Når pengane får styre
Pengar vert nytta anonymt til manipulasjon i stor stil i amerikansk politikk.
Politikarar og dommarar kan kjøpast for pengar.
Foto frå filmen
Dokumentar
Regi: Kimberley Reed
Dark Money
Med: John Adams, Jonathan Motl, Ann Ravel, Art Wittich
Det finst ikkje berre svarte pengar, det finst også mørke pengar. Dei kan vere tente på lovleg vis, men blir nytta anonymt til politisk manipulasjon i stor stil.
Uavgrensa beløp
Ei avgjerd i USAs høgsterett frå 2010 opna for at selskap kan gi uavgrensa pengebidrag til politiske kandidatar og valkampar utan at allmenta får kunnskap om dette. Det må rett nok skje gjennom eit mellomledd, men slike kan alle lage. Valkommisjonar på føderalt nivå og delstatsnivå skal kontrollere at ting går rett for seg, men dei er små, underfinansierte og som myggar å rekne.
Selskapa kan likeins finansiere svære dritpakkar mot kandidatar som ikkje har dei rette meiningane, gjerne rett før eit val, slik at kandidaten ikkje har høve – kanskje heller ikkje økonomi – til å forsvare seg. Givarane som står bak, ventar – og får – takksemda dei er ute etter i form av politiske avgjerder som tener pengemakta, ikkje fellesskapen.
Motkrefter
Dette er USA, eit demokrati som i aukande grad synest rotne på rot. Eit land der ein kan kjøpe politikarar og dommarar, som ein sentral person slår fast.
Det finst likevel motkrefter, men dei kjempar i motbakke. I delstaten Montana, som har sett korleis det store Anaconda Copper Mining Company tidlegare kunne ta seg til rette fordi dei kjøpte politikarar og byråkratar, vedtok dei lover som skulle avgrense denne givargleda og gi offentleg innsyn. Men dei blei overprøvde i Washington, sjølvsagt. I staden gjekk dei laus på ein mektig delstatspolitikar som hadde fått valkampen sin betalt av åtte store selskap. Han blei dømd for korrupsjon, men straffa var så låg at det var til å grine av. Det retta veljarane opp ved neste val, mannen sit ikkje lenger i Montanas senat.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Dokumentar
Regi: Kimberley Reed
Dark Money
Med: John Adams, Jonathan Motl, Ann Ravel, Art Wittich
Det finst ikkje berre svarte pengar, det finst også mørke pengar. Dei kan vere tente på lovleg vis, men blir nytta anonymt til politisk manipulasjon i stor stil.
Uavgrensa beløp
Ei avgjerd i USAs høgsterett frå 2010 opna for at selskap kan gi uavgrensa pengebidrag til politiske kandidatar og valkampar utan at allmenta får kunnskap om dette. Det må rett nok skje gjennom eit mellomledd, men slike kan alle lage. Valkommisjonar på føderalt nivå og delstatsnivå skal kontrollere at ting går rett for seg, men dei er små, underfinansierte og som myggar å rekne.
Selskapa kan likeins finansiere svære dritpakkar mot kandidatar som ikkje har dei rette meiningane, gjerne rett før eit val, slik at kandidaten ikkje har høve – kanskje heller ikkje økonomi – til å forsvare seg. Givarane som står bak, ventar – og får – takksemda dei er ute etter i form av politiske avgjerder som tener pengemakta, ikkje fellesskapen.
Motkrefter
Dette er USA, eit demokrati som i aukande grad synest rotne på rot. Eit land der ein kan kjøpe politikarar og dommarar, som ein sentral person slår fast.
Det finst likevel motkrefter, men dei kjempar i motbakke. I delstaten Montana, som har sett korleis det store Anaconda Copper Mining Company tidlegare kunne ta seg til rette fordi dei kjøpte politikarar og byråkratar, vedtok dei lover som skulle avgrense denne givargleda og gi offentleg innsyn. Men dei blei overprøvde i Washington, sjølvsagt. I staden gjekk dei laus på ein mektig delstatspolitikar som hadde fått valkampen sin betalt av åtte store selskap. Han blei dømd for korrupsjon, men straffa var så låg at det var til å grine av. Det retta veljarane opp ved neste val, mannen sit ikkje lenger i Montanas senat.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.