Demonteringa av eit demokrati
Judges Under Pressure er ein politisk skrekkfilm om noko som skulle vere uråd i dagens Europa.
Regissøren Kacper Lisowski følgjer dommaren Igor Tuleya (biletet), som kjempar for grunnlova og mot nedbrytande politiske krefter.
Foto frå filmen
Dokumentarfilm
Regi: Kacper Lisowski
Judges Under Pressure
Med: Igor Tuleya
Alle som har følgt med i internasjonale nyhende dei siste åra, veit ein del om det som har utvikla seg i Polen. Men å få prosessen presentert på knappe 90 minutt gjer inntrykk. Det blir ikkje betre av å sjå kor hjelpelaus giganten EU synest stå andsynes det som skjer.
Systematisk og bit for bit er det polske rettssystemet blitt demontert. Det finst ikkje lenger noka reell tredeling av makta eller det vi i dag forstår med ein rettsstat. Rett nok arbeider domstolane framleis under høgtrykk, men dersom dommarar avseier dommar styresmaktene ikkje liker, risikerer dei avskil og fengsling.
Det høgrepopulistiske partiet med det ironiske namnet Lov og rettferd (PiS) har i løpet av få år ved makta klart å endre lover og politisere rettsvesenet til eigen fordel. Kynisk fordømmer dei «vanskelege» dommarar som elitistiske, inkompetente eller endå dissidentar. Slike blir avsette og erstatta med partilojale nikkedokker.
Filmen følgjer den kompro-
misslause dommaren Igor Tuleya i hans kamp for grunnlova og mot dei nedbrytande kreftene i PiS-leiinga. Etter kvart misser han immuniteten sin som dommar og retten til å dømme. Men han står ikkje åleine i kampen mot dei illiberale reformene regjeringa innfører. I denne utsette situasjonen møter han stadig sterkare solidaritet, både frå kollegaer i rettsvesenet og frå vanlege borgarar. Først då grunnlovsdomstolen godkjenner ei radikal innstramming av abortlova, skjønar massane kva dei er i ferd med å tape – og går ut i rekordstore demonstrasjonar. Men kanskje er kampen for rettsstaten alt tapt.
Filmen er på ingen måte balansert, men stundom treng vi slike ytringar.
I Noreg ser vi ei regjering som med alle middel motarbeider ein høgsterettsdom dei ikkje liker – mot vindmøllene på Fosenhalvøya. Stør(r)e er ikkje respekten for maktas tredeling her heller. Burde ikkje spora frå Polen skremme?
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dokumentarfilm
Regi: Kacper Lisowski
Judges Under Pressure
Med: Igor Tuleya
Alle som har følgt med i internasjonale nyhende dei siste åra, veit ein del om det som har utvikla seg i Polen. Men å få prosessen presentert på knappe 90 minutt gjer inntrykk. Det blir ikkje betre av å sjå kor hjelpelaus giganten EU synest stå andsynes det som skjer.
Systematisk og bit for bit er det polske rettssystemet blitt demontert. Det finst ikkje lenger noka reell tredeling av makta eller det vi i dag forstår med ein rettsstat. Rett nok arbeider domstolane framleis under høgtrykk, men dersom dommarar avseier dommar styresmaktene ikkje liker, risikerer dei avskil og fengsling.
Det høgrepopulistiske partiet med det ironiske namnet Lov og rettferd (PiS) har i løpet av få år ved makta klart å endre lover og politisere rettsvesenet til eigen fordel. Kynisk fordømmer dei «vanskelege» dommarar som elitistiske, inkompetente eller endå dissidentar. Slike blir avsette og erstatta med partilojale nikkedokker.
Filmen følgjer den kompro-
misslause dommaren Igor Tuleya i hans kamp for grunnlova og mot dei nedbrytande kreftene i PiS-leiinga. Etter kvart misser han immuniteten sin som dommar og retten til å dømme. Men han står ikkje åleine i kampen mot dei illiberale reformene regjeringa innfører. I denne utsette situasjonen møter han stadig sterkare solidaritet, både frå kollegaer i rettsvesenet og frå vanlege borgarar. Først då grunnlovsdomstolen godkjenner ei radikal innstramming av abortlova, skjønar massane kva dei er i ferd med å tape – og går ut i rekordstore demonstrasjonar. Men kanskje er kampen for rettsstaten alt tapt.
Filmen er på ingen måte balansert, men stundom treng vi slike ytringar.
I Noreg ser vi ei regjering som med alle middel motarbeider ein høgsterettsdom dei ikkje liker – mot vindmøllene på Fosenhalvøya. Stør(r)e er ikkje respekten for maktas tredeling her heller. Burde ikkje spora frå Polen skremme?
Jan H. Landro
Filmen er på ingen måte balansert, men stundom treng vi slike ytringar.
Jan H. Landro om Judges Under Pressure
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Krigen er ei ufatteleg ulukke for Ukraina. Men også for Russland er det som skjer, ein katastrofe.
Tusen dagar med russisk katastrofe
Jens Stoltenberg gjekk av som generalsekretær i Nato 1. oktober. No skal han leie styringsgruppa for Bilderberg-møta.
Foto: Thomas Fure / NTB
Mingleklubben for makt og pengar
Jens Stoltenberg blir partyfiksar for Bilderberg-møta, ein institusjon meir i utakt med samtida enn nokon gong.
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.
Taiwanarar feirar nasjonaldagen 10. oktober framfor presidentbygget i Taipei.
Foto: Chiang Ying-ying / AP / NTB
Illusjonen om «eitt Kina»
Kina gjer krav på Taiwan, og Noreg anerkjenner ikkje Taiwan som sjølvstendig stat. Men kor sterkt står argumenta for at Taiwan er ein del av Kina?
Den rumenske forfattaren Mircea Cartarescu har skrive både skjønnlitteratur, lyrikk og litterære essay.
Foto: Solum Bokvennen