Kampen mot (sjølv)hatet
Kjersti Elvik står for ei god framføring av ein ujamn monologtekst.
Kjersti Elvik beherskar monologforma godt.
Foto: Den Nationale Scene
Den Nationale Scene, Lille Scene
Berit Hedemann:
Bjørnejegerskens
bekjennelser
Regi: Victoria Meirik
Scenografi: Kristin Bengtson
Kostyme: Lise Søraune
Etter å ha opplevd tiår utan å lukkast i kjærleiken har byråkraten Birgit Bergemoen trekt seg tilbake til barndommens gard. Ufikst kledd og med tollekniv i beltet går ho kring og reflekterer over fortida, eigne val og nederlag, medan ho freistar byggje eit tempel til kjærleiken.
Berit Hedemanns noko ujamne tekst lyftar fram mange ulike tema, der litt færre kunne vore ein fordel. Under ligg både kvinnesak og erotisk lengt, men til sjuande og sist er det like mykje tale om eit sjølvoppgjer. Har ho svikta, både som mor, kjærast og dotter? Men kanskje vinn ho fram til den nødvendige sjølvinnsikta til slutt?
Stundom blir for mykje sagt, og overtydeleg. At lysbruken også skal «hjelpe» oss til å skjøne det vi fint er i stand til å skjøne utan slik hjelp, gjer ikkje saka betre. Men det er mykje i Birgits refleksjonar og røynsler som kjennest råkande og truleg treffer mange av oss.
Med stor scenisk tryggleik portretterer Kjersti Elvik denne kvinna, og ho syner at monologen er ein sjanger ho beherskar. I stadig rørsle kringom på scena gir ho driv og energi til framsyninga.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Den Nationale Scene, Lille Scene
Berit Hedemann:
Bjørnejegerskens
bekjennelser
Regi: Victoria Meirik
Scenografi: Kristin Bengtson
Kostyme: Lise Søraune
Etter å ha opplevd tiår utan å lukkast i kjærleiken har byråkraten Birgit Bergemoen trekt seg tilbake til barndommens gard. Ufikst kledd og med tollekniv i beltet går ho kring og reflekterer over fortida, eigne val og nederlag, medan ho freistar byggje eit tempel til kjærleiken.
Berit Hedemanns noko ujamne tekst lyftar fram mange ulike tema, der litt færre kunne vore ein fordel. Under ligg både kvinnesak og erotisk lengt, men til sjuande og sist er det like mykje tale om eit sjølvoppgjer. Har ho svikta, både som mor, kjærast og dotter? Men kanskje vinn ho fram til den nødvendige sjølvinnsikta til slutt?
Stundom blir for mykje sagt, og overtydeleg. At lysbruken også skal «hjelpe» oss til å skjøne det vi fint er i stand til å skjøne utan slik hjelp, gjer ikkje saka betre. Men det er mykje i Birgits refleksjonar og røynsler som kjennest råkande og truleg treffer mange av oss.
Med stor scenisk tryggleik portretterer Kjersti Elvik denne kvinna, og ho syner at monologen er ein sjanger ho beherskar. I stadig rørsle kringom på scena gir ho driv og energi til framsyninga.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Jørgen Boassen har vorte kjend langt utanfor Grønlands grenser etter at han viste Donald Trump jr. omkring i Nuuk.
Foto: Christiane Jordheim Larsen
Alle auge på Grønland
NUUK, GRØNLAND: 2025 starta med vaksenopplæring om Grønlands geopolitiske betyding. Saman med store delar av den vestlege pressa har eg følgt spora etter Donald Trump jr. i hovudstaden Nuuk.
Afghanarane som spelar i filmen til Raha Amirfazli og Alireza Ghasemi, har flykta frå Iran.
Foto frå filmen
Filmglede
Det er alltid kjekt å opne det nye året med mykje film.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.