Kommentar

I Mo i Rana lokkar arrangørane med «7 magiske dager». Magien får vi i dei ulike teatersalane og spelestadene, der 150 framsyningar blir presenterte i løpet av veka. Dette er ein festival for den breie teaterinteressa og for det sosiale samværet. Og kvaliteten er gjennomgåande god.

Kvar kveld lyser eit stort, raudt hjarte på austveggen til Nordland Teater. Det skal symbolisere at Vinterlys er hjartet i Mo, men også i Teater-Noreg, forklarar festivalgeneral Wenche Bakken.

At Vinterlys er viktig for fleire enn berre ranværingane, går fram både av at artistar og ensemble frå heile landet står på deltakarlista, og at produsentar og marknadsfolk frå heile Teater-Noreg legg fagmøte her.

Inne i hjartet finst ikkje berre to teatersalar, som stadig er sprengfulle, men også det sosiale hjartet i heile festivalen – Teaterkafeen. Denne halvmørke møtestaden er open frå morgon til midnatt. Her får du tørt og vått, her er det dagleg teaterlunsj og sofasamtale mellom teatersjef Birgitte Strid og ein eller fleire gjestar. Lise Fjeldstad og Kirsti Sparboe var mellom dei som sessa seg i den gammelrosa sofaen.

Mykje av det som skjer i Teaterkafeen, er gratis. Dette er møtestad for lokale og tilreisande og venterom for dei som skal inn til ei framsyning. Eit hjarte som slår for alle.

Årets Vinterlys er den 18. i rekkja. Initiativet kom frå dåverande teatersjef Thor-Inge Gullvåg. Han knytte til seg Wenche Bakken, som i alle desse åra har vore festivalgeneral og programmerar, og som elles er inspisient og produsent ved Nordland Teater.

Første året viste Vinterlys to framsyningar for 800 menneske. Sidan har festivalen vakse steg for steg, til han dei siste fem åra har vara ei heil veke. Og tala fortel alt som skal seiast: 900 artistar og produksjonar frå inn- og utland har vitja Vinterlys, 100.000 publikummarar har teke del i det mangfaldige kulturtilbodet. No ligg det årlege besøket på 12.500, i ein by med 18.500 innbyggjarar.

I dag er kapasitet det største problemet for arrangørane. Festivalen utnyttar alt som finst av spelestader, og alle er ikkje like eigna. No ser festivalgeneralen fram til at det skal bli noko av kulturhusplanane i kommunen. Dessutan er det vedteke å byggje ein storflyplass i nærleiken av byen, noko Wenche Bakken meiner vil spare festivalen for 150.000 kroner årleg i reisekostnader, ein betydeleg sum når totalbudsjettet ligg på kring tre millionar.

Sjølv såg eg 15 framsyningar – og har skrive om seks av dei.

Jan H. Landro

Jan H. Landro er forfattar, journalist og fast skribent i Dag og Tid.