dei som vart dødsdømde her i landet etter siste verdskrig. Programmet var på mange vis interessant, men etter mitt syn ubalansert.
Den kjende psykiateren og samfunnsreformatoren Johan Scharffenberg var ein av dei første som sa frå om faren ved Adolf Hitler, som han diagnostiserte gjennom 16 kronikkar i Arbeiderbladet i 1933. Under rettsoppgjeret i 1945 var han atter på ferde med sitt upopulære krav om at landssvikarane burde få sine juridiske rettar under oppgjeret.
Folkefleirtalet var for dødsstraff etter krigen, men Scharffenberg gjekk tidleg mot straumen og skilde seg ut da han skreiv ein artikkel i Arbeiderbladet, berre eit par veker etter kapitulasjonen, med argument mot dødsstraff. «Jeg skriver ikke ut fra en sentimental medfølelse med landsforræderi og terrorister, men ut fra en fast overbevisning om at dødsstraff vil være et skritt tilbake mot fortidens barbariske rettspleie.»
Vi fekk høyre mykje om Frode Fanebust, ein journalist i Stavanger, som arbeidde mot dødsstraff, og minister Ragnar Skanckes kamp for å bli frifunnen. Men Johan Scharffenberg var aldri nemnd. Kvifor?
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
Historie
Førre veke fekk vi det siste programmet om dei som vart dødsdømde her i landet etter siste verdskrig. Programmet var på mange vis interessant, men etter mitt syn ubalansert.
Den kjende psykiateren og samfunnsreformatoren Johan Scharffenberg var ein av dei første som sa frå om faren ved Adolf Hitler, som han diagnostiserte gjennom 16 kronikkar i Arbeiderbladet i 1933. Under rettsoppgjeret i 1945 var han atter på ferde med sitt upopulære krav om at landssvikarane burde få sine juridiske rettar under oppgjeret.
Folkefleirtalet var for dødsstraff etter krigen, men Scharffenberg gjekk tidleg mot straumen og skilde seg ut da han skreiv ein artikkel i Arbeiderbladet, berre eit par veker etter kapitulasjonen, med argument mot dødsstraff. «Jeg skriver ikke ut fra en sentimental medfølelse med landsforræderi og terrorister, men ut fra en fast overbevisning om at dødsstraff vil være et skritt tilbake mot fortidens barbariske rettspleie.»
Vi fekk høyre mykje om Frode Fanebust, ein journalist i Stavanger, som arbeidde mot dødsstraff, og minister Ragnar Skanckes kamp for å bli frifunnen. Men Johan Scharffenberg var aldri nemnd. Kvifor?
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa