Fram i lyset
Reidar Lødemel: «Ytterdal», 1990.
Les også
Anusheh Zia: «Lavender», 2021. Lavendel og bomullsfrynser.
Foto: Kunstnaren og indigo+madder
Kunst landet rundt
Les også
Hege Lønne: «Utstillingsinteriør». Både den lange gipsskulpturen og videoverket «Forest» er frå 2008. Til høgre heng installasjonen «Landskap med sovepose» frå 1995. I framgrunnen skimtar vi måleriet «Himmelrop» av Hannah Ryggen.
Foto: Susann Jamtøy/TKM
Frå tannlegegips til sovepose
Les også
Anusheh Zia: «Lavender», 2021. Lavendel og bomullsfrynser.
Foto: Kunstnaren og indigo+madder
Kunst landet rundt
Les også
Hege Lønne: «Utstillingsinteriør». Både den lange gipsskulpturen og videoverket «Forest» er frå 2008. Til høgre heng installasjonen «Landskap med sovepose» frå 1995. I framgrunnen skimtar vi måleriet «Himmelrop» av Hannah Ryggen.
Foto: Susann Jamtøy/TKM
Frå tannlegegips til sovepose
I samband med at målaren Reidar Lødemel (1922–2009) ville ha fylt hundre år i år, er det laga ei stor minneutstilling som vart vist i Ørsta kunsthus i mai, i regi av Volda og Ørsta kunstlag. Det vart også skrive ei rikt illustrert bok utgitt av Hovdebygda soge- og velferdslag. Både utstilling og boka Eit liv i fargar gir eit godt innblikk i temakrets og den måleriske utviklinga gjennom eit langt kunstnarliv.
Med unntak av eitt semester med målarutdanning i Oslo levde Lødemel heile livet i Ørsta. Han måla landskap, tun og kulturhistoriske bygningar, helst frå Sunnmøre og Nordfjord. Det var hardt å slå igjennom som kunstnar i etterkrigstida, han vart heller aldri kunstmålar på fulltid. Dette arbeidet kom i tillegg til familie og jobb, først i industrien og seinare som formingslærar.
Likevel er måleria avanserte, komposisjonen sit godt og dei friske fargane utfordrar auga. Lødemel er eit av desse overskotsmenneska som spenner vidt: Han hadde fleire verv, heldt kurs, dreiv med rosemåling. Det er så fint å ha slike menneske i bakhovudet når ein sjølv kjem trøytt heim frå jobb og berre har lyst til å krølle seg saman i sofaen.
Sjølv om Lødemel stilte flittig ut gjennom livet, stod han i fare for å bli gløymd. Han sende ikkje verk inn til større utstillingar som Haustutstillinga og Vestlandsutstillinga, og vart såleis aldri innkjøpt av dei større musea. Denne boka er også den første publikasjonen som er laga om han.
Dess viktigare er det at familie og venner gjorde den enorme jobben som skal til for å samle dokumentasjon om kunstnaren, og ikkje minst leite fram dei mange verka som måtte sporast opp i private heimar. No er verka fotograferte og bevarte i bokform, saman med omfattande tekstar om kunstnaren, så vel kunstfaglege vurderingar som anekdotar frå menneske som kjende han.
Dette er viktig arbeid for ettertida. Boka dannar eit godt grunnlag for dei som vil skrive meir om kunstnarskapet og om kunstmiljøet på Sunnmøre i denne perioden.
Eva Furseth
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
I samband med at målaren Reidar Lødemel (1922–2009) ville ha fylt hundre år i år, er det laga ei stor minneutstilling som vart vist i Ørsta kunsthus i mai, i regi av Volda og Ørsta kunstlag. Det vart også skrive ei rikt illustrert bok utgitt av Hovdebygda soge- og velferdslag. Både utstilling og boka Eit liv i fargar gir eit godt innblikk i temakrets og den måleriske utviklinga gjennom eit langt kunstnarliv.
Med unntak av eitt semester med målarutdanning i Oslo levde Lødemel heile livet i Ørsta. Han måla landskap, tun og kulturhistoriske bygningar, helst frå Sunnmøre og Nordfjord. Det var hardt å slå igjennom som kunstnar i etterkrigstida, han vart heller aldri kunstmålar på fulltid. Dette arbeidet kom i tillegg til familie og jobb, først i industrien og seinare som formingslærar.
Likevel er måleria avanserte, komposisjonen sit godt og dei friske fargane utfordrar auga. Lødemel er eit av desse overskotsmenneska som spenner vidt: Han hadde fleire verv, heldt kurs, dreiv med rosemåling. Det er så fint å ha slike menneske i bakhovudet når ein sjølv kjem trøytt heim frå jobb og berre har lyst til å krølle seg saman i sofaen.
Sjølv om Lødemel stilte flittig ut gjennom livet, stod han i fare for å bli gløymd. Han sende ikkje verk inn til større utstillingar som Haustutstillinga og Vestlandsutstillinga, og vart såleis aldri innkjøpt av dei større musea. Denne boka er også den første publikasjonen som er laga om han.
Dess viktigare er det at familie og venner gjorde den enorme jobben som skal til for å samle dokumentasjon om kunstnaren, og ikkje minst leite fram dei mange verka som måtte sporast opp i private heimar. No er verka fotograferte og bevarte i bokform, saman med omfattande tekstar om kunstnaren, så vel kunstfaglege vurderingar som anekdotar frå menneske som kjende han.
Dette er viktig arbeid for ettertida. Boka dannar eit godt grunnlag for dei som vil skrive meir om kunstnarskapet og om kunstmiljøet på Sunnmøre i denne perioden.
Eva Furseth
Les også
Anusheh Zia: «Lavender», 2021. Lavendel og bomullsfrynser.
Foto: Kunstnaren og indigo+madder
Kunst landet rundt
Les også
Hege Lønne: «Utstillingsinteriør». Både den lange gipsskulpturen og videoverket «Forest» er frå 2008. Til høgre heng installasjonen «Landskap med sovepose» frå 1995. I framgrunnen skimtar vi måleriet «Himmelrop» av Hannah Ryggen.
Foto: Susann Jamtøy/TKM
Frå tannlegegips til sovepose
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.