Viktig språklov
Det er ei storhending at Kulturdepartementet denne veka kom med framlegg til ny språklov. Lovframlegget var lansert på dagen 135 år etter jamstillingsvedtaket 12. mai 1885, det viktigaste nynorskvedtaket som er gjort.
Det er historisk sus over framlegget til den nye språklova òg, for det er den fyrste språklova i noregssoga. Og vi treng ei lovfesting av norsk språk for å kunna stå opp mot engelsken, for å sikra mindretalsvernet til nynorsken og for å styrkja samisk og dei nasjonale minoritetsspråka.
Er framlegget godt? I all hovudsak. Viktigast er det at styresmaktene no i lovs form pliktar å halda det norske språket i hevd – og for nynorskens del at nynorsken no er definert i lova som både eit likeverdig majoritetsspråk og eit språk som treng ekstra vern. Som det står i paragraf 1, har styresmaktene «eit særleg ansvar for å fremje nynorsk som det minst bruka norske skriftspråket». At slike formuleringar vert stadfesta i ei lov, er særdeles viktig.
Dessutan får fylkeskommunane utvida språkplikter, og dei må svara innbyggjarane på det språket dei nyttar. Før var dette berre eit statleg ansvar. Det tyder at ein nynorskbrukar i Halden no skal kunna få svar frå fylket på nynorsk, og ein bokmålsbrukar på Nordfjordeid på bokmål.
Vi merkjer oss at reaksjonane frå Noregs Mållag og Nynorsk kultursentrum er ulike. Nynorsk kultursentrum har i utgangspunktet ei positiv tilnærming til lovframlegget, medan Noregs Mållag har ei meir kritisk tilnærming.
Vi er på line med Nynorsk kultursentrum her. Det er ting som manglar, men realistisk sett er dette eit opplyftande lovframlegg – for nynorsken òg. No er det opp til Stortinget å handsama lovframlegget på skikkeleg vis og sikra tverrpolitisk semje om den nye lova. Ideelt sett bør Stortinget òg leggja klare føringar for det påfylgjande arbeidet med forskrifter i departementet, slik at heile lovverket til sjuande og sist er i samsvar med Stortingets vilje.
Apropos oppstyret rundt Sentralbanken for tida: Den nye språklova skal gjelda for Noregs Bank òg. Så no får representantskapen til banken endå ei tilsynsoppgåve: å syta for at Noregs Bank og Oljefondet skriv nynorsk i eit rimeleg omfang.
Svein Gjerdåker
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det er ei storhending at Kulturdepartementet denne veka kom med framlegg til ny språklov. Lovframlegget var lansert på dagen 135 år etter jamstillingsvedtaket 12. mai 1885, det viktigaste nynorskvedtaket som er gjort.
Det er historisk sus over framlegget til den nye språklova òg, for det er den fyrste språklova i noregssoga. Og vi treng ei lovfesting av norsk språk for å kunna stå opp mot engelsken, for å sikra mindretalsvernet til nynorsken og for å styrkja samisk og dei nasjonale minoritetsspråka.
Er framlegget godt? I all hovudsak. Viktigast er det at styresmaktene no i lovs form pliktar å halda det norske språket i hevd – og for nynorskens del at nynorsken no er definert i lova som både eit likeverdig majoritetsspråk og eit språk som treng ekstra vern. Som det står i paragraf 1, har styresmaktene «eit særleg ansvar for å fremje nynorsk som det minst bruka norske skriftspråket». At slike formuleringar vert stadfesta i ei lov, er særdeles viktig.
Dessutan får fylkeskommunane utvida språkplikter, og dei må svara innbyggjarane på det språket dei nyttar. Før var dette berre eit statleg ansvar. Det tyder at ein nynorskbrukar i Halden no skal kunna få svar frå fylket på nynorsk, og ein bokmålsbrukar på Nordfjordeid på bokmål.
Vi merkjer oss at reaksjonane frå Noregs Mållag og Nynorsk kultursentrum er ulike. Nynorsk kultursentrum har i utgangspunktet ei positiv tilnærming til lovframlegget, medan Noregs Mållag har ei meir kritisk tilnærming.
Vi er på line med Nynorsk kultursentrum her. Det er ting som manglar, men realistisk sett er dette eit opplyftande lovframlegg – for nynorsken òg. No er det opp til Stortinget å handsama lovframlegget på skikkeleg vis og sikra tverrpolitisk semje om den nye lova. Ideelt sett bør Stortinget òg leggja klare føringar for det påfylgjande arbeidet med forskrifter i departementet, slik at heile lovverket til sjuande og sist er i samsvar med Stortingets vilje.
Apropos oppstyret rundt Sentralbanken for tida: Den nye språklova skal gjelda for Noregs Bank òg. Så no får representantskapen til banken endå ei tilsynsoppgåve: å syta for at Noregs Bank og Oljefondet skriv nynorsk i eit rimeleg omfang.
Svein Gjerdåker
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.