Lytt til artikkelen:

Det er på tide å summere opp fire vekers sommarferie, nærmare bestemt prøve å svare på følgande spørsmål: Er det så dyrt å feriere i Noreg som alle skal ha det til?

Nei, ikkje når sola skin.

Når sola skin, kan du reise til næraste strand og ligge der heile dagen, heilt gratis.

Badevatnet er gratis.

Krabbefisket er gratis.

Å bygge sandslott er gratis.

Is på kiosken er ikkje spesielt dyrt.

Ikkje pølsa og hamburgaren og pommes fritten du kan ta med tilbake under parasollen i ein kvit isoporboks, heller.

Halvliteren du tar om ettermiddagen, kostar kanskje nær hundrelappen, men han er definitivt verdt det.

Alt er verdt det når sola skin.

Noreg blir først eit dyrt ferieland når det regnar.

Når det regnar, må du finne på ting.

Det vil seie, du kan sjølvsagt ta ein avslappingsdag i heim/hytte/telt. Men har du barn i rett alder, skal det kanskje ikkje meir enn éin avslappingsdag til før dei blir til skjermavhengige monster.

Om du er ei mor som meg, insisterer du på å finne på ting.

Det er å finne på ting i Noreg som er dyrt.

I alle fall når det regnar.

Å betale fjorten hundre kroner for å få ein familie på fire inn i ein ganske liten familiepark kjennest heilt greitt når sola skin. Familieparken har trass alt eit par ganske små basseng å plaske i, så det er som å gå i eit ganske lite badeland samtidig. Når sola skin, trekker du på skuldrene av at lunsjbuffeen med pølser, karbonadar og pommes frites til saman kjem på sju hundre kroner, fordi du trass alt får ete måltidet under blå himmel.

Å betale fjorten hundre kroner for å få ein familie på fire inn på ein ganske liten familiepark og så betale sju hundre kroner for ein blodproppframbringande lunsj når det regnar, kjennest som eit ferieovergrep.

Då er det betre å betale tusen kroner for å få familien inn i eit innandørs badeland. Ja, altså, seks hundre og femti for billettar og tre hundre og femti for snacks den timen du ventar på å kome inn. Det er i alle fall ikkje snakk om å ikkje betale det det kostar, når du allereie har køyrt tre kvarter for å kome til eit badeland der det var fire timar ventetid. Når du har tatt ein ekstratur på ein halv time for å kome til neste by med innandørs bademoglegheiter, der det altså berre er ein dryg time venting, og det i tillegg er kiosk, og du for første gong i ferien blir mint på korleis tjueni grader i lufta kjennest, opnar du gladeleg lommeboka.

Når det regnar, er det endå viktigare å kose seg.

Difor ser du ikkje på prislappen når det regnar.

Eller, om du ser han, knip du auga fort saman.

Når det regnar, går du på dyrare restaurantar, for om ikkje anna skal du i alle fall ete godt i dritvêret, og barna får cola og vaksendessert, sjølv om dei drikk to slurkar av colaen og eigentleg ikkje likar anna enn is, som dei uansett får i kiosken ved sida av etterpå. Panna cotta, seier du? Klart det. Petit fours? Ja då, kanskje du finn ein bit du likar.

Og suvenirar, klart du må ha suvenirar! Berre å velje frå øvste hylle. Ein gris til tre hundre kroner til minne om det klissvåte opphaldet i dyreparken? Null problem, for no lærer du barna at gode ferieminne har ingen pris.

Ikkje når det regnar.

Randi Fuglehaug