Eva Aalberg Undheim

eva@dagogtid.no

Erna Solberg har ikkje gjeve opp draumen om ei borgarleg firepartiregjering. Då den utvida Solberg-regjeringa la fram regjeringsplattforma for dei neste tre og eit halvt åra, vart ho sagt å vere utarbeidd med tanke på å kunne freiste KrF inn i samarbeidet. Men KrF er ikkje freista. Ikkje enno i alle fall. Vi spør KrF-nestleiar Olaug Bollestad kvifor.

­– KrF er jo òg eit borgarleg parti, kva gjer at ikkje de kan regjere med Høgre og Frp når Venstre kan?

– KrF er eit sentrumsparti og ikkje eintydig definert på borgarleg side. Vi har hatt ein samarbeidsavtale med den borgarlege regjeringa i fire år, men no har vi valt ein annan posisjon. Det betyr ikkje at vi ikkje er samde med regjeringa i mange saker, men at vi òg kan samarbeide med den andre sida. Vi er eit sentrumsparti med eigen sentrumspolitikk.

– Har ikkje Venstre drege regjeringa lenger mot sentrum?

– No har vi berre sett erklæringa så langt, og der står det mykje om kva regjeringa skal «vurdere». I tillegg snakkar vi om ei mindretalsregjering, så her er det resultatet til slutt som vil syne om regjeringa går meir mot sentrum eller ikkje.

– Kva i erklæringa er vanskeleg for KrF å vere med på?

– Forankringa. Andre regjeringsplattformer har hatt forankring i den kristne, humanistiske tradisjonen, det har ikkje denne. Erklæringa byggjer på ein sekulær tanke der vi meiner ho burde vore bygd på den kristne verdiarven. I tillegg meiner vi at regjeringa sender signal som utfordrar viktige næringar vi er opptekne av, og som vi meiner er viktige for distrikta, som landbruket. KrF meiner vi har ansvar for å utnytte eigne ressursar, og vi har tru på det næringa har gjort fram til no. Når regjeringa tek til å diskutere alt frå konsesjonslov til tollvern og odelslov, er det viktige prinsipp for norsk landbruk som vert utfordra. Så har vi velferdstenestene, der regjeringa har ein kommersiell tankegang medan vi er opptekne av dei ideelle organisasjonane, og vi har liberalisering av rus- og alkoholpolitikken, som eg meiner er ei stor samfunnsmessig utfordring. Regjeringa tek ein del liberaliserande grep som er krevjande for KrF.

– Dette kunne de vore med å påverke om de sat i regjering?

– Ja, men vi veit òg at vi er eit 4,2 prosentparti som hadde vorte sitjande mot fleire større. Vi har jo erfaring i å forhandle. Eg seier ikkje at det ikkje hadde gått, men no har vi valt den posisjonen vi har. Så ønskjer vi Venstre lukke til, men regjeringa må samstundes ta innover seg at dei er ei mindretalsregjering.

– Og KrF er eit lite parti. De er ikkje redde for å verte marginaliserte i opposisjon?

– Nei, vi skal bruke posisjonen vi har i Stortinget til å fremje mest mogleg KrF-politikk, anten det er til framlegg som kjem frå regjeringa eller frå Stortinget. Eg trur regjeringa kan ha mange gode idear, men òg at Stortinget kan ha mange gode idear. Vi sit i ein vippeposisjon og den skal vi bruke med klokskap. Vi har ikkje mål om å felle regjeringa, men vi har mål om å få gjennom mest mogleg av vår eigen politikk.

– Kva delar av regjeringserklæringa ser de som ein invitasjon til nærare samarbeid?

–?Vi er spente på å sjå kva dei får til på integrering, for det er eit viktig felt for oss. Vi er òg for å ta internasjonalt ansvar når det gjeld kvoteflyktningar. Regjeringa seier dei vil ta imot ein større del, men haka er at det skal sjåast i samanheng med kor mange som kjem, og innvandrings- og integreringsutfordringar elles. Kjem det ein straum av asylsøkjarar frå krigsområde, veit vi ikkje korleis dette vert i praksis.

– Venstre gjekk i regjering for å gjere regjeringa rausare. Er ho rausare i innvandrings- og integreringspolitikken?

– Det veit vi ikkje før vi ser den praktiske politikken, men KrF er innstilt på å vere med på å få til god integrering, gjennom språkopplæring, arbeid og sosiale nettverk.

– Kva skal til for at KrF går inn i regjeringa i løpet av perioden?

– He he. Nei, der er vi ikkje no. No har Venstre hatt prosessen sin. KrF skal jobbe ut eigne strategiar, men den jobben tek vi ikkje i avisa.