Scener frå ein fransk familie
Familiefesten går ein interessant stad, skjønt heilt utan å forløyse den dramatiske kurva.
Familieidyllen slår snart sprekkar.
Foto: Another World Entertainment
DRAMA / KOMEDIE
Regi: Cédric Kahn
Familiefesten (Orig.tittel: Fête de Famille)
Med: Catherine Deneuve, Emanuelle Bercot, Vincent Macaigne
Ved eit idyllisk sommarhus på den franske landsbygda spring glade ungar ut av bilen medan foreldra ber ut bagasjen og matvarene. Bursdagsjubilanten Andréa (Deneuve) helsar sonen Vincent (Kahn) og familien hans velkommen. Kjærlege kyss og prat om bakst og matlaging følgjer. Den andre sonen Romain (Macaigne) og den nye kjærasten hans er allereie på plass, og heile huset syder av liv. Eit bord ute i hagen blir dekt på, medan tenåringsjenta Emma førebur eit skodespel som bursdagsgåve til bestemora.
Romain er alt i gang med å filme festen under temaet «familie». Desse to metaelementa kviler over den franske dramakomedien Familiefesten, med ikonet Catherine Deneuve i rolla som husmor og bursdagsjubilant.
Kvifor lager du ikkje ein skikkeleg film med historie og skodespelarar, spør Emma onkelen under den påfølgjande lunsjen. Han stotrar fram eit ikkje heilt tilfredsstillande svar, til heile familiens latter.
Familiær ambivalens
I scener som dette er Familiefesten på sitt beste, der humoren spring ut av dei sementerte familierollene. Det er noko tidlaust over ein familie som samlar seg rundt eit bord. Alle har sin plass og sine tilskrivne roller, på godt og vondt. Og regissør Kahn veit å bruke denne ambivalensen til å få fram vittige, men også ubehagelege situasjonar, især i filmens siste del.
Arv og miljø
Håret i suppa er dottera Claire (Bercot) som etter kvart set seg ned ved bordet og skaper uro. Ingen har høyrt frå henne på tre år, men no er ho tilbake, først og fremst for å krevje inn ein arv. Det som først verkar som eit urimeleg krav, har derimot ein melankolsk klangbotn: Claire lånte i si tid pengar til mora og stefaren av den avdøde far sin.
Broren Vincent protesterer sterkt. Andréa prøver å roe konfliktnivået. Der Claire er stempla som «hoppande galen» av resten av familien, er det skuld å spore i andletet til mora.
Når alle set seg ned ved middagsbordet igjen, forsvinn alle planar om ei fredfull feiring. Familieheimen blir eit galehus, med ei skrikande Claire, ei avdempa Andréa og dei andre som står imellom. Dette er kjernen av Familiefesten, ein film som er sterkare i farseaktige augeblikk enn som fullenda drama.
SONDRE ÅKERVIK
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
DRAMA / KOMEDIE
Regi: Cédric Kahn
Familiefesten (Orig.tittel: Fête de Famille)
Med: Catherine Deneuve, Emanuelle Bercot, Vincent Macaigne
Ved eit idyllisk sommarhus på den franske landsbygda spring glade ungar ut av bilen medan foreldra ber ut bagasjen og matvarene. Bursdagsjubilanten Andréa (Deneuve) helsar sonen Vincent (Kahn) og familien hans velkommen. Kjærlege kyss og prat om bakst og matlaging følgjer. Den andre sonen Romain (Macaigne) og den nye kjærasten hans er allereie på plass, og heile huset syder av liv. Eit bord ute i hagen blir dekt på, medan tenåringsjenta Emma førebur eit skodespel som bursdagsgåve til bestemora.
Romain er alt i gang med å filme festen under temaet «familie». Desse to metaelementa kviler over den franske dramakomedien Familiefesten, med ikonet Catherine Deneuve i rolla som husmor og bursdagsjubilant.
Kvifor lager du ikkje ein skikkeleg film med historie og skodespelarar, spør Emma onkelen under den påfølgjande lunsjen. Han stotrar fram eit ikkje heilt tilfredsstillande svar, til heile familiens latter.
Familiær ambivalens
I scener som dette er Familiefesten på sitt beste, der humoren spring ut av dei sementerte familierollene. Det er noko tidlaust over ein familie som samlar seg rundt eit bord. Alle har sin plass og sine tilskrivne roller, på godt og vondt. Og regissør Kahn veit å bruke denne ambivalensen til å få fram vittige, men også ubehagelege situasjonar, især i filmens siste del.
Arv og miljø
Håret i suppa er dottera Claire (Bercot) som etter kvart set seg ned ved bordet og skaper uro. Ingen har høyrt frå henne på tre år, men no er ho tilbake, først og fremst for å krevje inn ein arv. Det som først verkar som eit urimeleg krav, har derimot ein melankolsk klangbotn: Claire lånte i si tid pengar til mora og stefaren av den avdøde far sin.
Broren Vincent protesterer sterkt. Andréa prøver å roe konfliktnivået. Der Claire er stempla som «hoppande galen» av resten av familien, er det skuld å spore i andletet til mora.
Når alle set seg ned ved middagsbordet igjen, forsvinn alle planar om ei fredfull feiring. Familieheimen blir eit galehus, med ei skrikande Claire, ei avdempa Andréa og dei andre som står imellom. Dette er kjernen av Familiefesten, ein film som er sterkare i farseaktige augeblikk enn som fullenda drama.
SONDRE ÅKERVIK
Sondre Åkervik er frilans kulturjournalist og filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Eva Vezjnavets, psevdonym for Svjatlana Kurs, blir sett på som ein av dei mest originale samtidsforfattarane frå Belarus, skriv forlaget.
Foto: Alenz Kazlova
Stort frå Belarus
Eva Vezjnavets skriv med fandenivaldsk sorg over heimlandet.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Eit utval Tik-Tok-augneblinkar. Frå venstre Klassekampen-journalist Jo Røed Skårderud, som kallar seg Surjournalist, nyhendeprofilen Dylan «News Daddy» Page og Donald Trump som seier at han vil vurdere TikTok-forbodet.
Skjermdump
Nyhende ifølgje TikTok
Barn og ungdom føretrekkjer TikTok som nyhendekanal. Der opererer ferske nyhendeprofilar side om side med redaktørstyrte medium og propagandistar.
West German Film Director Werner Herzog, on the roof of the Festival Palace for the presentation of his film Where the Green Ants Dream at 37th International Cannes Film Festival, May 14, 1984, Cannes, France.
Foto: Michel Lipchitz / AP / NTB
Herzogs grenselause liv
Werner Herzog har levd eit vilt og romantisk liv, alltid klar til å ofre alt for kunsten.
Sunniva Gylver framfor Fagerborg kyrkje, der ho er prest i dag.
Foto: Svein Gjerdåker
Den nye biskopen i Oslo, Sunniva Gylver, lever i trua på at Jesus er Guds son.
– Eg talar med Gud nesten heile tida