Jan H. Landro

janh@landro.bergen.no

Holthe er dekan ved Fakultet for lærarutdanning, kultur og idrett ved Høgskulen på Vestlandet (HVL). Frå feriestaden sin har han svart på spørsmåla frå Dag og Tid per e-post:

– Kva er grunngivinga for å kutte ned timeressursane til musikkfaget med to tredelar i løpet av fire år?

– Hausten 2018 hadde vi ein større prosess i fakultetet for å komme fram til ein felles ressursfordelingsmodell til undervisning, gjeldande frå hausten 2019. Hovudtrekka i denne er at ressursane til eit emne i ei utdanning speglar finansieringskategoriane frå Kunnskapsdepartementet. Dette byggjer på ein grunnressurs som skal ta omsyn til deling der det er store studentkull og ein ressurs per student. I tillegg er nokre fag, mellom anna musikk, styrka noko. Men styrkinga av musikk er mindre enn det som var i 2015. Å sjå på musikkfaget i grunnskulelærarutdanninga åleine, gir eit skeivt bilete. Ein må sjå korleis ressursane blir fordelte i det einskilde studieprogrammet.

– Får studentane eit fagleg forsvarleg tilbod når undervisninga er blitt så drastisk redusert?

– Ja, dei får eit forsvarleg og godt tilbod ved HVL. Det faglege innhaldet i grunnskulelærarutdanningane blir styrt gjennom nasjonale rammeplanar og retningslinjer. Institusjonane fastset program- og emneplanar basert på dei nasjonale styringsdokumenta. I høgare utdanning ventar vi monaleg eigeninnsats av studentane i tillegg til undervisning og rettleiing. I lærarutdanningane har studentane i tillegg praksisopplæring i grunnskulen. Grunnskulelærarutdanningane blei integrerte masterutdanningar frå 2017, og studentane har fleire fag i utdanninga si.

– Hindrar ingen

– Korleis kan det forsvarast, fagleg og økonomisk, å la arbeidsvillige professorar og amanuensar gå gjerandslause i delar av studieåret, utan høve til å undervise eller drive forskings- og utdanningsarbeid (FoU)?

– Målet er sjølvsagt at alle tilsette skal ha fulle arbeidsplanar. Det er viktig for medarbeidarane, og god ressursutnytting. Men i periodar kan det oppstå ledig kapasitet, som følgje av interne endringar av ulike slag: ny ressursfordelingsmodell, endring av kva som er obligatoriske fag i ei utdanning, studentane sine fagval og tilslag på eksternt finansierte prosjekt. Men ingen blir hindra i å drive undervisning eller FoU-arbeid, det er nettopp kjerneoppdraget til høgskulen.

– Njål Vindenes hevdar at det faglege nivået er blitt lågare som følgje av nedskjeringane, og at eksamenskrava er blitt tilsvarande senka for at ikkje strykprosenten skal gå kraftig opp. Kva er din kommentar til dette?

– Desse påstandane er nye for meg. I høgare utdanning skal studentane vurderast i høve til krava om læringsutbyte som er sette for kvart einskilt emne. Dei fagtilsette avgjer vurderingskriteria og set karakter etter gjeldande normer. Vi har no òg etablert ei ordning med obligatorisk sensorrettleiing, og som regel nyttar vi eksterne sensorar. Desse tiltaka skal sikre at karaktersettinga ligg på rett nivå.

– Ifølgje Vindenes er det ingen av dekanane eller instituttleiarane på Fakultet for lærarutdanning, kultur og idrett som har professorkompetanse. Likevel tek de viktige faglege avgjerder utan å lytte til dei som har slik kompetanse?

– Eg kjenner meg ikkje att i påstanden om at tilsette ikkje blir lytta til. I eit fakultet med 550 tilsette må dei nytte dei etablerte kanalane for å uttale seg om og påverke saker internt i fakultetet. Vi byggjer ein organisasjon der vi legg vekt på å gjere dei tilsette myndige. Elles har det vore professorkompetanse i fakultetets leiargruppe (dekanar, instituttleiarar og administrasjonssjef), og det vil det vere ut denne åremålsperioden.

– Rom for kritikk

– Vindenes fortel at mange på Institutt for kunstfag blir sjuke av å gå gjerandslause og ikkje bli høyrt. Kva synest du om det, og kva har du som dekan gjort for å betre forholda?

– Den personalansvarlege følgjer opp dei sjukmeldte. Eg har ikkje fått melding om at sjukefråværet er spesielt høgt på instituttet, eller at mykje av sjukefråværet skal ha med arbeidsplassen å gjere.

– Er du nøgd med at ei kritisk røyst no blir borte frå Høgskulen, eller vil du seie deg lei for at ein kapasitet som Vindenes sluttar?

– I eit fakultet med 550 tilsette er det til kvar tid ulike meiningar, og det er godt rom for å vere kritisk. Eg tek til etterretning at Vindenes har valt å seie opp stillinga si, og ønskjer han lukke til vidare.