JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

SjakkKunnskap

Kva skjedde med Tukmakov?

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Sjakkens dag i Odesa i 2016, med stormeister Tukmakov.

Sjakkens dag i Odesa i 2016, med stormeister Tukmakov.

Foto: O. Konstantinov.

Sjakkens dag i Odesa i 2016, med stormeister Tukmakov.

Sjakkens dag i Odesa i 2016, med stormeister Tukmakov.

Foto: O. Konstantinov.

2250
20220408
2250
20220408

«Victor Tukmakovs siste vinter», som opnar novellesamlinga Sjakk­spillere av Eivind Riise Hauge (f. 1980), tek lesaren attende til eit sjakkparti i 1981. Beljavskij møter eit genialt springaroffer frå Tukmakov med den sjakkdesperate formuleringa: «Springeren kan han ikke slå, og like umulig er det å la være.»

I debutnovella frå 2010 var det viktig for den unge bergensforfattaren å formidla sjakkens sovjetnostalgi, men om spelarane var russiske eller ukrainske, var heilt uvesentleg. Uvesentleg den gongen.

I røynda kom stormeister og major i den sovjetiske hæren Vladimir Tukmakov (f. 1946) til Aker Brygge i 1987 for å spela Europacup for hærens lag, CSKA Moskva, mot Simen Agdestein og Oslo Schakselskap. Tukmakov og Agdestein vann eitt parti kvar (1–1). Eg var på plass og hugsar framleis kor dårleg Tukmakov likte å tapa mot ein nordmann.

I novella kjem Tukmakov, som ein halvgamal sjakkproff mange år etter glanspartiet mot Beljavskij, til Bergen for å spela lagsjakk for nokre tusenlappar. Møtet mellom stormeisteren og amatørane går ikkje bra. Tukmakov vert fysisk dårleg over nivået til motstandarane og lagkameratane frå Vestlandet. Han spring ut av lokalet etter å ha vunne partiet sitt og krev at lagleiaren finn ein ny spelar til andrebordet. Tukmakov maktar ikkje sitja ved sida av og sjå på spelet til lagkameraten.

Korleis går det med Beljavskij og Tukmakov i den verkelege verda utanfor litteraturen? Dei sovjetiske stormeistrane var alle fødde ein stad i unionen, men spørsmålet om kvar er ikkje lenger likegyldig. Aleksandr Beljavskij (f. 1953) kjem frå Lviv i Vest-Ukraina, men bur no i Slovenia. Han var ein periode på 1980-talet nummer tre i verda etter Karpov og Kasparov.

Tukmakov kjem frå Odesa ved Svartehavet. Han er ein av dei fremste teoretikarane i sjakkverda. Han har vore personleg trenar for Anish Giri og Wesley So, båe i verdstoppen. Han var òg trenar for Ukraina då heimlandet vann sjakk-OL i 2004 og 2010.

Som mange andre ukrainske stormeistrar har Tukmakov russisk som fyrstespråk. Som alle ukrainske stormeistrar forbannar Tukmakov krigen og Putin. Den aldrande stormeisteren flykta frå Odesa til Sveits i byrjinga av krigen.

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

«Victor Tukmakovs siste vinter», som opnar novellesamlinga Sjakk­spillere av Eivind Riise Hauge (f. 1980), tek lesaren attende til eit sjakkparti i 1981. Beljavskij møter eit genialt springaroffer frå Tukmakov med den sjakkdesperate formuleringa: «Springeren kan han ikke slå, og like umulig er det å la være.»

I debutnovella frå 2010 var det viktig for den unge bergensforfattaren å formidla sjakkens sovjetnostalgi, men om spelarane var russiske eller ukrainske, var heilt uvesentleg. Uvesentleg den gongen.

I røynda kom stormeister og major i den sovjetiske hæren Vladimir Tukmakov (f. 1946) til Aker Brygge i 1987 for å spela Europacup for hærens lag, CSKA Moskva, mot Simen Agdestein og Oslo Schakselskap. Tukmakov og Agdestein vann eitt parti kvar (1–1). Eg var på plass og hugsar framleis kor dårleg Tukmakov likte å tapa mot ein nordmann.

I novella kjem Tukmakov, som ein halvgamal sjakkproff mange år etter glanspartiet mot Beljavskij, til Bergen for å spela lagsjakk for nokre tusenlappar. Møtet mellom stormeisteren og amatørane går ikkje bra. Tukmakov vert fysisk dårleg over nivået til motstandarane og lagkameratane frå Vestlandet. Han spring ut av lokalet etter å ha vunne partiet sitt og krev at lagleiaren finn ein ny spelar til andrebordet. Tukmakov maktar ikkje sitja ved sida av og sjå på spelet til lagkameraten.

Korleis går det med Beljavskij og Tukmakov i den verkelege verda utanfor litteraturen? Dei sovjetiske stormeistrane var alle fødde ein stad i unionen, men spørsmålet om kvar er ikkje lenger likegyldig. Aleksandr Beljavskij (f. 1953) kjem frå Lviv i Vest-Ukraina, men bur no i Slovenia. Han var ein periode på 1980-talet nummer tre i verda etter Karpov og Kasparov.

Tukmakov kjem frå Odesa ved Svartehavet. Han er ein av dei fremste teoretikarane i sjakkverda. Han har vore personleg trenar for Anish Giri og Wesley So, båe i verdstoppen. Han var òg trenar for Ukraina då heimlandet vann sjakk-OL i 2004 og 2010.

Som mange andre ukrainske stormeistrar har Tukmakov russisk som fyrstespråk. Som alle ukrainske stormeistrar forbannar Tukmakov krigen og Putin. Den aldrande stormeisteren flykta frå Odesa til Sveits i byrjinga av krigen.

Atle Grønn

Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.

Fleire artiklar

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen
Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen

Teikning: May Linn Clement

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro

Teikning: May Linn Clement

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis