Epistel

Walid al-Kubaisi

Ein dag reven vitja dyrekongen, kom ulven, som var kammerherre, inn og sa:

– Dykkar majestet, krigsbytet er kome med tre feite kyr.

Løva bad om råd hjå kammerherren.

–?Kva er føremonen med å ha tre feite kyr? Vi har ikkje plass til dei, og dei må konkurrere med dyra våre om fôr og beite. Gje meg eit råd om kva eg bør gjera med dei!

Ulven vart ivrig etter å gje eit fornuftig råd.

– Eg tilrår at Dykkar majestet tek den største kua, at eg får den mellomstore, og at reven får den minste.

Auga gneistra då løva svara ulven.

– Din idiot! Så du skal ha like mykje som eg? Måler du deg med meg som er kongen?

Løva gjekk til åtak på ulven, sette tennene i halsen hans, og straks flaug ulvehovudet gjennom lufta og landa framfor føtene til reven.

– Og du, rev, har du noko råd om kva vi kan gjera med tre feite kyr, ropa løva.

– Dykkar majestet, eg har eit råd som eg håpar du vil lytta til.

– Kom med det!

Reven skunda seg å svara, skakande av dødsangst:

– Dykkar majestet, du slit for undersåttane dine og treng mat som gjev deg styrke til å halda lov og orden i jungelen. Eg meiner du bør eta den mellomstore kua om morgonen, den store kua til middag og at den minste vert kveldsmat.

No vart tyrannkongen glad og spurde spent:

– Rev, kven lærte du all denne imponerande visdomen frå?

– Av ulvehovudet som kom flygande gjennom lufta og landa framfor føtene mine.

Walid al-Kubaisi er forfattar og fast skribent i Dag og Tid.