Som den kjende matskribenten Yotam Ottolenghi seier: Ei reke på tallerken er betre enn ei i havet.

Er du heldig, får du kjøpt dei ferske frå ein lokal fiskar på brygga. Sjølv i hovudstaden er dette mogleg, og her kan du tinge ferske, nykokte reker ved å sende ei melding til fiskarens mobilnummer. Rimeleg er det kanskje ikkje, men er ikkje all mat dyr no for tida? Dei flår oss jo med stor glede.

Eg var nyleg på Gardermoen flyplass, ein stad der eg verkeleg ikkje likar å ete, og punga ut med seks hundre blanke kroner for to rekesmørbrød og to farris. Det er jo eit ran på høglys dag, men likevel er rekesmørbrød etter mi meining det einaste som kan etast på vår drustelege hovudflyplass.

Kven vil ha ein bagett som er steinhard og iskald fordi han har lege i kjøledisken sidan klokka fire om morgonen? Nei, nei og atter nei. Men nykokte reker i trengsel på ei fersk loffskive, med majones og sitron som einaste følgje, er jo mat for kongar og dronningar. Det kan aldri bli feil.

Et du reker i heimen, kan skala bli til himmelsk suppekraft, som eg har masa om fleire gongar før i denne spalta. Kokar du ikkje kraft på dei, bør du eigentleg få ei saftig bot.

Og sjølve reinskinga av rekene medan du sit rundt bordet med vener eller familie, blir ein sosial happening du må vere fullt og heilt til stades i, for den må vere bra tankelaus som sit og fomlar med mobilen med fingrane fulle av rekesaft. Du vil ikkje at den dyrebare smarttelefonen skal dufte som ein reketrålar.

Fersk oregano, kvitlauk og nokre sinte små chililuringar.

Foto: Dagfinn Nordbø

Får du ikkje fatt i ferske reker, finst dei alltid frosne i butikkane, gjerne fanga i farvatna ved Grønland, og dei er mykje rimelegare. Og så har vi jo tigerrekene frå Asia, store og fine og enkle å ta ut av frysaren. Sjå til at produsenten har miljømerke på pakka, eller i det minste ei erklæring om at produksjonen er berekraftig.

Eg rører vanlegvis aldri sjømat frå oppdrett, men gjer eit unntak her, så får dei hengje meg, dei som vil. Rekene kjem ofte i halvkilos pakningar, kjøp dei gjerne rå og ferdig skrelte, og tin heile posen på kjøl over natta. Har du hastverk, ta dei ut og legg dei frosne utover på eit stort fat. Lat så rekene renne av seg i dørslag.

Slå ein boks kremfløyte i ei høg teflonpanne/wok eller ei stor emaljert gryte, og tilset ei halv skei fiskesaus og nokre dropar worcestersaus. Så legg du i tre mosa eller finhakka kvitlaukfedd og lèt det heile putre til blandinga tjuknar litt. Tilset litt hakka chili om du vil.

Til to personar kokar du 200 gram spagetti i godt salta vatn, mens sausen putrar. Smak til fløyteblandinga med fersk eller tørka oregano, meir fiskesaus og pepar. Asiatar nyttar ofte berre fiskesaus i staden for vanleg salt, han gir ei djupare og meir smaksnyansert salting med flust av umami, for denne fermenterte sausen er laga av salt og ansjos.

Har du ikkje fiskesaus i huset, set det snarast på handlelista – og bruk i staden ein halv knust buljongterning. Legg rekene i og rør om til dei får den fine lyseraude fargen. Dei er ferdigkokte på nokre få minutt. Bland inn den kokte spagettien og rør godt om, og fordel maten på to tallerkar med eit urtedryss over. Og – ein drope eller to av sitron skadar aldri. Du kan sjølvsagt lage denne retten med vanlege kokte reker, men hugs då at dei berre treng å bli varma i sausen.

Kanskje du vil ha ein meir asiatisk himmel over maten, bruk i så fall kokosmjølk i staden for fløyte. Byt ut eventuell chili med ei skei raud curryblanding, topp det heile med fersk koriander, og server med limebåtar.

Vil du grille tigerrekene? Då blandar du følgjande i ein stor bolle: ein halv kilo reker, tre fedd mosa kvitlauk, tre skeier olivenolje, ei skei nypressa sitronsaft og to skeier finhakka ferske urter, til dømes ei skei kvar av timian og rosmarin. Lat godsakene marinere i minst ein halvtime, gjerne meir. Tre rekene på grillspyd og steik dei over middels varm grill i to til tre minutt. Server med godt brød og kanskje salat, og ekstra sitronbåtar.

Dagfinn Nordbø er tekstforfattar og satirikar.

post@nordbo.no