Heva over lova
Skandalane og rettssakene gjer neppe inntrykk på Trump-veljarane,
meiner Heidi Taksdal Skjeseth.
Sakene mot dei tidlegare medarbeidarane til Trump gjer lite inntrykk på tilhengjarane hans. På Trumps folkemøte i West Virginia denne veka var det høg stemning og rop frå publikum om at Hillary Clinton skulle fengslast.
Foto: Leah Millis / Reuters / NTB scanpix
peranders@dagogtid.no
Michael Cohen, tidlegare advokat for Donald Trump, har vedgått å ha utført ulovlege handlingar på ordre frå Trump sjølv. Heidi Taksdal Skjeseth var USA-korrespondent for Dagsavisen frå 2010 til 2016 og gav nyleg ut boka Løgn. Hvorfor Trump lyver og hva det gjør med oss.
– Kor viktig er tilståinga til Cohen?
– Det er det vanskeleg å spå om. Men ho kan vere viktig om det er ein indikasjon på at Cohen vil fortelje meir til etterforskarane til Robert Mueller.
– Saka handlar om at pengar som kan definerast som valkampmidlar, skal ha blitt brukte til å kjøpe to moglege Trump-elskarinner tause. Det verkar ikkje som særleg alvorlege brotsverk?
– Både saka mot Cohen og domen mot Paul Manafort (tidlegare kampanjeleiar for Trump, red. merk.) denne veka er for sidespor å rekne. Det viktige er ikkje kva desse to har gjort, men kva dei kan fortelje til Mueller. Og så blir det interessant å sjå om desse sakene påverkar mellomvalet. Om republikanarane held på fleirtalet i Representanthuset, blir det neppe reist noka riksrettssak mot Trump. Dette handlar meir om politikk enn om juss.
– Bill Clinton vart stilt for riksrett fordi han laug under eid. Det krev to tredels fleirtal i senatet å domfelle presidenten, og demokratane verna Clinton. Noko liknande kan skje med Trump?
– Absolutt. Og det har vore ganske stille frå republikanarane no. Det er ikkje mange som forsvarer Trump for tida, men det er heller ikkje mange som seier at dei siste sakene endrar alt. Og demokratane kjem ikkje til å få to tredels fleirtal i Senatet.
– Støtta frå republikanarane i Kongressen avheng vel i stor grad av oppslutnaden til Trump i den republikanske grasrota?
– Og den er framleis solid. Ingenting tyder på at grasrota er i ferd med å forlate Trump. Dei harde utfalla hans mot Robert Mueller og media, og oppfordringa til folk om å mistru dei, har fungert. Sjølv på folkemøtet hans i West Virginia denne veka stod folk og ropa «lock her up!» – om Hillary Clinton.
– Kva kan tenkjast å få grunnfjellet til Trump til å sprekke opp?
– Ingen av dei vanlege skandalane, i alle fall. Det måtte vere om økonomien i USA byrja å gå mykje dårlegare, så folk kjende det på kroppen. Men den går jo framleis bra.
– Eg har alltid tenkt på amerikansk politikk som ganske prippen, det skulle lite til for å lage skandale. Det er ikkje slik lenger?
– Det er fullstendig endra. Demokratane seier igjen og igjen: Kva om Obama hadde gjort det same som Trump, kva om dei nære medarbeidarane til Obama hadde blitt tiltalte og dømde slik Trumps har blitt? Men Trump har sine eigne reglar. Det har vore skandale etter skandale, men ingenting bit på han.
– Trump har sagt at han kan skyte nokon på gata i New York utan å tape oppslutnad. Det fortel noko om hybris, men det kjennest nesten sant?
– Eg trur nesten det er rett, eg.
– «Hele livet har han blitt belønnet når han har brutt reglene», skriv du om Trump i boka di.
– Som eigedomsmogul laug han stadig, han manipulerte og pressa seg fram. Han hadde band til gangstermiljø og dreiv mykje lyssky verksemd. Det var ein strategi som fungerte godt for han.
– Du var korrespondent i Washington i ei årrekkje. Korleis merka du endringa i det politiske livet i USA?
– Den aukande polariseringa var det mest slåande, og den var tydeleg alt under Obama, men er uendeleg mykje verre no. Eg merka òg den aukande skepsisen til media og journalistar. Amerikanarar er hyggelege folk som likar å prate, men med tida vart det vanlegare at republikanarar møtte meg med open mistillit fordi eg var journalist.
– I boka di forklarer du i stor grad Trump-fenomenet med framveksten av sosiale medium og falske nyhende. Men kvifor pregar dette politikken i USA meir enn i Europa? Vi har internett her òg?
– Eg trur topartisystemet er ei årsak, det har medverka til at polariseringa er mykje sterkare i USA. Mange amerikanarar er òg skeptiske til autoritetar. Og USA har ikkje noka offentleg kringkasting som dei fleste følgjer med på, du tek eit standpunkt alt når du vel tv-kanal. Trump er òg eit produkt av amerikansk underhaldningskultur, og den er langt sterkare enn vår.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
peranders@dagogtid.no
Michael Cohen, tidlegare advokat for Donald Trump, har vedgått å ha utført ulovlege handlingar på ordre frå Trump sjølv. Heidi Taksdal Skjeseth var USA-korrespondent for Dagsavisen frå 2010 til 2016 og gav nyleg ut boka Løgn. Hvorfor Trump lyver og hva det gjør med oss.
– Kor viktig er tilståinga til Cohen?
– Det er det vanskeleg å spå om. Men ho kan vere viktig om det er ein indikasjon på at Cohen vil fortelje meir til etterforskarane til Robert Mueller.
– Saka handlar om at pengar som kan definerast som valkampmidlar, skal ha blitt brukte til å kjøpe to moglege Trump-elskarinner tause. Det verkar ikkje som særleg alvorlege brotsverk?
– Både saka mot Cohen og domen mot Paul Manafort (tidlegare kampanjeleiar for Trump, red. merk.) denne veka er for sidespor å rekne. Det viktige er ikkje kva desse to har gjort, men kva dei kan fortelje til Mueller. Og så blir det interessant å sjå om desse sakene påverkar mellomvalet. Om republikanarane held på fleirtalet i Representanthuset, blir det neppe reist noka riksrettssak mot Trump. Dette handlar meir om politikk enn om juss.
– Bill Clinton vart stilt for riksrett fordi han laug under eid. Det krev to tredels fleirtal i senatet å domfelle presidenten, og demokratane verna Clinton. Noko liknande kan skje med Trump?
– Absolutt. Og det har vore ganske stille frå republikanarane no. Det er ikkje mange som forsvarer Trump for tida, men det er heller ikkje mange som seier at dei siste sakene endrar alt. Og demokratane kjem ikkje til å få to tredels fleirtal i Senatet.
– Støtta frå republikanarane i Kongressen avheng vel i stor grad av oppslutnaden til Trump i den republikanske grasrota?
– Og den er framleis solid. Ingenting tyder på at grasrota er i ferd med å forlate Trump. Dei harde utfalla hans mot Robert Mueller og media, og oppfordringa til folk om å mistru dei, har fungert. Sjølv på folkemøtet hans i West Virginia denne veka stod folk og ropa «lock her up!» – om Hillary Clinton.
– Kva kan tenkjast å få grunnfjellet til Trump til å sprekke opp?
– Ingen av dei vanlege skandalane, i alle fall. Det måtte vere om økonomien i USA byrja å gå mykje dårlegare, så folk kjende det på kroppen. Men den går jo framleis bra.
– Eg har alltid tenkt på amerikansk politikk som ganske prippen, det skulle lite til for å lage skandale. Det er ikkje slik lenger?
– Det er fullstendig endra. Demokratane seier igjen og igjen: Kva om Obama hadde gjort det same som Trump, kva om dei nære medarbeidarane til Obama hadde blitt tiltalte og dømde slik Trumps har blitt? Men Trump har sine eigne reglar. Det har vore skandale etter skandale, men ingenting bit på han.
– Trump har sagt at han kan skyte nokon på gata i New York utan å tape oppslutnad. Det fortel noko om hybris, men det kjennest nesten sant?
– Eg trur nesten det er rett, eg.
– «Hele livet har han blitt belønnet når han har brutt reglene», skriv du om Trump i boka di.
– Som eigedomsmogul laug han stadig, han manipulerte og pressa seg fram. Han hadde band til gangstermiljø og dreiv mykje lyssky verksemd. Det var ein strategi som fungerte godt for han.
– Du var korrespondent i Washington i ei årrekkje. Korleis merka du endringa i det politiske livet i USA?
– Den aukande polariseringa var det mest slåande, og den var tydeleg alt under Obama, men er uendeleg mykje verre no. Eg merka òg den aukande skepsisen til media og journalistar. Amerikanarar er hyggelege folk som likar å prate, men med tida vart det vanlegare at republikanarar møtte meg med open mistillit fordi eg var journalist.
– I boka di forklarer du i stor grad Trump-fenomenet med framveksten av sosiale medium og falske nyhende. Men kvifor pregar dette politikken i USA meir enn i Europa? Vi har internett her òg?
– Eg trur topartisystemet er ei årsak, det har medverka til at polariseringa er mykje sterkare i USA. Mange amerikanarar er òg skeptiske til autoritetar. Og USA har ikkje noka offentleg kringkasting som dei fleste følgjer med på, du tek eit standpunkt alt når du vel tv-kanal. Trump er òg eit produkt av amerikansk underhaldningskultur, og den er langt sterkare enn vår.
Ingenting tyder på at grasrota
er i ferd med å forlate Trump.
Fleire artiklar
Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.
Foto: Sindre Deschington
Mikrobrikkene som formar framtida
Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Mingleklubben for makt og pengar
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
På 70-talet meinte nokon at Billy Swan song som ein mellomting av Ringo Starr og Elvis. Det held vel til husbruk på eldre dagar.
Foto: Ctsy Monument Records, 1976
Arkivet: Hjelpa er nær
I november for femti år sidan blei genistreken «I Can Help» skriven og framført av ringreven Billy Swan.
Papiravisa