Eit lærestykke
Ekte migrantar får eit brutalt innføringskurs i europeisk innvandringspolitikk.
Filmen får fram ulike synspunkt på innvandring og praksisen som blir følgd.
Emo Weemhoff
DOKUFIKSJON
REGI: GUIDO HENRIKX
Stranger in Paradise
Dette er folkeopplysing av beste merke, eit godt døme på korleis ei sak kan opplysast frå fleire sider. Og saka er den som har oppteke Europa sterkast dei siste åra: straumen av flyktningar som kryssar Middelhavet. Vi er på eit flyktningmottak, der ei gruppe menneske – ekte migrantar – får eit brutalt innføringskurs i europeisk innvandringspolitikk. Først får dei presentert den høgrevridne versjonen om kor mykje dei vil koste samfunnet, og ei oppmoding om å dra heim att for å byggje opp landet sitt. Så følgjer den humanistiske versjonen, som forklarar krisa i landa dei kjem frå med europeisk kolonialisme, og fortel kva ressurs dei vil vere for Europa, og kva dei har krav på her.
Til slutt blir dei konfronterte med dei rettslege reguleringane for innvandring. I avhøyr blir flyktningane prøvde mot regel etter regel, og stadig fleire må forlate rommet – dei vil ikkje få innvilga søknaden sin. Opphaldsløyve får nesten ingen av dei, og berre for fem år. Punktum.
Pedagogisk og klart får filmen fram ytterpunkta i synspunkt på innvandring og praksisen som blir følgt. Aldri har eg sett denne problematikken så oversiktleg og talande presentert. Eit framifrå lærestykke som vonleg blir å sjå på ein TV-kanal nær deg.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DOKUFIKSJON
REGI: GUIDO HENRIKX
Stranger in Paradise
Dette er folkeopplysing av beste merke, eit godt døme på korleis ei sak kan opplysast frå fleire sider. Og saka er den som har oppteke Europa sterkast dei siste åra: straumen av flyktningar som kryssar Middelhavet. Vi er på eit flyktningmottak, der ei gruppe menneske – ekte migrantar – får eit brutalt innføringskurs i europeisk innvandringspolitikk. Først får dei presentert den høgrevridne versjonen om kor mykje dei vil koste samfunnet, og ei oppmoding om å dra heim att for å byggje opp landet sitt. Så følgjer den humanistiske versjonen, som forklarar krisa i landa dei kjem frå med europeisk kolonialisme, og fortel kva ressurs dei vil vere for Europa, og kva dei har krav på her.
Til slutt blir dei konfronterte med dei rettslege reguleringane for innvandring. I avhøyr blir flyktningane prøvde mot regel etter regel, og stadig fleire må forlate rommet – dei vil ikkje få innvilga søknaden sin. Opphaldsløyve får nesten ingen av dei, og berre for fem år. Punktum.
Pedagogisk og klart får filmen fram ytterpunkta i synspunkt på innvandring og praksisen som blir følgt. Aldri har eg sett denne problematikken så oversiktleg og talande presentert. Eit framifrå lærestykke som vonleg blir å sjå på ein TV-kanal nær deg.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.