«Universitetsjåleri»?
Teikning: May Linn Clement
Akademia
I Dag og Tid 10. august har Bernt Hagtvet ein kommentar til det han kallar «universitetsjåleriet», særleg retta mot det nye «OsloMet», der leiinga meiner at skal ein ha internasjonalisering, må engelsk vere hovudmål for satsinga, ikkje norsk. Hagtvet er også kritisk til at tidlegare høgskular dei siste åra har jaga etter det han kallar «tom universitetsstatus», og at dei har brukt utruleg mykje tid og pengar på det. New public management slår gjennom. Det har han sikkert mykje rett i. Men argumenta hans byggjer diverre på to tvilsame premissar.
For det fyrste hevdar Hagtvet at dei tidlegare høgskulane stod for opplæring i «yrkesfag», og at dette gav dei ein identitet som no risikerer å bli øydelagd av dårleg «akademisering». For det andre skriv han at «heile universitetsideen» er blitt forflata, ikkje minst fordi «distriktsinteressene vinn kvar gong». Slik kan det sjå ut frå Universitetet i Oslo, men det ser ikkje alltid slik ut frå distrikta.
Hagtvet kan gi lesaren inntrykk av at «akademia» ikkje høyrer heime i yrkesfag, og at dei som driv med slikt slett, ikkje skjønar seg på akademisk språk. Sjukepleiarfaget blir (med urette) nemnt som døme. Men skiljet mellom yrkesfag og akademisk verksemd var (og er) ikkje så enkel, verken på universitet eller på høgskule. Det verkar nesten som om akademisk tradisjon for Hagtvet berre høyrer til i dei gamle, aktverdige universiteta i storbyane.
Her stør han seg på Stjernø-utvalet. Men dei som sat i det utvalet, var ikkje negative til akademia i Distrikts-Noreg. Utvalet peika mellom anna på at ein kunne bruke universitetsomgrepet slik som i delstatar i USA, der statsuniversitet ofte er bygde opp av sjølvstendige institusjonar, på små og store campusar, med eller utan doktorgradar, i ein større statleg heilskap. Slik blei det ikkje. Hadde vi fått til det, hadde store summar blitt sparte og universitetsideen kunne ha blitt styrkt i både by og land. Slik det skal vere.
Hagtvet sluttar med ein freistnad på å vere morosam. Etter hans meining har Distrikts-Noreg no forflata universitetsideen slik at kan hende blir «Gvarv neste». Det sparket kunne han ha spart seg. Den nye «Midt-Telemark kommune» har alt sin universitetscampus, som han veit. Det Hagtvet kallar «utholing» av universitetsideen, treng ikkje vere distrikta si skuld.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Akademia
I Dag og Tid 10. august har Bernt Hagtvet ein kommentar til det han kallar «universitetsjåleriet», særleg retta mot det nye «OsloMet», der leiinga meiner at skal ein ha internasjonalisering, må engelsk vere hovudmål for satsinga, ikkje norsk. Hagtvet er også kritisk til at tidlegare høgskular dei siste åra har jaga etter det han kallar «tom universitetsstatus», og at dei har brukt utruleg mykje tid og pengar på det. New public management slår gjennom. Det har han sikkert mykje rett i. Men argumenta hans byggjer diverre på to tvilsame premissar.
For det fyrste hevdar Hagtvet at dei tidlegare høgskulane stod for opplæring i «yrkesfag», og at dette gav dei ein identitet som no risikerer å bli øydelagd av dårleg «akademisering». For det andre skriv han at «heile universitetsideen» er blitt forflata, ikkje minst fordi «distriktsinteressene vinn kvar gong». Slik kan det sjå ut frå Universitetet i Oslo, men det ser ikkje alltid slik ut frå distrikta.
Hagtvet kan gi lesaren inntrykk av at «akademia» ikkje høyrer heime i yrkesfag, og at dei som driv med slikt slett, ikkje skjønar seg på akademisk språk. Sjukepleiarfaget blir (med urette) nemnt som døme. Men skiljet mellom yrkesfag og akademisk verksemd var (og er) ikkje så enkel, verken på universitet eller på høgskule. Det verkar nesten som om akademisk tradisjon for Hagtvet berre høyrer til i dei gamle, aktverdige universiteta i storbyane.
Her stør han seg på Stjernø-utvalet. Men dei som sat i det utvalet, var ikkje negative til akademia i Distrikts-Noreg. Utvalet peika mellom anna på at ein kunne bruke universitetsomgrepet slik som i delstatar i USA, der statsuniversitet ofte er bygde opp av sjølvstendige institusjonar, på små og store campusar, med eller utan doktorgradar, i ein større statleg heilskap. Slik blei det ikkje. Hadde vi fått til det, hadde store summar blitt sparte og universitetsideen kunne ha blitt styrkt i både by og land. Slik det skal vere.
Hagtvet sluttar med ein freistnad på å vere morosam. Etter hans meining har Distrikts-Noreg no forflata universitetsideen slik at kan hende blir «Gvarv neste». Det sparket kunne han ha spart seg. Den nye «Midt-Telemark kommune» har alt sin universitetscampus, som han veit. Det Hagtvet kallar «utholing» av universitetsideen, treng ikkje vere distrikta si skuld.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.