Artiklar
Denne havsvala har fått ring kring beinet og skal snart flyge av garde. Mykje står att å lære om arten, som særleg sjømenn har møtt inntil nyleg.
Foto: Lars Tore Mubalegh-Håvardsholm
Julefuglen i augustnatta
Havsvala tel blant dei minste sjøfuglane i verda. Ho er omtrent stor som ein sporv, men kan leve lenger enn tretti år.
Denne havsvala har fått ring kring beinet og skal snart flyge av garde. Mykje står att å lære om arten, som særleg sjømenn har møtt inntil nyleg.
Foto: Lars Tore Mubalegh-Håvardsholm
Julefuglen i augustnatta
Havsvala tel blant dei minste sjøfuglane i verda. Ho er omtrent stor som ein sporv, men kan leve lenger enn tretti år.
Denne havsvala har fått ring kring beinet og skal snart flyge av garde. Mykje står att å lære om arten, som særleg sjømenn har møtt inntil nyleg.
Foto: Lars Tore Mubalegh-Håvardsholm
Julefuglen i augustnatta
Havsvala tel blant dei minste sjøfuglane i verda. Ho er omtrent stor som ein sporv, men kan leve lenger enn tretti år.
Hoer og ungfuglar av konglebit har gråare fjørdrakt, med gulgrøne felt.
Foto: Sveinung Lindaas
Konglebitaren – den fargerike vandraren frå nord
Hoer og ungfuglar av konglebit har gråare fjørdrakt, med gulgrøne felt.
Foto: Sveinung Lindaas
Konglebitaren – den fargerike vandraren frå nord
Hoer og ungfuglar av konglebit har gråare fjørdrakt, med gulgrøne felt.
Foto: Sveinung Lindaas
Konglebitaren – den fargerike vandraren frå nord
Dei store augo til rugda ligg langt bak på hovudet og gjev henne eit vidt synsfelt. Den rustbrune fjørdrakta på vengjene er typisk for ein ungfugl.
Foto: Naïd Mubalegh
Ei rugde i handa
Det gryr av dag over øya Jomfruland denne klare laurdagen i september. Eg er her på helgevitjing og har kome opp fugletårnet, 17 meter over bakken, for å gje ei hand i ringmerkinga.
Dei store augo til rugda ligg langt bak på hovudet og gjev henne eit vidt synsfelt. Den rustbrune fjørdrakta på vengjene er typisk for ein ungfugl.
Foto: Naïd Mubalegh
Ei rugde i handa
Det gryr av dag over øya Jomfruland denne klare laurdagen i september. Eg er her på helgevitjing og har kome opp fugletårnet, 17 meter over bakken, for å gje ei hand i ringmerkinga.
Dei store augo til rugda ligg langt bak på hovudet og gjev henne eit vidt synsfelt. Den rustbrune fjørdrakta på vengjene er typisk for ein ungfugl.
Foto: Naïd Mubalegh
Ei rugde i handa
Det gryr av dag over øya Jomfruland denne klare laurdagen i september. Eg er her på helgevitjing og har kome opp fugletårnet, 17 meter over bakken, for å gje ei hand i ringmerkinga.
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.
Foto: Sveiniung Lindaas
«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.
Foto: Sveiniung Lindaas
«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.
Foto: Sveiniung Lindaas
«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»
Raudkolibrien veg 3,5 gram og må dagleg ete halvannan til tre gonger si eiga vekt under vanlege kår. Han hekkar i Alaska og overvintrar i Mexico. Trekkruta strekkjer seg over 6000 kilometer.
«Har du sett nøye på korleis småfuglar – sporvar, finkar, songarar eller trastar – rører seg i lufta?»
Raudkolibrien veg 3,5 gram og må dagleg ete halvannan til tre gonger si eiga vekt under vanlege kår. Han hekkar i Alaska og overvintrar i Mexico. Trekkruta strekkjer seg over 6000 kilometer.
«Har du sett nøye på korleis småfuglar – sporvar, finkar, songarar eller trastar – rører seg i lufta?»
Raudkolibrien veg 3,5 gram og må dagleg ete halvannan til tre gonger si eiga vekt under vanlege kår. Han hekkar i Alaska og overvintrar i Mexico. Trekkruta strekkjer seg over 6000 kilometer.
«Har du sett nøye på korleis småfuglar – sporvar, finkar, songarar eller trastar – rører seg i lufta?»
Kamuflasjekunsten til natteramnen er finurleg: Han vel ein reirplass som fjørdrakta harmonerer med. Det kan vera sand, visse lauv eller stein.
Foto via Wikimedia Commons
Kveldknarrar i måneskin
Songen til «kveldknarren», slik natteramnen også vert kalla, minner noko om grashoppesong.
Kamuflasjekunsten til natteramnen er finurleg: Han vel ein reirplass som fjørdrakta harmonerer med. Det kan vera sand, visse lauv eller stein.
Foto via Wikimedia Commons
Kveldknarrar i måneskin
Songen til «kveldknarren», slik natteramnen også vert kalla, minner noko om grashoppesong.
Kamuflasjekunsten til natteramnen er finurleg: Han vel ein reirplass som fjørdrakta harmonerer med. Det kan vera sand, visse lauv eller stein.
Foto via Wikimedia Commons
Kveldknarrar i måneskin
Songen til «kveldknarren», slik natteramnen også vert kalla, minner noko om grashoppesong.
