Kva gjer KrF i sin nye posisjon som vippeparti? Svaret er avgjerande for partiet. Trår dei feil no, kan partiet gå under. Lat oss leggja alle partipreferansar til sides og gje KrF eit råd. Kva hadde vi gjort om det var vi som sat i KrFs partileiing?

Som bakgrunn må vi heile tida ha med oss at partiet har vore i konstant konflikt med seg sjølv, mellom dei tradisjonelle kristne på høgresida og den verdibaserte kristne venstresida. Venstresida i partiet kan tola Høgre, men ikkje Frp. På same måte er dei tradisjonelle kristne like kritiske til Arbeiderpartiet og SV. Så uansett kva KrF-leiarane gjer, vil det ha negative konsekvensar. Men eit val må dei ta. Dei har tre alternativ.

Det første er å overgje seg til lagnaden og reindyrka vippeposisjonen. Det krev at ein er tydeleg på nettopp denne posisjonen, er truverdig på at ein er viljug til å fella regjeringa om det trengst, og får fram sigrane sine tydeleg. Men draumen om å vera vippeparti kan fort enda i eit mareritt. Dei vil stadig verta offer for påminningar frå opposisjonen om alt dei ikkje får til, men likevel må stå ansvarleg for, sjølv om dei står utanfor regjeringa.

Det andre alternativet er å fella regjeringa og freista å få til eit nytt alternativ med Høgre og Venstre. Det vil ikkje gå. Arbeidarpartiet vil få oppdraget, og KrF vil tapa heile høgresida i partiet om dei går inn i ei slik regjering. Og fleirtalet av den vesle gruppa på 120.000 veljarar som er att i partiet, høyrer nok til høgresida.

Det tredje alternativet er å godta at dei er eit konservativt parti, og fylgja etter Venstre som ser ut til å gå inn i ei Solberg-regjering alt i haust. Etter lovnadane i valkampen er det umogeleg for KrF å gjera det i haust. Men tida går fort i politikken. Det siste alternativet er truleg det KrF vil tapa minst på – og truleg vil partiet tapa mindre enn kva Venstre vil gjera. Avstanden mellom Venstre og Frp enn på mange måtar større enn avstanden mellom KrF og Frp.

For oss som ikkje er med i KrF, er det siste alternativet det beste. Norsk politikk er best tent med klare og tydelege alternativ.

Svein Gjerdåker