JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

KunstMeldingar

Fram i lyset

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Reidar Lødemel: «Ytterdal», 1990.

Reidar Lødemel: «Ytterdal», 1990.

Reidar Lødemel: «Ytterdal», 1990.

Reidar Lødemel: «Ytterdal», 1990.

1992
20220527
1992
20220527

I samband med at målaren Reidar Lødemel (1922–2009) ville ha fylt hundre år i år, er det laga ei stor minneutstilling som vart vist i Ørsta kunsthus i mai, i regi av Volda og Ørsta kunstlag. Det vart også skrive ei rikt illustrert bok utgitt av Hovdebygda soge- og velferdslag. Både utstilling og boka Eit liv i fargar gir eit godt innblikk i temakrets og den måleriske utviklinga gjennom eit langt kunstnarliv.

Med unntak av eitt semester med målarutdanning i Oslo levde Lødemel heile livet i Ørsta. Han måla landskap, tun og kulturhistoriske bygningar, helst frå Sunnmøre og Nordfjord. Det var hardt å slå igjennom som kunstnar i etterkrigstida, han vart heller aldri kunstmålar på fulltid. Dette arbeidet kom i tillegg til familie og jobb, først i industrien og seinare som formingslærar.

Likevel er måleria avanserte, komposisjonen sit godt og dei friske fargane utfordrar auga. Lødemel er eit av desse overskotsmenneska som spenner vidt: Han hadde fleire verv, heldt kurs, dreiv med rosemåling. Det er så fint å ha slike menneske i bakhovudet når ein sjølv kjem trøytt heim frå jobb og berre har lyst til å krølle seg saman i sofaen.

Sjølv om Lødemel stilte flittig ut gjennom livet, stod han i fare for å bli gløymd. Han sende ikkje verk inn til større utstillingar som Haustutstillinga og Vestlandsutstillinga, og vart såleis aldri innkjøpt av dei større musea. Denne boka er også den første publikasjonen som er laga om han.

Dess viktigare er det at familie og venner gjorde den enorme jobben som skal til for å samle dokumentasjon om kunstnaren, og ikkje minst leite fram dei mange verka som måtte sporast opp i private heimar. No er verka fotograferte og bevarte i bokform, saman med omfattande tekstar om kunstnaren, så vel kunstfaglege vurderingar som anekdotar frå menneske som kjende han.

Dette er viktig arbeid for ettertida. Boka dannar eit godt grunnlag for dei som vil skrive meir om kunstnarskapet og om kunstmiljøet på Sunnmøre i denne perioden.

Eva Furseth

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

I samband med at målaren Reidar Lødemel (1922–2009) ville ha fylt hundre år i år, er det laga ei stor minneutstilling som vart vist i Ørsta kunsthus i mai, i regi av Volda og Ørsta kunstlag. Det vart også skrive ei rikt illustrert bok utgitt av Hovdebygda soge- og velferdslag. Både utstilling og boka Eit liv i fargar gir eit godt innblikk i temakrets og den måleriske utviklinga gjennom eit langt kunstnarliv.

Med unntak av eitt semester med målarutdanning i Oslo levde Lødemel heile livet i Ørsta. Han måla landskap, tun og kulturhistoriske bygningar, helst frå Sunnmøre og Nordfjord. Det var hardt å slå igjennom som kunstnar i etterkrigstida, han vart heller aldri kunstmålar på fulltid. Dette arbeidet kom i tillegg til familie og jobb, først i industrien og seinare som formingslærar.

Likevel er måleria avanserte, komposisjonen sit godt og dei friske fargane utfordrar auga. Lødemel er eit av desse overskotsmenneska som spenner vidt: Han hadde fleire verv, heldt kurs, dreiv med rosemåling. Det er så fint å ha slike menneske i bakhovudet når ein sjølv kjem trøytt heim frå jobb og berre har lyst til å krølle seg saman i sofaen.

Sjølv om Lødemel stilte flittig ut gjennom livet, stod han i fare for å bli gløymd. Han sende ikkje verk inn til større utstillingar som Haustutstillinga og Vestlandsutstillinga, og vart såleis aldri innkjøpt av dei større musea. Denne boka er også den første publikasjonen som er laga om han.

Dess viktigare er det at familie og venner gjorde den enorme jobben som skal til for å samle dokumentasjon om kunstnaren, og ikkje minst leite fram dei mange verka som måtte sporast opp i private heimar. No er verka fotograferte og bevarte i bokform, saman med omfattande tekstar om kunstnaren, så vel kunstfaglege vurderingar som anekdotar frå menneske som kjende han.

Dette er viktig arbeid for ettertida. Boka dannar eit godt grunnlag for dei som vil skrive meir om kunstnarskapet og om kunstmiljøet på Sunnmøre i denne perioden.

Eva Furseth

Emneknaggar

Fleire artiklar

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen
Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Ei lauvtynn silisiumskive foredla til mikrobrikker på laboratoriet til Sintef i Forskingsparken i Oslo.

Foto: Sindre Deschington

ReportasjeFeature

Mikrobrikkene som formar framtida

Finst det ein snarveg til å forstå stormaktsspelet og teknologien bak dei viktige databrikkene? Ja, ein kan ta turen til Sintefs laboratorium på Blindern i Oslo.

Christiane Jordheim Larsen
Einar Økland heime i Valevåg.

Einar Økland heime i Valevåg.

Foto: Helge Skodvin

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro
Einar Økland heime i Valevåg.

Einar Økland heime i Valevåg.

Foto: Helge Skodvin

Kultur

Samlaren

Einar Økland vil helst høyra noko han ikkje har høyrt før – og så skriv han ein lyrisk tekst som han ikkje visste at han kunne skriva. Deretter held han fram med å samla.

Jan H. Landro

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis