JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

UtanriksSamfunn

Ei nøytralisert venstreside

Statsvitar David Mayhew trur Joe Biden vil møte veksande motstand etter kvart som presidentglansen vert sliten av.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
David Mayhew er professor emeritus ved Yale.

David Mayhew er professor emeritus ved Yale.

David Mayhew er professor emeritus ved Yale.

David Mayhew er professor emeritus ved Yale.

4379
20210514
4379
20210514

Politikk

bernt.havtvet@stv.uio.no

Dei fyrste hundre dagane til Joe Biden er over. Det ser ut til at han har starta godt med ein storm av initiativ. Eg spør professor emeritus David Mayhew ved Yale, som har studert amerikansk politikk i meir enn eit halvt hundreår, om han vart overraska av eit slikt tempo i ljos av at så mange såg på han som ein gamal mann utan energi i valkampen.

– Eg er ikkje overraska over talet på presidentordrar, men meir over ambisjonane og på same tid òg kor sekterisk lovprogrammet hans er. Som partileiar har han lukkast godt i å halda partiet samla. Han har nøytralisert eller fanga inn venstrefløya. Me høyrer ikkje så mykje frå dei for tida. Det er særs dyktig manøvrert. Bernie Sanders og Elizabeth Warren er stort sett ute av biletet no.

– Kan ein tala om ei grunnleggjande endring i retning Biden i veljarskaren?

– Neppe. Det er grunn til å venta ein reaksjon i sommar når dei ulike programma hans møter motstand i Kongressen. Bidens støtte i gallupar – ratinga hans – er ned mot 50 prosent. Det er ikkje særleg imponerande. Veljarane ser ut til å ha sovna inn, noko som sjåartala for dei siste talane frå Biden i fjernsynet tyder på. Det ser ut til at folk vil ha fred og ro no etter fire år med Trump. Men me veit ikkje.

– Korleis vil dette påverka det demokratiske partiet generelt?

– Det er tenkjeleg at demokratane vil vinna stemmer over det heile, det vil seia ikkje berre i ulike spesifikke grupper. Nett det skjedde i 1970-åra. Då reagerte folk på republikanarane etter Watergate, og demokratane voks. Det finst nokre teikn på at skilnadene i identifikasjon mellom demokratar og republikanarar har auka noko. Det kan vera mellombels, neppe noko varig. Å tala om kva statsvitarane kallar ny basal ordning av valmønsetra, trur eg neppe.

Historikaren Richard Hofstadter har skrive seg eit namn i studiet av amerikansk politisk kultur gjennom bøker om antiintellektualismen og «the paranoid style» i amerikansk politikk. Korleis kan vi verja oss mot alle dei konspirasjonsteoriane som no ynglar?

– Konspirasjonsteoriar har ei lang historie i USA. Eg reknar ikkje med at dei vil bli borte. Ein annan amerikansk grunnregel i skulegardane er: Dersom du taper, seier du at motstandaren din laug eller spela ureint. Trump er slik eit døme på dårleg tapar på presidentnivå. Men det er døme på slikt tidlegare også, frå den andre sida: Ved valet i 1824 sa demokratane til dømes at dei tapte fordi valet var «a corrupt bargain». Og mantraet til dei liberale for å forklara nederlaget mot Trump i 2016 var at «Trump hadde samansvorne i russarane».

– Dei fyrste 100 dagane til president Biden representerer ei grundig omkalfatring av politikken i USA, innanrikspolitisk så vel som internasjonalt. Kan hende den mest grunnleggande endringa sidan Franklin Roosevelt. Er du samd?

– Nei, eg ser ikkje samanlikninga med Roosevelt. I krisetider, som no med covid-19, kan ein sitjande president få gjennom naudlover som samstundes kan bli utstyrte med mange gode ting for partiet. Eit døme er Obamas enorme stimulanspakke etter Wall Street-krasjet i februar 2009. På same vis med Reagans skattereformer i 1981, sjølv om dei ikkje vart sett i verk så fort. Det same gjeld Bidens store covid-19-pakke nyleg. Men sanninga er at dette var den sjette covidpakka. Alle dei fem tidlegare vart vedtekne under Trump, og dei var kompromiss mellom han, leiaren i Huset, Pelosi, og senatsminoritetsleiar Schumer i 2020.

– Kva veljareffekt vil Bidens ekstraordinære tiltak få? Som til dømes å leggja fram planar om massiv utbygging av vegar og jernbane?

– Dei trur eg vert avgrensa. Mitt tips er dessutan at Bidens framlegg vil verta vatna ut etter å ha blitt køyrd gjennom kverna til moderate demokratiske senatorar og kan hende eit dusin demokratiske kongressmedlemer. Det er ikkje mykje offentleg støtte for programmet til demokratane. På grunn av dei ekstraordinære tidene me lever i, vil demokratane ha litt større handlingsrom for å få gjennom skatte- og lovframlegga sine. Men det vil ikkje vara. Presidentar har ein slem tendens til å bli sparka rundt av uventa hendingar som fyller opp innboksen deira.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Politikk

bernt.havtvet@stv.uio.no

Dei fyrste hundre dagane til Joe Biden er over. Det ser ut til at han har starta godt med ein storm av initiativ. Eg spør professor emeritus David Mayhew ved Yale, som har studert amerikansk politikk i meir enn eit halvt hundreår, om han vart overraska av eit slikt tempo i ljos av at så mange såg på han som ein gamal mann utan energi i valkampen.

– Eg er ikkje overraska over talet på presidentordrar, men meir over ambisjonane og på same tid òg kor sekterisk lovprogrammet hans er. Som partileiar har han lukkast godt i å halda partiet samla. Han har nøytralisert eller fanga inn venstrefløya. Me høyrer ikkje så mykje frå dei for tida. Det er særs dyktig manøvrert. Bernie Sanders og Elizabeth Warren er stort sett ute av biletet no.

– Kan ein tala om ei grunnleggjande endring i retning Biden i veljarskaren?

– Neppe. Det er grunn til å venta ein reaksjon i sommar når dei ulike programma hans møter motstand i Kongressen. Bidens støtte i gallupar – ratinga hans – er ned mot 50 prosent. Det er ikkje særleg imponerande. Veljarane ser ut til å ha sovna inn, noko som sjåartala for dei siste talane frå Biden i fjernsynet tyder på. Det ser ut til at folk vil ha fred og ro no etter fire år med Trump. Men me veit ikkje.

– Korleis vil dette påverka det demokratiske partiet generelt?

– Det er tenkjeleg at demokratane vil vinna stemmer over det heile, det vil seia ikkje berre i ulike spesifikke grupper. Nett det skjedde i 1970-åra. Då reagerte folk på republikanarane etter Watergate, og demokratane voks. Det finst nokre teikn på at skilnadene i identifikasjon mellom demokratar og republikanarar har auka noko. Det kan vera mellombels, neppe noko varig. Å tala om kva statsvitarane kallar ny basal ordning av valmønsetra, trur eg neppe.

Historikaren Richard Hofstadter har skrive seg eit namn i studiet av amerikansk politisk kultur gjennom bøker om antiintellektualismen og «the paranoid style» i amerikansk politikk. Korleis kan vi verja oss mot alle dei konspirasjonsteoriane som no ynglar?

– Konspirasjonsteoriar har ei lang historie i USA. Eg reknar ikkje med at dei vil bli borte. Ein annan amerikansk grunnregel i skulegardane er: Dersom du taper, seier du at motstandaren din laug eller spela ureint. Trump er slik eit døme på dårleg tapar på presidentnivå. Men det er døme på slikt tidlegare også, frå den andre sida: Ved valet i 1824 sa demokratane til dømes at dei tapte fordi valet var «a corrupt bargain». Og mantraet til dei liberale for å forklara nederlaget mot Trump i 2016 var at «Trump hadde samansvorne i russarane».

– Dei fyrste 100 dagane til president Biden representerer ei grundig omkalfatring av politikken i USA, innanrikspolitisk så vel som internasjonalt. Kan hende den mest grunnleggande endringa sidan Franklin Roosevelt. Er du samd?

– Nei, eg ser ikkje samanlikninga med Roosevelt. I krisetider, som no med covid-19, kan ein sitjande president få gjennom naudlover som samstundes kan bli utstyrte med mange gode ting for partiet. Eit døme er Obamas enorme stimulanspakke etter Wall Street-krasjet i februar 2009. På same vis med Reagans skattereformer i 1981, sjølv om dei ikkje vart sett i verk så fort. Det same gjeld Bidens store covid-19-pakke nyleg. Men sanninga er at dette var den sjette covidpakka. Alle dei fem tidlegare vart vedtekne under Trump, og dei var kompromiss mellom han, leiaren i Huset, Pelosi, og senatsminoritetsleiar Schumer i 2020.

– Kva veljareffekt vil Bidens ekstraordinære tiltak få? Som til dømes å leggja fram planar om massiv utbygging av vegar og jernbane?

– Dei trur eg vert avgrensa. Mitt tips er dessutan at Bidens framlegg vil verta vatna ut etter å ha blitt køyrd gjennom kverna til moderate demokratiske senatorar og kan hende eit dusin demokratiske kongressmedlemer. Det er ikkje mykje offentleg støtte for programmet til demokratane. På grunn av dei ekstraordinære tidene me lever i, vil demokratane ha litt større handlingsrom for å få gjennom skatte- og lovframlegga sine. Men det vil ikkje vara. Presidentar har ein slem tendens til å bli sparka rundt av uventa hendingar som fyller opp innboksen deira.

– Veljarane ser ut til å ha sovna inn, sjåartala for dei siste talane frå Biden tyder på det.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Tyske langdistansetog har vorte 20 prosent mindre punktlege på ti år. No får dei ikkje lenger køyre inn i Sveits om dei er forseinka. Sveitsarane fryktar at tyske tog vil skape forseinkingar på eige jarnbanenett.

Foto via Wikimedia Commons

Samfunn

Den rustne kjempa

Tyskland treng strategiske investeringar, men både politikarar og veljarar har angst for risiko. No blir det nyval i Europas største økonomi.

Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.

Foto: Sebastian Dalseide

TeaterMeldingar
Jan H. Landro

Beckett-klassikar av godt merke

Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.

Foto: Merete Haseth

BokMeldingar
Hilde Vesaas

Våren over mannalivet

Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».

Foto: Another World Entertainment

FilmMeldingar
Håkon Tveit

Djevelen i detaljane

By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov
Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Ein brannmann arbeider i eit bustadområde i Odesa, som vart råka av ein sverm av russiske rakettar 17. november i år.

Foto: Bergingstenesta i Ukraina

KrigSamfunn

Putin og fullmånen

Trump har lova å få slutt på Russlands krigføring 21. januar. Spørsmålet er kor Musk og Orbán står då, og kor sint Putin er.

Andrej Kurkov

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis