Henrik Ibsen

Peer Gynt

PEER GYNT:

Bak oss svarte berget stod,

under oss eit avgrunnssluk!

Først vi kløyvde lag av ta°ke,

kløyvde sa° ein stakkars ma°ke,

som igjennom lufta vikande

spreiddest rundtom fjørlaus, skrikande –

ned fo´r toget, ned og ned –

midt der nede glitra det

kvitt som av ein reinsdyrsbuk –

Mor, det var va°rt eige bilde –

der igjennom fjellsjøstille

opp mot vatnets skorpe kom det pilande

med den same ville fart som vi fo´r ilande.

A°SE:

gispar etter luft.

Peer! Gud fri meg! Sei det snart!

PEER GYNT:

Bukk fra° lufta, bukk fra° botnen,

braut i saman for a° stridast!

Skummet klaska vidt og vidast –

ja der la°g vi da° og plaska –

langt om lenge, du, vi sa°g

vi var inne i ein va°g –

bukken sumde, eg hang bak han –

eg drog heim.

Attdikting ved Jon Fosse.

Frå Henrik Ibsen: Peer Gynt. Eit dramatisk dikt

Samlaget 2018