Eit lærestykke
Ekte migrantar får eit brutalt innføringskurs i europeisk innvandringspolitikk.
Filmen får fram ulike synspunkt på innvandring og praksisen som blir følgd.
Emo Weemhoff
DOKUFIKSJON
REGI: GUIDO HENRIKX
Stranger in Paradise
Dette er folkeopplysing av beste merke, eit godt døme på korleis ei sak kan opplysast frå fleire sider. Og saka er den som har oppteke Europa sterkast dei siste åra: straumen av flyktningar som kryssar Middelhavet. Vi er på eit flyktningmottak, der ei gruppe menneske – ekte migrantar – får eit brutalt innføringskurs i europeisk innvandringspolitikk. Først får dei presentert den høgrevridne versjonen om kor mykje dei vil koste samfunnet, og ei oppmoding om å dra heim att for å byggje opp landet sitt. Så følgjer den humanistiske versjonen, som forklarar krisa i landa dei kjem frå med europeisk kolonialisme, og fortel kva ressurs dei vil vere for Europa, og kva dei har krav på her.
Til slutt blir dei konfronterte med dei rettslege reguleringane for innvandring. I avhøyr blir flyktningane prøvde mot regel etter regel, og stadig fleire må forlate rommet – dei vil ikkje få innvilga søknaden sin. Opphaldsløyve får nesten ingen av dei, og berre for fem år. Punktum.
Pedagogisk og klart får filmen fram ytterpunkta i synspunkt på innvandring og praksisen som blir følgt. Aldri har eg sett denne problematikken så oversiktleg og talande presentert. Eit framifrå lærestykke som vonleg blir å sjå på ein TV-kanal nær deg.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DOKUFIKSJON
REGI: GUIDO HENRIKX
Stranger in Paradise
Dette er folkeopplysing av beste merke, eit godt døme på korleis ei sak kan opplysast frå fleire sider. Og saka er den som har oppteke Europa sterkast dei siste åra: straumen av flyktningar som kryssar Middelhavet. Vi er på eit flyktningmottak, der ei gruppe menneske – ekte migrantar – får eit brutalt innføringskurs i europeisk innvandringspolitikk. Først får dei presentert den høgrevridne versjonen om kor mykje dei vil koste samfunnet, og ei oppmoding om å dra heim att for å byggje opp landet sitt. Så følgjer den humanistiske versjonen, som forklarar krisa i landa dei kjem frå med europeisk kolonialisme, og fortel kva ressurs dei vil vere for Europa, og kva dei har krav på her.
Til slutt blir dei konfronterte med dei rettslege reguleringane for innvandring. I avhøyr blir flyktningane prøvde mot regel etter regel, og stadig fleire må forlate rommet – dei vil ikkje få innvilga søknaden sin. Opphaldsløyve får nesten ingen av dei, og berre for fem år. Punktum.
Pedagogisk og klart får filmen fram ytterpunkta i synspunkt på innvandring og praksisen som blir følgt. Aldri har eg sett denne problematikken så oversiktleg og talande presentert. Eit framifrå lærestykke som vonleg blir å sjå på ein TV-kanal nær deg.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.