Rått og sterkt
Engelen frå Kobane er intenst og nærgåande om krigsgalskap.
Madalena Sousa Helly-Hansen er åleine på scena.
Foto: Thor Brødreskift
Hordaland Teater
Henry Naylor:
Engelen frå Kobane
Omsett av Elise Risnes Eikevik
Regi: Miriam Prestøy Lie
Med: Madalena Sousa Helly-Hansen
Sjeldan har eg sett ein monolog ha så lite monologpreg som denne. Det kjem av ein regi med sterk vekt på rørsle, og ein skodespelar som heile tida agerer med heile seg og slik dreg oss inn i framsyninga. Resultatet er sterkt og godt.
Med eit minimum av rekvisittar og med avgrensa fysisk spelerom tar Madalena Sousa Helly-Hansen oss med til byen Kobane heilt nord i Syria, på eitt tidspunkt ein av frontane i kampen mot IS. Der kjem vi tett inn innpå ei ung jente, kurdiske Rehana, som sterkt mot sin vilje får lære kva borgarkrig er, og kva terroristane i IS kan vere i stand til. Historia byggjer på lagnaden til ei ung kvinne som truleg berre var ein fiksjon, men det Rehana opplever og blir utsett for, skal vere henta frå ulike syriske lagnader.
Historia går ikkje direkte inn i krigens gru, men tek først vegen om Rehana, far hennar og den vesle garden deira med frukttre som er heilagdomen til faren. Han vil helst at ho skal ta over garden, men ho vil bli advokat. Så kjem krigen, og IS og veltar alle planar. Familien er jesidi-kristne, og i tillegg til det regionale får også den religiøse dimensjonen ein plass i det som skjer.
Alt dette blir vove fint saman i ei framsyning full av energi, angst og ytre og indre dramatikk, der den eine aktøren, som òg veit å nytte den enkle scenografien, tek rommet i eige på overtydande vis.
Jan H. LandrO
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Hordaland Teater
Henry Naylor:
Engelen frå Kobane
Omsett av Elise Risnes Eikevik
Regi: Miriam Prestøy Lie
Med: Madalena Sousa Helly-Hansen
Sjeldan har eg sett ein monolog ha så lite monologpreg som denne. Det kjem av ein regi med sterk vekt på rørsle, og ein skodespelar som heile tida agerer med heile seg og slik dreg oss inn i framsyninga. Resultatet er sterkt og godt.
Med eit minimum av rekvisittar og med avgrensa fysisk spelerom tar Madalena Sousa Helly-Hansen oss med til byen Kobane heilt nord i Syria, på eitt tidspunkt ein av frontane i kampen mot IS. Der kjem vi tett inn innpå ei ung jente, kurdiske Rehana, som sterkt mot sin vilje får lære kva borgarkrig er, og kva terroristane i IS kan vere i stand til. Historia byggjer på lagnaden til ei ung kvinne som truleg berre var ein fiksjon, men det Rehana opplever og blir utsett for, skal vere henta frå ulike syriske lagnader.
Historia går ikkje direkte inn i krigens gru, men tek først vegen om Rehana, far hennar og den vesle garden deira med frukttre som er heilagdomen til faren. Han vil helst at ho skal ta over garden, men ho vil bli advokat. Så kjem krigen, og IS og veltar alle planar. Familien er jesidi-kristne, og i tillegg til det regionale får også den religiøse dimensjonen ein plass i det som skjer.
Alt dette blir vove fint saman i ei framsyning full av energi, angst og ytre og indre dramatikk, der den eine aktøren, som òg veit å nytte den enkle scenografien, tek rommet i eige på overtydande vis.
Jan H. LandrO
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.