Praktfull sjølvfeiring
Om kvifor bergensarane blei som dei blei.
Herman Ljung i spissen for Marie Amdam (t.v.), Gerald Pettersen, Jon Ketil Johnsen og Kristoffer Sagmo Aalberg.
Foto: Thor Brødreskift
Den Nationale Scene, Store Scene
Fleire aktørar:
Å Bergen, Bergen
Regi: Frede Gulbrandsen
Scenografi og kostyme:
Katja Ebbel
Koreografi: Tomas A. Glans
Musikalsk ansvarleg: Kato Ådland
Når bergensarane skal feire seg sjølv, kan det bli skikkeleg flautt. Men denne feiringa av musikkbyen, som jo verkeleg er noko å feire, blei feiande flott musikkteater. Mange skal ha æra for det, men den største stjerna var aldri å sjå på scenen. Kato Ådland, gjennom fleire tiår ein musikalsk gudfar i Bergen, har skapt om to dusin bergenssongar, nye og gamle, og gitt dei ei heilt ny musikalsk innpakning – og dei lèt verkeleg som nye. Det resultatet bidreg sjølvsagt også dei ni artistane til, 100 prosent bakka opp av maestro Jan Kåre Hystad og hans seks musikantar, helvta henta frå det nyss nedlagde bandet Razika.
Frå scenen fekk vi servert klassikarar som den snart 120 år gamle «Fjellveivisen» av Hans Wiers-Jenssen via Jan Eggums «En natt forbi» – der Ådland hadde lurt inn fleire taktar frå Griegs «forbodne» symfoni – og fram til låtar av Røyksopp, Gabrielle og Fjorden Baby. Det fine med mange av desse er at dei også fortel ei historie som kan spelast ut på scenen. Allsong med opp og stå for «Nystemten» var ein sjølvsagt del av dette musikalske fyrverkeriet, som herlege Kim Fairchild batt saman på sitt særeigne vis.
Ein effektiv scenografi, fargerike kostyme, fin koreografi, glimt i «øget», stor innsats og entusiasme frå alle på scenen bar dette overskotsfenomenet fram til suksess. No kan Wiers-Jenssens bergenske nasjonalkomedie Jan Herwitz bu seg på konkurranse, kanskje avløysing, til og med!
Dette skulle sjølv blaserte hovudstadsbuarar kunne halde ut i to timar.
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Den Nationale Scene, Store Scene
Fleire aktørar:
Å Bergen, Bergen
Regi: Frede Gulbrandsen
Scenografi og kostyme:
Katja Ebbel
Koreografi: Tomas A. Glans
Musikalsk ansvarleg: Kato Ådland
Når bergensarane skal feire seg sjølv, kan det bli skikkeleg flautt. Men denne feiringa av musikkbyen, som jo verkeleg er noko å feire, blei feiande flott musikkteater. Mange skal ha æra for det, men den største stjerna var aldri å sjå på scenen. Kato Ådland, gjennom fleire tiår ein musikalsk gudfar i Bergen, har skapt om to dusin bergenssongar, nye og gamle, og gitt dei ei heilt ny musikalsk innpakning – og dei lèt verkeleg som nye. Det resultatet bidreg sjølvsagt også dei ni artistane til, 100 prosent bakka opp av maestro Jan Kåre Hystad og hans seks musikantar, helvta henta frå det nyss nedlagde bandet Razika.
Frå scenen fekk vi servert klassikarar som den snart 120 år gamle «Fjellveivisen» av Hans Wiers-Jenssen via Jan Eggums «En natt forbi» – der Ådland hadde lurt inn fleire taktar frå Griegs «forbodne» symfoni – og fram til låtar av Røyksopp, Gabrielle og Fjorden Baby. Det fine med mange av desse er at dei også fortel ei historie som kan spelast ut på scenen. Allsong med opp og stå for «Nystemten» var ein sjølvsagt del av dette musikalske fyrverkeriet, som herlege Kim Fairchild batt saman på sitt særeigne vis.
Ein effektiv scenografi, fargerike kostyme, fin koreografi, glimt i «øget», stor innsats og entusiasme frå alle på scenen bar dette overskotsfenomenet fram til suksess. No kan Wiers-Jenssens bergenske nasjonalkomedie Jan Herwitz bu seg på konkurranse, kanskje avløysing, til og med!
Dette skulle sjølv blaserte hovudstadsbuarar kunne halde ut i to timar.
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.