Livet er ein liten vits
Amigo the Devil skyr ikkje unna galgenhumor i musikken sin.
Danny Kiranos skjuler seg bak artistnamnet Amigo the Devil.
Pressefoto
Rock
Amigo the Devil:
Everything is Fine
Regime Music Group
«Life is a joke,» syng Amigo the Devil i den åttande låten på ferske, ironisk titulerte Everything is Fine, «and death is the punchline».
Eit slikt svartsyn gjer seg ikkje gjeldande berre i songen med den talande tittelen «Hungover in Jonestown», men her, som i mykje av det andre materialet på albumet, finst det små, umiskjennelege dosar med mørk humor også.
Vik ikkje
At mørk humor er ein vesentleg ingrediens, vart også tydeleg då eg høyrde Danny Kiranos – mannen som skjuler seg bak artistnamnet Amigo the Devil – i Nashville-klubben Mercy Lounge førre veke. Gøymt i den gotiske rockens tidvise nihilisme ligg det ein eigen katarsis. Folk i salen tralla med på «lalala» i «Hungover in Jonestown», og Kiranos-gjengangaren «I Hope Your Husband Dies» kalla fram allsong. Mellom den skjeggete og langhåra Kiranos’ mange tatoveringar kunne vi sjå ein øldrikkande Gud utstyrt med ein iPod.
Everything is Fine er ein ganske dempa affære, men ikkje akkurat blodfattig, trass i det relativt høge blodtapet i songane. På plata, som på scenen, løftar Amigo the Devil fram ein banjo, og han stirer deg hardt i auga med songar som ikkje vik blikket. Opningssporet «Cocaine and Abel» er klassisk eksistensiell americana, med anger, mismot og lengt etter forsoning som sentrale motiv.
Solid låtmakar
Dabby Kiranos er ein solid singer-songwriter, og gjer det meste sjølv, medan enkelte musikarar gjestar på bass, trommer og slidegitar. Når dei dirrande, elektriske gitarane får følgje i lagnadstunge «You’re Perfect Too», er det av ein kledeleg mariachiaktig trompet ved Matt Mattera. Fem av spora er styrkte med ein strykekvartett.
Ein song som «Preacher Feature» kler seg ut som countryballade i Cash-terrenget, og i «The Dreamer» kling Hank Williams’ monumentale einsemd med i verselinene. Kiranos har fortalt i intervju at han kjøpte banjoen etter eit innfall i fylla, nesten som ein vits. Etter den natta fann han ein ny veg inn i musikken.
Vi er langt utanfor allfarveg når vi finn fram til Everything is Fine, men det er også noko av det som gjer plata forfriskande – dette er songar som har blitt til over tid, og Kiranos er ganske kompromisslaus i sin eigen vri på nokre av folktradisjonens mørkaste forteljingar og tropar. Så får heller dei meir veikhjarta lyttarane der ute setje på noko anna.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
Amigo the Devil:
Everything is Fine
Regime Music Group
«Life is a joke,» syng Amigo the Devil i den åttande låten på ferske, ironisk titulerte Everything is Fine, «and death is the punchline».
Eit slikt svartsyn gjer seg ikkje gjeldande berre i songen med den talande tittelen «Hungover in Jonestown», men her, som i mykje av det andre materialet på albumet, finst det små, umiskjennelege dosar med mørk humor også.
Vik ikkje
At mørk humor er ein vesentleg ingrediens, vart også tydeleg då eg høyrde Danny Kiranos – mannen som skjuler seg bak artistnamnet Amigo the Devil – i Nashville-klubben Mercy Lounge førre veke. Gøymt i den gotiske rockens tidvise nihilisme ligg det ein eigen katarsis. Folk i salen tralla med på «lalala» i «Hungover in Jonestown», og Kiranos-gjengangaren «I Hope Your Husband Dies» kalla fram allsong. Mellom den skjeggete og langhåra Kiranos’ mange tatoveringar kunne vi sjå ein øldrikkande Gud utstyrt med ein iPod.
Everything is Fine er ein ganske dempa affære, men ikkje akkurat blodfattig, trass i det relativt høge blodtapet i songane. På plata, som på scenen, løftar Amigo the Devil fram ein banjo, og han stirer deg hardt i auga med songar som ikkje vik blikket. Opningssporet «Cocaine and Abel» er klassisk eksistensiell americana, med anger, mismot og lengt etter forsoning som sentrale motiv.
Solid låtmakar
Dabby Kiranos er ein solid singer-songwriter, og gjer det meste sjølv, medan enkelte musikarar gjestar på bass, trommer og slidegitar. Når dei dirrande, elektriske gitarane får følgje i lagnadstunge «You’re Perfect Too», er det av ein kledeleg mariachiaktig trompet ved Matt Mattera. Fem av spora er styrkte med ein strykekvartett.
Ein song som «Preacher Feature» kler seg ut som countryballade i Cash-terrenget, og i «The Dreamer» kling Hank Williams’ monumentale einsemd med i verselinene. Kiranos har fortalt i intervju at han kjøpte banjoen etter eit innfall i fylla, nesten som ein vits. Etter den natta fann han ein ny veg inn i musikken.
Vi er langt utanfor allfarveg når vi finn fram til Everything is Fine, men det er også noko av det som gjer plata forfriskande – dette er songar som har blitt til over tid, og Kiranos er ganske kompromisslaus i sin eigen vri på nokre av folktradisjonens mørkaste forteljingar og tropar. Så får heller dei meir veikhjarta lyttarane der ute setje på noko anna.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Eva Vezjnavets, psevdonym for Svjatlana Kurs, blir sett på som ein av dei mest originale samtidsforfattarane frå Belarus, skriv forlaget.
Foto: Alenz Kazlova
Stort frå Belarus
Eva Vezjnavets skriv med fandenivaldsk sorg over heimlandet.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Eit utval Tik-Tok-augneblinkar. Frå venstre Klassekampen-journalist Jo Røed Skårderud, som kallar seg Surjournalist, nyhendeprofilen Dylan «News Daddy» Page og Donald Trump som seier at han vil vurdere TikTok-forbodet.
Skjermdump
Nyhende ifølgje TikTok
Barn og ungdom føretrekkjer TikTok som nyhendekanal. Der opererer ferske nyhendeprofilar side om side med redaktørstyrte medium og propagandistar.
West German Film Director Werner Herzog, on the roof of the Festival Palace for the presentation of his film Where the Green Ants Dream at 37th International Cannes Film Festival, May 14, 1984, Cannes, France.
Foto: Michel Lipchitz / AP / NTB
Herzogs grenselause liv
Werner Herzog har levd eit vilt og romantisk liv, alltid klar til å ofre alt for kunsten.
Sunniva Gylver framfor Fagerborg kyrkje, der ho er prest i dag.
Foto: Svein Gjerdåker
Den nye biskopen i Oslo, Sunniva Gylver, lever i trua på at Jesus er Guds son.
– Eg talar med Gud nesten heile tida