Kjensler for postsjakk
Arkadij Arkanov syner fram ei bok han redigerte om Tal, mannen som sa: «Eg har levd eit syndig liv med gambling, fyll og hor, men éi synd har eg styrt unna: postsjakk.»
Foto: Boris Dolmatovskij
Eit spørsmål som dukkar opp frå tid til anna, til dømes når nokon har lese Sjakknovelle av Stefan Zweig, er om det finst fleire skjønnlitterære bøker om sjakk. Det vert for enkelt for denne spalta, så eg stiller heller spørsmålet om det finst litteratur med innslag av postsjakk.
Eg byrjar med den folkekjære russiske satirikaren Arkadij Arkanov (1933–2015), som i forteljinga «Postsjakk» frå 1983 samstundes illustrerer både fenomenet og den litterære sjangeren. Her i stutte trekk:
«Eg spela kvit. ‘Min vyrde herre, mitt namn er Arkadij Mikhajlovitsj, og mitt fyrste trekk er d4.’ Etter to–tre veker fekk eg svar: ‘Vyrde Arkadij Mikhajlovitsj. Eg svarar d5. Du kan kalla meg Vanja, eg er berre 20 år gamal.’ ‘Hei, Vanja! Eg er òg ung, så kall meg berre Arkan. Eg spelar Sf3’. […] Sju år seinare var vi på veg ut av opninga, og eg ofra ein bonde som kona til Vanja henta på postkontoret. […] Etter 83 trekk tok Vanja ein ny time-out, denne gongen for godt. Til slutt kom det eit brev frå den 60 år gamle dottera hans: ‘Pappa ber om remis’. Eg såg meg naudsynt til å akseptera. Stillinga mi var vonlaus.»
Woody Allen, ein meister i sjakkreferansar, som eg har synt i ei tidlegare spalte, var tidleg ute med postsjakkmotivet i novella «The Gossage-Vardebedian papers» frå 1966. Gossage og Vardebedian er ikkje samde om stillinga på brettet og ignorerer trekka frå kvarandre. Båe insisterer på sin versjon. Den hatske brevduellen endar med at dei set kvarandre sjakk matt i eitt og same parti.
Til slutt kjem den vakre islandske romanen Sommerlys, og så kommer natten frå 2005 (norsk omsetjing frå 2018). Romanen handlar om ein liten plass der det ikkje skjer stort. Persongalleriet er rikt, 20–30 menneske. Dei fleste har ein partnar, har sex, men ikkje Brandur. Han dukkar opp som ein kulisse midt i boka når han overhøyrer ein pirrande erotisk samtale. Brandur raudnar og får ereksjon. Av ein eller annan grunn skriv forfattaren Jón Kalman Stefánsson at Brandur er islandsk meister i postsjakk.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Eit spørsmål som dukkar opp frå tid til anna, til dømes når nokon har lese Sjakknovelle av Stefan Zweig, er om det finst fleire skjønnlitterære bøker om sjakk. Det vert for enkelt for denne spalta, så eg stiller heller spørsmålet om det finst litteratur med innslag av postsjakk.
Eg byrjar med den folkekjære russiske satirikaren Arkadij Arkanov (1933–2015), som i forteljinga «Postsjakk» frå 1983 samstundes illustrerer både fenomenet og den litterære sjangeren. Her i stutte trekk:
«Eg spela kvit. ‘Min vyrde herre, mitt namn er Arkadij Mikhajlovitsj, og mitt fyrste trekk er d4.’ Etter to–tre veker fekk eg svar: ‘Vyrde Arkadij Mikhajlovitsj. Eg svarar d5. Du kan kalla meg Vanja, eg er berre 20 år gamal.’ ‘Hei, Vanja! Eg er òg ung, så kall meg berre Arkan. Eg spelar Sf3’. […] Sju år seinare var vi på veg ut av opninga, og eg ofra ein bonde som kona til Vanja henta på postkontoret. […] Etter 83 trekk tok Vanja ein ny time-out, denne gongen for godt. Til slutt kom det eit brev frå den 60 år gamle dottera hans: ‘Pappa ber om remis’. Eg såg meg naudsynt til å akseptera. Stillinga mi var vonlaus.»
Woody Allen, ein meister i sjakkreferansar, som eg har synt i ei tidlegare spalte, var tidleg ute med postsjakkmotivet i novella «The Gossage-Vardebedian papers» frå 1966. Gossage og Vardebedian er ikkje samde om stillinga på brettet og ignorerer trekka frå kvarandre. Båe insisterer på sin versjon. Den hatske brevduellen endar med at dei set kvarandre sjakk matt i eitt og same parti.
Til slutt kjem den vakre islandske romanen Sommerlys, og så kommer natten frå 2005 (norsk omsetjing frå 2018). Romanen handlar om ein liten plass der det ikkje skjer stort. Persongalleriet er rikt, 20–30 menneske. Dei fleste har ein partnar, har sex, men ikkje Brandur. Han dukkar opp som ein kulisse midt i boka når han overhøyrer ein pirrande erotisk samtale. Brandur raudnar og får ereksjon. Av ein eller annan grunn skriv forfattaren Jón Kalman Stefánsson at Brandur er islandsk meister i postsjakk.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Fleire artiklar
Trump meiner alvor med Grønland
2024 var etter alt å døme det varmaste året som er målt på jorda. På Balkan var sommaren rekordvarm. Biletet viser ein mann som tek opp gjørme frå ein uttørka innsjø ved Melenci i Serbia 4. september.
Foto: Darko Vojinovic / AP / NTB
Temperaturrekorden frå 2023 vart ikkje ståande lenge. Klimaforskar Bjørn Samset kallar seg likevel optimist.
Riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen ser etter kritikkverdige forhold i norsk statsforvalting. Det aller meste meiner han fungerer godt.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Tilstandsrapport frå riksrefsaren
Gong på gong avdekkjer Riksrevisjonen feil og manglar i statsstyringa. Ifølgje riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen er det særleg eitt forhold som går att.
Jimmy Carter døydde 29. desember i fjor, 100 år gammal.
Foto: David Goldman / Ap / NTB
Ein inspirerande arv
Jimmy Carter fekk eit etterliv som menneskerettsaktivist og siviliserande moralpolitikar som ingen annan president i USA.
Regissør Robert Eggers har nytolka legenda om Dracula.
Foto: United International Pictures
Goth nyttår, folkens!
Kor skummelt kan det eigentleg bli når ein ikkje lenger trur på det overnaturlege?