Sterkt drama om eksistensielle verdiar
Ei rå framsyning som kan få oss alle til å lure på kva som er meininga med livet.
Ungdommane kjempar ein kamp om eksistensiell meining.
Foto: Erika Hebbert
Tigerstadsteatret og Oslo Nye Teater i Trikkestallen
Janne Teller:
Ingenting
Dramatisering: Toril Solvang
Regi: Hilde Brinchmann
Scenografi og kostyme: Ingrid Tønder
Kor mykje tenkjer vi eigentleg gjennom dei verdiane vi prøver å leve etter? Kva er det som gir livet meining?
Dette stykket for ungdom, som er like eigna for vaksne, tek oss gjennom ein tekst som lag for lag drøftar meininga med livet. Og det skjer i ei utfordrande form. På ein kvadratisk scene med publikum plassert på alle fire sidene, skal det utkjempast ein kamp om eksistensiell meining og verdiar mellom fleire skuleungdommar, spelte av ferske skodespelarar.
Pierre Anthon (Iver Innset) har komme til den konklusjonen at livet har inga meining. Derfor sluttar han på skulen og set seg i eit plommetre. Dette provoserer vennene hans så kraftig at dei set seg føre å demonstrere at det finst verdiar som gir meining. Men i kampen for å vise dette, provoserer dei kvarandre til stadig meir ytterleggåande handlingar. Det er som eit ekko av klassikaren Fluenes herre, men kanskje hakket meir skremmande. Og oppe i plommetreet sit han som er opphav til det heile, og stiller spørsmål ved det dei prøver å prove.
Framsyninga er dynamisk, dei medverkande (Hina Zaidi, Andreas Medbøe Thoresen, Maja Evenshaug Christensen, Arthur Hakalahti) utgjer eit godt og samspelt team. Men det er danske Janne Kellers tekst, opphavleg skriven som ein ungdomsroman, som gjer dette stykket så sterkt. Det tvingar oss til å tenkje gjennom våre eigne prioriteringar. Og når vi har gjort det, blir vi utfordra på dei igjen. Kva sit vi då att med?
Jan H. Landro
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Tigerstadsteatret og Oslo Nye Teater i Trikkestallen
Janne Teller:
Ingenting
Dramatisering: Toril Solvang
Regi: Hilde Brinchmann
Scenografi og kostyme: Ingrid Tønder
Kor mykje tenkjer vi eigentleg gjennom dei verdiane vi prøver å leve etter? Kva er det som gir livet meining?
Dette stykket for ungdom, som er like eigna for vaksne, tek oss gjennom ein tekst som lag for lag drøftar meininga med livet. Og det skjer i ei utfordrande form. På ein kvadratisk scene med publikum plassert på alle fire sidene, skal det utkjempast ein kamp om eksistensiell meining og verdiar mellom fleire skuleungdommar, spelte av ferske skodespelarar.
Pierre Anthon (Iver Innset) har komme til den konklusjonen at livet har inga meining. Derfor sluttar han på skulen og set seg i eit plommetre. Dette provoserer vennene hans så kraftig at dei set seg føre å demonstrere at det finst verdiar som gir meining. Men i kampen for å vise dette, provoserer dei kvarandre til stadig meir ytterleggåande handlingar. Det er som eit ekko av klassikaren Fluenes herre, men kanskje hakket meir skremmande. Og oppe i plommetreet sit han som er opphav til det heile, og stiller spørsmål ved det dei prøver å prove.
Framsyninga er dynamisk, dei medverkande (Hina Zaidi, Andreas Medbøe Thoresen, Maja Evenshaug Christensen, Arthur Hakalahti) utgjer eit godt og samspelt team. Men det er danske Janne Kellers tekst, opphavleg skriven som ein ungdomsroman, som gjer dette stykket så sterkt. Det tvingar oss til å tenkje gjennom våre eigne prioriteringar. Og når vi har gjort det, blir vi utfordra på dei igjen. Kva sit vi då att med?
Jan H. Landro
Fleire artiklar
Jørgen Boassen har vorte kjend langt utanfor Grønlands grenser etter at han viste Donald Trump jr. omkring i Nuuk.
Foto: Christiane Jordheim Larsen
Alle auge på Grønland
NUUK, GRØNLAND: 2025 starta med vaksenopplæring om Grønlands geopolitiske betyding. Saman med store delar av den vestlege pressa har eg følgt spora etter Donald Trump jr. i hovudstaden Nuuk.
Afghanarane som spelar i filmen til Raha Amirfazli og Alireza Ghasemi, har flykta frå Iran.
Foto frå filmen
Filmglede
Det er alltid kjekt å opne det nye året med mykje film.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.