Demonteringa av eit demokrati
Judges Under Pressure er ein politisk skrekkfilm om noko som skulle vere uråd i dagens Europa.
Regissøren Kacper Lisowski følgjer dommaren Igor Tuleya (biletet), som kjempar for grunnlova og mot nedbrytande politiske krefter.
Foto frå filmen
Dokumentarfilm
Regi: Kacper Lisowski
Judges Under Pressure
Med: Igor Tuleya
Alle som har følgt med i internasjonale nyhende dei siste åra, veit ein del om det som har utvikla seg i Polen. Men å få prosessen presentert på knappe 90 minutt gjer inntrykk. Det blir ikkje betre av å sjå kor hjelpelaus giganten EU synest stå andsynes det som skjer.
Systematisk og bit for bit er det polske rettssystemet blitt demontert. Det finst ikkje lenger noka reell tredeling av makta eller det vi i dag forstår med ein rettsstat. Rett nok arbeider domstolane framleis under høgtrykk, men dersom dommarar avseier dommar styresmaktene ikkje liker, risikerer dei avskil og fengsling.
Det høgrepopulistiske partiet med det ironiske namnet Lov og rettferd (PiS) har i løpet av få år ved makta klart å endre lover og politisere rettsvesenet til eigen fordel. Kynisk fordømmer dei «vanskelege» dommarar som elitistiske, inkompetente eller endå dissidentar. Slike blir avsette og erstatta med partilojale nikkedokker.
Filmen følgjer den kompro-
misslause dommaren Igor Tuleya i hans kamp for grunnlova og mot dei nedbrytande kreftene i PiS-leiinga. Etter kvart misser han immuniteten sin som dommar og retten til å dømme. Men han står ikkje åleine i kampen mot dei illiberale reformene regjeringa innfører. I denne utsette situasjonen møter han stadig sterkare solidaritet, både frå kollegaer i rettsvesenet og frå vanlege borgarar. Først då grunnlovsdomstolen godkjenner ei radikal innstramming av abortlova, skjønar massane kva dei er i ferd med å tape – og går ut i rekordstore demonstrasjonar. Men kanskje er kampen for rettsstaten alt tapt.
Filmen er på ingen måte balansert, men stundom treng vi slike ytringar.
I Noreg ser vi ei regjering som med alle middel motarbeider ein høgsterettsdom dei ikkje liker – mot vindmøllene på Fosenhalvøya. Stør(r)e er ikkje respekten for maktas tredeling her heller. Burde ikkje spora frå Polen skremme?
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dokumentarfilm
Regi: Kacper Lisowski
Judges Under Pressure
Med: Igor Tuleya
Alle som har følgt med i internasjonale nyhende dei siste åra, veit ein del om det som har utvikla seg i Polen. Men å få prosessen presentert på knappe 90 minutt gjer inntrykk. Det blir ikkje betre av å sjå kor hjelpelaus giganten EU synest stå andsynes det som skjer.
Systematisk og bit for bit er det polske rettssystemet blitt demontert. Det finst ikkje lenger noka reell tredeling av makta eller det vi i dag forstår med ein rettsstat. Rett nok arbeider domstolane framleis under høgtrykk, men dersom dommarar avseier dommar styresmaktene ikkje liker, risikerer dei avskil og fengsling.
Det høgrepopulistiske partiet med det ironiske namnet Lov og rettferd (PiS) har i løpet av få år ved makta klart å endre lover og politisere rettsvesenet til eigen fordel. Kynisk fordømmer dei «vanskelege» dommarar som elitistiske, inkompetente eller endå dissidentar. Slike blir avsette og erstatta med partilojale nikkedokker.
Filmen følgjer den kompro-
misslause dommaren Igor Tuleya i hans kamp for grunnlova og mot dei nedbrytande kreftene i PiS-leiinga. Etter kvart misser han immuniteten sin som dommar og retten til å dømme. Men han står ikkje åleine i kampen mot dei illiberale reformene regjeringa innfører. I denne utsette situasjonen møter han stadig sterkare solidaritet, både frå kollegaer i rettsvesenet og frå vanlege borgarar. Først då grunnlovsdomstolen godkjenner ei radikal innstramming av abortlova, skjønar massane kva dei er i ferd med å tape – og går ut i rekordstore demonstrasjonar. Men kanskje er kampen for rettsstaten alt tapt.
Filmen er på ingen måte balansert, men stundom treng vi slike ytringar.
I Noreg ser vi ei regjering som med alle middel motarbeider ein høgsterettsdom dei ikkje liker – mot vindmøllene på Fosenhalvøya. Stør(r)e er ikkje respekten for maktas tredeling her heller. Burde ikkje spora frå Polen skremme?
Jan H. Landro
Filmen er på ingen måte balansert, men stundom treng vi slike ytringar.
Jan H. Landro om Judges Under Pressure
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.