Det er i tider som denne vi treng kunsten som mest. Og no er visningsstadene stengde. Kunsten kan gje kvile. Den franske målaren Matisse vert gjerne sitert med at kunsten skal vere som ein behageleg lenestol der ein kan kvile etter ein krevjande dag. Det er noko i dette, for ei lita stund kan du gløyme deg sjølv i fargar og former, studere ein uventa komposisjon, grunde over korleis i all verda det skal tolkast.

Kunsten kan også hjelpe oss å løfte blikket. I ein periode med forvirring og skremsler minner kulturen om fundamentet vi byggjer på, han får oss til å sjå forbi krisa og førebu vegen vidare.

Rett nok lèt ikkje kunsten seg stoppe av stengde dører, nett no er den digitale kunsten i rivande utvikling. Det vert strøymt som aldri før, og nettutstillingane vert stadig meir avansert og gir sterke opplevingar. Eg forsyner meg grådig av alt dette. Men likevel. Suget etter genuine verk i tre dimensjonar aukar for kvar dag. Eg lengtar etter å kjenne terpentinlukta frå oljemåleri, den sure elektriske angen frå robotinstallasjonar, leggje meg i svære saccosekker og sjå på kunstfilmar. Og ikkje minst saknar eg å oppleve verka saman med andre, ta ein kaffi mellom to galleribesøk og diskutere.

Korleis vil det stå til med kunstscena når alt dette er over? Kva av galleria og musea vil framleis ha økonomi til å atter opne dørene for oss? Og kor mange kunstnarar kjem til å orke å halde fram etter ein mager periode utan tilleggsjobbane sine, utan forventa utstillingshonorar og sal? Kunstnarar opererer innan ørsmå marginar, mange lever frå utstilling til utstilling. Samstundes som uvissa rår, må alt av faste utlegg dekkjast.

Vi skal med rette vere djupt bekymra for framtida til det fine, dynamiske kunstlivet vårt. Så no hastar det at alle saman opnar lommeboka. Dersom du ser på kunst som vert vist digitalt – betal for opplevinga! Og ikkje minst, leit fram nettgalleria og nettsidene til kunstnarar, og kjøp kunst! Du har plass til meir enn du trur. Så får du også noko å glede deg over i desse grå dagane.

Berre eitt siste tips: Ikkje kjøp det verket du straks likar – ta eitt som du stussar over, som irriterer deg litt. Du vil takke meg for det seinare.

Eva Furseth