Det Vestnorske Teateret

Bergsveinn Birgisson:

Svar på brev frå Helga

Omsett av Johannes Gjerdåker
Dramatisering og regi: Stig Amdam
Scenografi: Åse Hegrenes

Dette er historia om eit forhold som ikkje blei noko av. Bergsveinn Birgissons roman er ein monolog, men i dramatiseringa har Stig Amdam gitt han dialogpreg, og det fungerer svært godt. Sauebonden Bjarne og nabokona Helga fekk eit barn saman medan dei levde i kvar sitt kjærleikslause ekteskap. Men då Helga tvinga fram eit val, ville ikkje Bjarne forlate kona og garden, sjølv om Helga gav han ei kjensle av «å røre ved sjølve livet». På terskelen til døden ser han attende på livet sitt og gjer opp rekneskap for seg sjølv og vala han har gjort.

Denne sjølvgranskinga går inn i kjensler og vurderingar det er lett å kjenne seg att i. Dette er mannens sjølvkritiske blikk på det som ikkje blei, valet han ikkje tok. Var det lojalitet, pliktkjensle eller noko anna som heldt han tilbake? I skildringa av moden kjærleik går vemod, nostalgi og ambivalens hand i hand, i ei framføring som også inneheld kulturhistorie – og som slett ikkje er fri for humor.

Regien legg vekt på det sensuelle, slik det især kjem til uttrykk i Ragnhild Gudbrandsens vare spel. Somme tider kjem Helge Jordals spelestil i vegen for uttrykket, men for det meste fungerer samspelet mellom dei to godt – både i dei meir konfronterande scenane og i slike som dampar av verbal erotikk. Det er ei djupt menneskeleg historie som blir synt fram i Åse Hegrenes’ enkle og funksjonelle scenografi, med augneblinkar som rører sterkt ved ein. Innimellom er det uråd å skilje fantasi frå røyndom, men slik blir det vel når ein ser tilbake på eit langt liv?

Jan H. Landro

Jan H. Landro er journalist og fast teatermeldar i Dag og Tid.