Olav H. Hauge

Apal i snø

Ein apal utfor glaset i låg sol blør,

bøygd ned av snø. Atthangande, skrukka

blad skrøyvar munaleg upp hans bør;

i epli som heng att, har fuglar plukka.

Han stod i snø i vår, stod søt og ør

i humlesurr og gav og tok av lukka;

og bladi smidde, nøytte alle glør,

til struten kart i lauvet mulen rukka

og vart til eple, kantute og grå.

Dei laga skurv og tege rosor på,

alt med dei rodna under doggi blå.

Dei datt i doggvått gras, og regn og vind

sleit lauvet av han. Av solkraft sogi inn

byggjer han draumar att bak borkgrå kinn.

Frå Dropar i austavind

Noregs Boklag 1966