Ei åtvaring til Vesten
Kva skjer om vestleg likesæle og mangel på klare verdiar får rå?
Stian Isaksen i hovudrolla som Francois.
Foto: Dag Jenssen
Teater Ibsen
Michel Houellebecq:
Underkastelse
Dramatisering, regi, musikk, korledelse, audiovisuelt konsept: Tore Vagn Lid
Scenografi: Mari Lotherington
Kostyme: Mathilda Söderling
Det skal han ha, Tore Vagn Lid, at når han tek på seg å dramatisere ein roman, i dette tilfellet Houellebecqs samfunnssatiriske Underkastelse, gjer han stoffet til sitt eige. Men likevel ikkje meir enn at det er godt attkjennande.
Vi er i Paris i 2022. Eit moderat islamsk parti har vunne presidentvalet, og François mister professoratet sitt i litteratur ved Sorbonne-universitetet. Livet hans dreier seg berre om den dekadente 1800-talsforfattaren Joris-Karl Huysmans og å erobre så mange kvinnelege studentar som råd. Så får han valet om å vende tilbake til det islamiserte universitetet, men på visse vilkår.
Stykket, og romanen, er ein indirekte kritikk av islam, men langt meir direkte kritikk av elitane i Frankrike (og resten av den vestlege verda), som er så ettergivande at dei heller bøyer av enn å ta strevet med å møte eit reaksjonært livssyn med ideologisk eller religiøs motstand.
Tore Vagn Lid har alltid svært mykje på hjarta, og helst i så mange medium som råd. Det gjer framsyninga noko kaotisk i byrjinga, men etter kvart vinn ho i klårleik. Han lar to skodespelarar, Stian Isaksen og Patrik A. Stenseth, dele på hovudrolla, og får slik fram splittinga i den noko stakkarslege François. Her er mykje å le av og mykje å gremje seg over, og tankevekkjande er framsyninga i aller høgste grad.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Teater Ibsen
Michel Houellebecq:
Underkastelse
Dramatisering, regi, musikk, korledelse, audiovisuelt konsept: Tore Vagn Lid
Scenografi: Mari Lotherington
Kostyme: Mathilda Söderling
Det skal han ha, Tore Vagn Lid, at når han tek på seg å dramatisere ein roman, i dette tilfellet Houellebecqs samfunnssatiriske Underkastelse, gjer han stoffet til sitt eige. Men likevel ikkje meir enn at det er godt attkjennande.
Vi er i Paris i 2022. Eit moderat islamsk parti har vunne presidentvalet, og François mister professoratet sitt i litteratur ved Sorbonne-universitetet. Livet hans dreier seg berre om den dekadente 1800-talsforfattaren Joris-Karl Huysmans og å erobre så mange kvinnelege studentar som råd. Så får han valet om å vende tilbake til det islamiserte universitetet, men på visse vilkår.
Stykket, og romanen, er ein indirekte kritikk av islam, men langt meir direkte kritikk av elitane i Frankrike (og resten av den vestlege verda), som er så ettergivande at dei heller bøyer av enn å ta strevet med å møte eit reaksjonært livssyn med ideologisk eller religiøs motstand.
Tore Vagn Lid har alltid svært mykje på hjarta, og helst i så mange medium som råd. Det gjer framsyninga noko kaotisk i byrjinga, men etter kvart vinn ho i klårleik. Han lar to skodespelarar, Stian Isaksen og Patrik A. Stenseth, dele på hovudrolla, og får slik fram splittinga i den noko stakkarslege François. Her er mykje å le av og mykje å gremje seg over, og tankevekkjande er framsyninga i aller høgste grad.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.