– Har du sete ved ein naudutgang før?

Flyvertinna stirer meg inn i augo. Eg har fått sete 14F og har ein naudutgang like til høgre for meg.

– Ja, seier eg, litt forfjamsa over å bli snakka til.

Eg kan ikkje hugsa nøyaktig når, det må vera lenge sidan, men eg meiner då absolutt eg har sete ein slik stad før. Ho spør ikkje meir heller, seier berre «fint», før ho held fram.

– Ved naudstilfelle opnar du døra ved å dra i det raude handtaket.

– Okey, seier eg og ser mot det raude handtaket.

– Berre hugs å sjå ut vindauget kva som er utanfor før du avgjer å opna døra.

Ho legg hovudet på sida og rynker panna litt medan ho seier dette, som om det er noko eg sjølvsagt veit frå før av, men som ho berre må seia, sidan det er ein del av jobben hennar.

– Ja da, seier eg.

Så går ho vidare bakover, ber folk slå saman bordplata og retta opp stolryggen.

Attende på 14F sit eg og tenkjer at dette må vera verdas kortaste utdanning til noko som kjennest som ein viktig jobb. For ti minutt sidan drakk eg øl på ein bar, no har eg naudutgangansvar for over hundre personar.

Sjå kva som er utanfor før du avgjer å opna døra.

Kven er det eg ikkje skal opna for? Jernkjeven? Terroristar? Står det nokon på vengja og vil inn, hadde eg neppe opna opp, sjølv om det var... Ja, sjølv om det var kongen.

Og er det verkeleg berre det raude handtaket som skal trekkjast ned, så går døra opp? That’s it?

Bør ein kunna stilla krav til dei som sit ved naudutgangar? Berre ein forenkla vandelsattest, i det minste? Finst det krav som eg ikkje veit om? Har flyselskapa ei liste over passasjerar som ikkje er eigna til å sitja ved naudutgangar, eller kan kven som helst bli sitjande med denne makta? Éin plass går det vel ei grense?

Eg trykkjer meg inn på nettsidene til flyselskapet og finn ut at det faktisk finst reglar for kven som kan sitja i setet mitt. Born under 16 år og personar med spesielle behov eller funksjonsnedsettingar får ikkje lov.

Der går grensa.

Clementine