Forbod mot nikab
Spørsmålet om ein skal tillata bruken av det heildekkjande plagget nikab i ulike offentlege samanhengar, har vore eit tema i mange år. Men temaet er ei avsporing frå det integreringsdebatten bør handla om. For nikab er eit marginalt fenomen i Noreg. Er det tale om nokre titals personar som til ei kvar tid nyttar nikab? Iallfall er det svært få.
Nikab har såleis vorte noko som mange har hissa seg opp over, og nytta som argument mot både islam og innvandring, meir enn eit reelt samfunnsproblem.
Det integreringsdebatten derimot bør handla om, er korleis integreringa konkret skal skje. Kva slag tiltak og ordningar skal vi få i stand? Kor mange kan vi ta imot for å ha ein føresetnad for å få til god integrering? Og ikkje minst: Korleis motarbeider vi skjult og open rasisme? Det siste er eit stort problem på nettet.
Likevel: Det føregår no ein debatt om studentar ved universiteta skal få nytta nikab i undervisinga. Det burde vera sjølvforklarande at dei ikkje kan det. I ein akademisk sanningssøkjande kultur som er avhengig av ein open og fri diskusjon, må ein sjå andleta til kvarandre.
Kva så i andre tilfelle? Kan ein vera bussjåfør med nikab? Kva med lækjar? Butikkekspeditør? Nei. Maskering av andletet gjev ikkje tillit, snarare skapar det utryggleik. I alle arbeidstilhøve, men òg i daglege kvardagsmøte, er vi nettopp avhengige av tillit mellom oss alle.
Difor bør Stortinget forby tildekking av andletet i offentlege rom. Det blir for vanskeleg å driva med ulike reglar om delforbod og unnatak. Er eit slikt forbod ekskluderande og autoritært? Meiner ein det, er ein vrang. Snarare er det bruken av plagg som dekkjer andletet, som er ekskluderande. Det er heller ingen fare for at eit slikt forbod vil vera starten på ei innføring av diskriminerande lover mot diverse klesplagg. Tildekking er eit heilt spesielt særtilfelle.
Den europeiske menneskerettsdomstolen har dessutan avgjort at eit slikt forbod ikkje bryt med menneskerettskonvensjonen. I tillegg vil forbodet kunna vera ei lette for dei få kvinnene som nyttar dette plagget. For dei vil ikkje spørsmålet lenger vera aktuelt.
Svein Gjerdåker
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Spørsmålet om ein skal tillata bruken av det heildekkjande plagget nikab i ulike offentlege samanhengar, har vore eit tema i mange år. Men temaet er ei avsporing frå det integreringsdebatten bør handla om. For nikab er eit marginalt fenomen i Noreg. Er det tale om nokre titals personar som til ei kvar tid nyttar nikab? Iallfall er det svært få.
Nikab har såleis vorte noko som mange har hissa seg opp over, og nytta som argument mot både islam og innvandring, meir enn eit reelt samfunnsproblem.
Det integreringsdebatten derimot bør handla om, er korleis integreringa konkret skal skje. Kva slag tiltak og ordningar skal vi få i stand? Kor mange kan vi ta imot for å ha ein føresetnad for å få til god integrering? Og ikkje minst: Korleis motarbeider vi skjult og open rasisme? Det siste er eit stort problem på nettet.
Likevel: Det føregår no ein debatt om studentar ved universiteta skal få nytta nikab i undervisinga. Det burde vera sjølvforklarande at dei ikkje kan det. I ein akademisk sanningssøkjande kultur som er avhengig av ein open og fri diskusjon, må ein sjå andleta til kvarandre.
Kva så i andre tilfelle? Kan ein vera bussjåfør med nikab? Kva med lækjar? Butikkekspeditør? Nei. Maskering av andletet gjev ikkje tillit, snarare skapar det utryggleik. I alle arbeidstilhøve, men òg i daglege kvardagsmøte, er vi nettopp avhengige av tillit mellom oss alle.
Difor bør Stortinget forby tildekking av andletet i offentlege rom. Det blir for vanskeleg å driva med ulike reglar om delforbod og unnatak. Er eit slikt forbod ekskluderande og autoritært? Meiner ein det, er ein vrang. Snarare er det bruken av plagg som dekkjer andletet, som er ekskluderande. Det er heller ingen fare for at eit slikt forbod vil vera starten på ei innføring av diskriminerande lover mot diverse klesplagg. Tildekking er eit heilt spesielt særtilfelle.
Den europeiske menneskerettsdomstolen har dessutan avgjort at eit slikt forbod ikkje bryt med menneskerettskonvensjonen. I tillegg vil forbodet kunna vera ei lette for dei få kvinnene som nyttar dette plagget. For dei vil ikkje spørsmålet lenger vera aktuelt.
Svein Gjerdåker
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.