Stavanger
Symfoniorkester

Christian Eriksen og Janove Ottesen:

The Mute

Manus: Christian Eriksen
Musikk: Janove Ottesen, arrangert av Gisle Kverndokk
Regi: Janove Ottesen, Arne Nøst og Therese Markhus
Koreografi: Therese Markhus
Scenografi: Arne Nøst
Videodesign: Reidar
Richardsen

Ei stumteaterframsyning med fullt symfoniorkester, leia av Nick Davies, og framifrå skodespelarar er sjeldan kost i norsk teater. Låtskrivar Janove Ottesen frå Kaizers Orchestra er leverandør av sitt første symfoniske verk, der han sjølv medverkar på klaver.

Mykje kunne gått feil, men ikkje minst den kunstnarlege heilskapen imponerer i den 70 minutt lange framsyninga. I ni ordlause aktar – eller skulle eg heller seie satsar – fortel ein Chaplin-liknande mann (Christian Eriksen) ei historie om kjærleik, sjalusi, anger og andre kjensler som høyrer kjærleikslivet til. Med seg har han Kvinna (Nina Ellen Ødegård) og Rivalen (Matias Kuoppala).

Regi, koreografi og skodespel gir framsyninga den perfekte stumfilmestetikken. Dei tre aktørane beveger seg velkoreografert på scena og lèt publikum få del i ei klassisk kjærleikshistorie, med dei fasane ei slik ofte kan ha. I formidlinga blir rørsler og gestar heilt avgjerande, og der leverer trioen med bravur. Skiftande videoinnslag frå Reidar Richardsen på Arne Nøsts enkle og skakke scenografihjarte, syter for den tilleggskunnskapen vi treng. I sum blir dette ei sjeldsynt vakker og tidvis rørande framsyning og teateroppleving.

Ottesens musikk speler på kjensler, men her er det på sin plass. Tonane hans – alt frå det reint symfoniske via stumfilmmusikk (med små ekko av Chaplin) til det litt popifiserte – finn lett feste i øyregangane.

Jan H. Landro

Jan H. Landro er journalist og fast skribent i Dag og Tid.