Jazz

Ingebrigt Håker Flaten:

(Exit)Knarr

Eivind Lønning, trompet; Mette Rasmussen, altsaksofon; Atle Nymo, tenorsaksofon og klarinettar; Oddrun Lilja Jonsdottir, gitar og vokal; Oscar Grönberg, tangentinstrument; Ingebrigt Håker Flaten, bass; Veslemøy Narvesen og Olaf Olsen, trommer og perkusjon. Odin

Ingenting har prega verda meir det siste halvtanna året enn koronapandemien, og for Ingebrigt Håker Flaten må nedstenginga 12. mars ha kome som eit sjokk. I lang tid hadde han førebudd tingingsverket til Vossa Jazz som skulle urframførast 4. april 2020. Brått var alt uvisst. Til all lukke fekk han samla bandet i Studio Paradiso i Oslo 23. mars, og for ein gongs skuld kom plata før premieren på tingingskonserten.

Olsen og Flaten klappar det heile i gang med ei hylling til Austin, «Miles Avenue», før bassostinatet blir introdusert eit par minuttar ut i den oppjaga innleiinga. Både denne og hyllinga til Trondheim, «Brinken», med viktige klarinettmeldingar frå Nymo, har eit rastlaust rytmisk fundamentet under dei dvelande, ettertenksame temaa.

Låten til Oppdal, «Håkkåran», vekslar også i tempo og set innleiingsvis rampeljoset på Lønning og Jonsdottir, før Flaten og Grönberg vekslar om kora i ein sekvens som minner litt om uttrykket til den amerikanske kvartetten til Keith Jarrett. Det er ikkje tvil om at det er Chicago som får si entusiastiske lovprising i «A La Lala Love You».

Samarbeidet mellom dei to trommeslagarane fungerer supert heile vegen, men når eit toppunkt på denne låten. Elles er låten prega av eit forunderleg synthkor av Grönberg. Rasmussen vrengjer sjela i ei hylling til Mexico by, «Chaos Pad», før plata endar kollektivt krautrockande med lovsongen til Amsterdam, «Museumsplein». Avslutninga er ein fanfare til ein musikar som aldri har vore redd for å ta sjansar og satsa på det han trur på.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.