Tragikomisk
Historia om president Trumps avlysing av den planlagde Danmark-gjestinga er tragikomisk og syner at Trump vert stadig meir uføreseieleg.
Mange utanrikspolitikarar og kommentatorar formanar oss stadig om at vi må hugsa at USA er vår viktigaste militære allierte, og at vi difor må vi sjå gjennom fingrane med alle dei pinlege utsegnene hans, berre låst som ingenting, svara han høvisk og vona på godt vêr.
Det er vel slik ein må opptre andsynes ein amerikansk president, men det går etter kvart på sjølvkjensla laus. Om 50 år vil historikarar lura på kva slag usjølvstendige etterplaprarar europeiske og norske statsleiarar var i møte med Trump.
No er det ikkje slik at alt Trump gjer, er ufornuftig. Til dømes held USA no fredssamtalar med Taliban. Det er noko som burde vore gjort for lenge sidan, men korkje George W. Bush eller Barack Obama gjorde noko tilsvarande.
Mykje av Trumps utanrikspolitikk verkar likevel tilfeldig og basert på spontane innfall. Noreg og Europa må difor, for å sikra sitt eige truverd, ta tydelegare til motmæle mot utspela til Trump. Vi er ikkje husmenn under USA, sjølv om USA er avgjerande for styrken til Nato. Heilt konkret og akutt gjeld det no at Europa står for ein sjølvstendig og fornuftig Iran-politikk, der ein freistar å hindra ei farleg opptrapping i Persiabukta.
Og vi må ikkje vera redde for konsekvensane ved å gå imot Trump. Dei fire eller åtte åra Trump sit ved makta, må, om vi skal tru på menneskeleg fornuft, vera ein historisk unntakstilstand. Når den er over, får USA trleg ein president som det går an å ha normale samtalar med.
Svein Gjerdåker
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Historia om president Trumps avlysing av den planlagde Danmark-gjestinga er tragikomisk og syner at Trump vert stadig meir uføreseieleg.
Mange utanrikspolitikarar og kommentatorar formanar oss stadig om at vi må hugsa at USA er vår viktigaste militære allierte, og at vi difor må vi sjå gjennom fingrane med alle dei pinlege utsegnene hans, berre låst som ingenting, svara han høvisk og vona på godt vêr.
Det er vel slik ein må opptre andsynes ein amerikansk president, men det går etter kvart på sjølvkjensla laus. Om 50 år vil historikarar lura på kva slag usjølvstendige etterplaprarar europeiske og norske statsleiarar var i møte med Trump.
No er det ikkje slik at alt Trump gjer, er ufornuftig. Til dømes held USA no fredssamtalar med Taliban. Det er noko som burde vore gjort for lenge sidan, men korkje George W. Bush eller Barack Obama gjorde noko tilsvarande.
Mykje av Trumps utanrikspolitikk verkar likevel tilfeldig og basert på spontane innfall. Noreg og Europa må difor, for å sikra sitt eige truverd, ta tydelegare til motmæle mot utspela til Trump. Vi er ikkje husmenn under USA, sjølv om USA er avgjerande for styrken til Nato. Heilt konkret og akutt gjeld det no at Europa står for ein sjølvstendig og fornuftig Iran-politikk, der ein freistar å hindra ei farleg opptrapping i Persiabukta.
Og vi må ikkje vera redde for konsekvensane ved å gå imot Trump. Dei fire eller åtte åra Trump sit ved makta, må, om vi skal tru på menneskeleg fornuft, vera ein historisk unntakstilstand. Når den er over, får USA trleg ein president som det går an å ha normale samtalar med.
Svein Gjerdåker
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa