Kombi
«Det seier eg dykk: Kvart gagnlaust ord som folk talar, skal dei svara for på domedag.»
(Matt 12:37.)
Nett kven som må svara for ordet Høybuktmoen, flyplassen til Kirkenes, må gudane vita. Høybuktmoen er ein montasje av antonym, motsetningar som ikkje heng på greip – ei vik i høgd som òg er ei slette! Det er eit oksymoron, med andre ord – det motsette av ein pleonasme, som er eit smør på flesk-ord av typen Nesoddtangen og tautologiredundans.
Eg har funne på mitt eige oksymoron, som eg med glede kan svara for her og no: Ordet kombi-nasjon. Ein fargerik fellesskap, tenkjer eg meg, av folk som har det sams at dei er ulike, og såleis vil vera ein og same nasjon, dei med.
Folk som strevar etter å leva i ein slik vakker kombi-
nasjon, er – sjølvsagt – kombinasjonalistar.
Andre som ønskjer seg ein eineveldig og urettvis
kombi-nasjon, kan vera kombinasjonalsosialistar. Om slike til dømes skulle skaffa seg større lebensraum ved å invadera eit anna land, og dette landet hadde nok quislingar til å skipa venelag for okkupanten, kunne dei kalla laget Kombinasjonal samling. Dei kunne gje ut avisa Kombinationen.
Kombinasjonalisme-ordet mitt med tilhøyrande derivat er såleis nyord på norsk, trur eg, men ikkje på engelsk. Combi-Nation er ei røyrleggjarbedrift i Rotherham i Sheffield i England, og dessutan eit å sjå til heller keisamt brettspel. Combinationalism får derimot 758 googletreff og eige oppslag i Merriam-Websters ordbok: «combinationalism (noun): the practice of combining varying intellectual elements especially without sufficient attention to systematic integration». Nett kva dette tyder, får dei lærde stridast om. Dei lærde lèt alle til å vera religiøse filosofar, for combinationalism viser seg fyrst og fremst å vera ein apologetisk strategi for å ikkje satsa alt på eit kort, men å kombinera fleire argument (til forsvar for religionen eller til åtak på ei konkurrerande tru) etter kva situasjonen og publikum krev. Genialt.
«Ja, etter orda dine vert du frikjend, og etter orda dine vert du felt», som han sa, Matteus.
Jox
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
«Det seier eg dykk: Kvart gagnlaust ord som folk talar, skal dei svara for på domedag.»
(Matt 12:37.)
Nett kven som må svara for ordet Høybuktmoen, flyplassen til Kirkenes, må gudane vita. Høybuktmoen er ein montasje av antonym, motsetningar som ikkje heng på greip – ei vik i høgd som òg er ei slette! Det er eit oksymoron, med andre ord – det motsette av ein pleonasme, som er eit smør på flesk-ord av typen Nesoddtangen og tautologiredundans.
Eg har funne på mitt eige oksymoron, som eg med glede kan svara for her og no: Ordet kombi-nasjon. Ein fargerik fellesskap, tenkjer eg meg, av folk som har det sams at dei er ulike, og såleis vil vera ein og same nasjon, dei med.
Folk som strevar etter å leva i ein slik vakker kombi-
nasjon, er – sjølvsagt – kombinasjonalistar.
Andre som ønskjer seg ein eineveldig og urettvis
kombi-nasjon, kan vera kombinasjonalsosialistar. Om slike til dømes skulle skaffa seg større lebensraum ved å invadera eit anna land, og dette landet hadde nok quislingar til å skipa venelag for okkupanten, kunne dei kalla laget Kombinasjonal samling. Dei kunne gje ut avisa Kombinationen.
Kombinasjonalisme-ordet mitt med tilhøyrande derivat er såleis nyord på norsk, trur eg, men ikkje på engelsk. Combi-Nation er ei røyrleggjarbedrift i Rotherham i Sheffield i England, og dessutan eit å sjå til heller keisamt brettspel. Combinationalism får derimot 758 googletreff og eige oppslag i Merriam-Websters ordbok: «combinationalism (noun): the practice of combining varying intellectual elements especially without sufficient attention to systematic integration». Nett kva dette tyder, får dei lærde stridast om. Dei lærde lèt alle til å vera religiøse filosofar, for combinationalism viser seg fyrst og fremst å vera ein apologetisk strategi for å ikkje satsa alt på eit kort, men å kombinera fleire argument (til forsvar for religionen eller til åtak på ei konkurrerande tru) etter kva situasjonen og publikum krev. Genialt.
«Ja, etter orda dine vert du frikjend, og etter orda dine vert du felt», som han sa, Matteus.
Jox
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.