Prisen
Musikkbransjen elskar å hylle seg sjølv. Ikkje minst i USA, der artistane er på tilsynelatande konstant rundreise for å dele ut og ta imot prisar på Billboard Music Awards, MTV Video Music Award, American Music Awards, Rock & Roll Hall of Fame, Soul Train Awards, Teen Choice Awards, Country Music Association Awards, Grammy Awards og alle dei andre TV-overførte showa.
Berre under årets Grammy i New York vart det delt ut prisar i 84 kategoriar! Med fem nominerte i kvar kategori, kan ein for å vere litt spydig seie at det var nesten ein større prestasjon ikkje å bli Grammy-nominert, enn å bli det.
Britiske bransjeorganisasjonar, TV-stasjonar og magasin er heller ikkje tamme når det gjeld å feire sine eigne popheltar ved å kaste prisar etter dei. I vesle Noreg prøvar vi så godt vi kan å etterlikne det dei store gjer. Difor likar vi også her heime å dele ut heider og ære til musikarane våre, særleg om dei har klart å gjere internasjonal suksess ved å høyrast så lite norske ut som muleg.
I mylderet av norske prisar finst alt frå siste helgs P3 Gull for dei unge og hippe, til museumsplass på Rockheim Hall of Fame for gamlingane. Og platebransjeorganisasjonane som står bak Spellemannprisen, er så fornøgde med sine eigne at dei på utdelinga for 2017 klarte å dele ut heile 25 prisar med smått og stort.
Ganske ofte verkar det som at «Alle skal få» er mottoet for både den norske og internasjonale musikkbransjens stadige sjølvgratulering. Har du først vore med på å gi ut ei plate, er du nesten garantert å bli nominert til eitt eller anna. Det er ein pris og ein kategori for dei aller, aller fleste. Bortsett frå kanskje den aller viktigaste gruppa. For kvar er prisen for beste brukar av musikk?
Ei utmerking til dei som faktisk er årsaka at artistane kan gi ut musikk, dra på turné, få prisar og feire seg sjølve. Ein pris for beste konsertpublikummar, det hadde vore noko! Og sjølvsagt burde det ha vore ein heiderspris til beste platekjøpar, som ein takk for lang og tru lytting og bruk av lommepengar og løn i musikkens teneste.
Bete
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Musikkbransjen elskar å hylle seg sjølv. Ikkje minst i USA, der artistane er på tilsynelatande konstant rundreise for å dele ut og ta imot prisar på Billboard Music Awards, MTV Video Music Award, American Music Awards, Rock & Roll Hall of Fame, Soul Train Awards, Teen Choice Awards, Country Music Association Awards, Grammy Awards og alle dei andre TV-overførte showa.
Berre under årets Grammy i New York vart det delt ut prisar i 84 kategoriar! Med fem nominerte i kvar kategori, kan ein for å vere litt spydig seie at det var nesten ein større prestasjon ikkje å bli Grammy-nominert, enn å bli det.
Britiske bransjeorganisasjonar, TV-stasjonar og magasin er heller ikkje tamme når det gjeld å feire sine eigne popheltar ved å kaste prisar etter dei. I vesle Noreg prøvar vi så godt vi kan å etterlikne det dei store gjer. Difor likar vi også her heime å dele ut heider og ære til musikarane våre, særleg om dei har klart å gjere internasjonal suksess ved å høyrast så lite norske ut som muleg.
I mylderet av norske prisar finst alt frå siste helgs P3 Gull for dei unge og hippe, til museumsplass på Rockheim Hall of Fame for gamlingane. Og platebransjeorganisasjonane som står bak Spellemannprisen, er så fornøgde med sine eigne at dei på utdelinga for 2017 klarte å dele ut heile 25 prisar med smått og stort.
Ganske ofte verkar det som at «Alle skal få» er mottoet for både den norske og internasjonale musikkbransjens stadige sjølvgratulering. Har du først vore med på å gi ut ei plate, er du nesten garantert å bli nominert til eitt eller anna. Det er ein pris og ein kategori for dei aller, aller fleste. Bortsett frå kanskje den aller viktigaste gruppa. For kvar er prisen for beste brukar av musikk?
Ei utmerking til dei som faktisk er årsaka at artistane kan gi ut musikk, dra på turné, få prisar og feire seg sjølve. Ein pris for beste konsertpublikummar, det hadde vore noko! Og sjølvsagt burde det ha vore ein heiderspris til beste platekjøpar, som ein takk for lang og tru lytting og bruk av lommepengar og løn i musikkens teneste.
Bete
Fleire artiklar
Dyrlegen kjem
Joachim Cooder er kjend som perkusjonist frå fleire utgivingar saman med opphavet, Ry Cooder.
Foto: Amanda Charchian
Motellet til drøymaren
Joachim Cooder opnar dørene til sju musikalske rom.
Det kjæraste eg har? Min ser ikkje slik ut, men eg er ganske glad i han, ja.
Foto via Wikimedia Commons
Smørbutten min får du nok aldri
Ei flygande badstove skal få ny heim, sit det nokon inni alt?
Foto: Maren Bø
Badstovene tek av
Det er interessant korleis badstove inne kan vere så ut, mens badstove ute er så in.
Morgonfrisk fersking
«Ein kan kjenna seg frisk og sterk, vera åndsfrisk eller endåtil frisk som ein fisk, friskna til, verta frisk att frå sjukdomen og heilt friskmeld.»