Då Smyslov var gamal
Vasilij Smyslov (1921–2010). Bilete frå 1971.
Foto: Novosti Press
Om det finst éin distingvert, høgreist mann i sjakkhistoria, er det Vasilij Smyslov, verdsmeisteren i 1957–1958. Det var aldri aktuelt for den etter kvart ganske gamle mannen å leggja bort sjakkbrikkene. Brikkene var livet hans.
Men synet var dårleg, som under ei turnering i Calcutta i 1995: Smyslov spela godt og slo den eine stormeisteren etter den andre, men så tok han ein snøgg remis mot Katsjeisjvili, ein ung georgiar med låg rating.
– Kvifor freista De ikkje å vinna, Vasilij Vasilijevitsj, spurde stormeister Krasenkov etter partiet.
– Å, De veit, Kosasjvili er jo særs sterk. Eg har spela mot han før.
– Men det var jo ikkje Kosasjvili, men Katsjeisjvili De spela mot, sa Krasenkov.
– Seier De det? Ja, ja, det er vel òg ein god sjakkspelar.
Rett nok var Kosasjvili, den imaginære motstandaren til Smyslov, ein lovande israelsk sjakkmeister som gifta seg med den mellomste av Polgar-systrene.
I den same turneringa møtte Smyslov den ukrainske stormeisteren Vladimir Malanjuk. Den gamle mannen ofra to bønder og vann med eit åtak mot kongen.
– Korleis kunne eg tapa ei stilling med to bønder over, spurde ein fortvila Malanjuk retorisk etter partiet.
– Eg kunne jo berre ha gjort slik og slik…
Smyslov høyrde på argumenta utan å seia noko. Då Malanjuk var ferdig med analysane sine, kommenterte Smyslov:
– Kva kan ein seia? De spela mot ein person som ikkje skjønar stort av sjakk. Slikt kallar ein uflaks!
Året etter var Smyslov på plass under ei turnering i Frankrike. No hadde han gløymt alle andre språk enn russisk. Han analyserte viljug med dei unge franske motstandarane, som ikkje skjøna eit ord, men nikka vyrdsamt til den gamle meisteren.
Og så i 1997, 76 år gamal, var han med i den nye FIDE-verdsmeisterskapen.
– Nyttar De datamaskin i førebuingane til partia, spurde kollegaene.
– Datamaskin? Eg er jo nesten blind! sa Smyslov.
Synet vart så dårleg at han måtte gje seg med turneringssjakk, men han fekk eit dusin år heime i Moskva med kona og katta Belka, der han komponerte eit hundretal sjakkoppgåver i verdsklasse. Belka velta brikkene slik at dei fall ned på golvet, men Smyslov hadde stillinga lagra i hovudet.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Om det finst éin distingvert, høgreist mann i sjakkhistoria, er det Vasilij Smyslov, verdsmeisteren i 1957–1958. Det var aldri aktuelt for den etter kvart ganske gamle mannen å leggja bort sjakkbrikkene. Brikkene var livet hans.
Men synet var dårleg, som under ei turnering i Calcutta i 1995: Smyslov spela godt og slo den eine stormeisteren etter den andre, men så tok han ein snøgg remis mot Katsjeisjvili, ein ung georgiar med låg rating.
– Kvifor freista De ikkje å vinna, Vasilij Vasilijevitsj, spurde stormeister Krasenkov etter partiet.
– Å, De veit, Kosasjvili er jo særs sterk. Eg har spela mot han før.
– Men det var jo ikkje Kosasjvili, men Katsjeisjvili De spela mot, sa Krasenkov.
– Seier De det? Ja, ja, det er vel òg ein god sjakkspelar.
Rett nok var Kosasjvili, den imaginære motstandaren til Smyslov, ein lovande israelsk sjakkmeister som gifta seg med den mellomste av Polgar-systrene.
I den same turneringa møtte Smyslov den ukrainske stormeisteren Vladimir Malanjuk. Den gamle mannen ofra to bønder og vann med eit åtak mot kongen.
– Korleis kunne eg tapa ei stilling med to bønder over, spurde ein fortvila Malanjuk retorisk etter partiet.
– Eg kunne jo berre ha gjort slik og slik…
Smyslov høyrde på argumenta utan å seia noko. Då Malanjuk var ferdig med analysane sine, kommenterte Smyslov:
– Kva kan ein seia? De spela mot ein person som ikkje skjønar stort av sjakk. Slikt kallar ein uflaks!
Året etter var Smyslov på plass under ei turnering i Frankrike. No hadde han gløymt alle andre språk enn russisk. Han analyserte viljug med dei unge franske motstandarane, som ikkje skjøna eit ord, men nikka vyrdsamt til den gamle meisteren.
Og så i 1997, 76 år gamal, var han med i den nye FIDE-verdsmeisterskapen.
– Nyttar De datamaskin i førebuingane til partia, spurde kollegaene.
– Datamaskin? Eg er jo nesten blind! sa Smyslov.
Synet vart så dårleg at han måtte gje seg med turneringssjakk, men han fekk eit dusin år heime i Moskva med kona og katta Belka, der han komponerte eit hundretal sjakkoppgåver i verdsklasse. Belka velta brikkene slik at dei fall ned på golvet, men Smyslov hadde stillinga lagra i hovudet.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal
meister i sjakk.
Fleire artiklar
Eva Vezjnavets, psevdonym for Svjatlana Kurs, blir sett på som ein av dei mest originale samtidsforfattarane frå Belarus, skriv forlaget.
Foto: Alenz Kazlova
Stort frå Belarus
Eva Vezjnavets skriv med fandenivaldsk sorg over heimlandet.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Eit utval Tik-Tok-augneblinkar. Frå venstre Klassekampen-journalist Jo Røed Skårderud, som kallar seg Surjournalist, nyhendeprofilen Dylan «News Daddy» Page og Donald Trump som seier at han vil vurdere TikTok-forbodet.
Skjermdump
Nyhende ifølgje TikTok
Barn og ungdom føretrekkjer TikTok som nyhendekanal. Der opererer ferske nyhendeprofilar side om side med redaktørstyrte medium og propagandistar.
West German Film Director Werner Herzog, on the roof of the Festival Palace for the presentation of his film Where the Green Ants Dream at 37th International Cannes Film Festival, May 14, 1984, Cannes, France.
Foto: Michel Lipchitz / AP / NTB
Herzogs grenselause liv
Werner Herzog har levd eit vilt og romantisk liv, alltid klar til å ofre alt for kunsten.
Sunniva Gylver framfor Fagerborg kyrkje, der ho er prest i dag.
Foto: Svein Gjerdåker
Den nye biskopen i Oslo, Sunniva Gylver, lever i trua på at Jesus er Guds son.
– Eg talar med Gud nesten heile tida