Ut i vår hage
Siv Jakobsen gir ut tredjeplata i to porsjonar.
Siv Jakobsen har fordelt det neste albumet på to utgjevingar.
Foto: Jorgen Nordby
Rock
Siv Jakobsen:
Gardening pt. 1
The Nordic
Mellow
Brått kan det ha seg slik her i livet at ein vert trøytt av å kjenne seg liten, og alskens livsmotto om styrke får ein hol klang – ei kjensle som er skildra presist i «Small», opningssporet på Siv Jakobsens Gardening pt. 1, som er ute i dag. Utgivinga byr på eit lite knippe songar som i utstrekning og speletid kan minne litt om ei plateside, og det er ikkje heilt feil, for dette er første halvdel av artistens tredje studioalbum – andre del kjem på nyåret ein gong.
Lågmælt
Den fine ironien er sjølvsagt at nett ein song som «Small» i seg sjølv er eigna til å løfte ein og annan lyttar som har ein røff dag. Jakobsen lagar finslipt, velprodusert lågmælt musikk av det kjenslevare, kviskrande slaget. Det finst jo slikt frå før, men samstundes vil det også alltid vere behov for meir. Ein kan trekkje mange liner bakover frå Gardening, og ei av dei kunne gått til ei utgiving som Stina Nordenstams And She Closed Her Eyes (1994): Det dreier seg om kammerpop med tekstleg kompleksitet, som for somme lyttarar kan ha terapeutisk kraft, avhengig av kva for vegkryss dei står ved her i livet.
Er du utstyrt med grøne fingrar og no endeleg ser fram til det store konseptalbumet om hagebruk, skal eg difor vere den første til å åtvare deg, for ikkje overraskande peikar platetittelen mot det Jakobsen sjølv i eit presseskriv kallar «emosjonelt hagearbeid». Det kjem fram i materialet frå selskapet at fleire av songane på Gardening peikar tilbake på ein relasjon som har vore vanskeleg, og det er det heller ikkje vanskeleg å høyre, om du slepper tekstane og orda inn når du lyttar (eit sterkt døme finst i «Romain’s Place»). «I want to know what it feels like to be alone without you in my mind», heiter det i «Most of the Time», for vert ein nokon gong heilt fri, så lenge fortida når som helst kan innhente ein i tankane?
Fine detaljar
Slike spørsmål reiser dette albumet utan at det vert seigt og traudig. Sjølv om bagasjen er tung, er det mildt og mjukt å lytte til Gardening, som også er utstyrt med heilt nydeleg, elegant orkestrering, og ei heil rekkje fine detaljar i så måte, anten det no er trompeten der i bakgrunnen på «Romain’s Place» eller den elegante codaen som følgjer «Bad by Design» som i ein ettertanke.
Det kan vere at fleire lesarar kjenner Jakobsen som sceneartist – den siste tida har ho vore support for artistar som Susanne Sundfør, The Lumineers og José González (koplingar som gir god meining). Arbeidspartnarane på Gardening har ho denne gongen funne her i landet, og det meste av det vi høyrer på albumet, er spelt inn i Oslo, med Hans Olav Settem og Simen Mitlid i studioet deira på Grønland og i ei hytte dei lånte i Maridalen. Kanskje det er derfrå det stammar, fuglekvitteret som «Small» munnar ut i? Eg ser fram til Gardening pt. 2.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
Siv Jakobsen:
Gardening pt. 1
The Nordic
Mellow
Brått kan det ha seg slik her i livet at ein vert trøytt av å kjenne seg liten, og alskens livsmotto om styrke får ein hol klang – ei kjensle som er skildra presist i «Small», opningssporet på Siv Jakobsens Gardening pt. 1, som er ute i dag. Utgivinga byr på eit lite knippe songar som i utstrekning og speletid kan minne litt om ei plateside, og det er ikkje heilt feil, for dette er første halvdel av artistens tredje studioalbum – andre del kjem på nyåret ein gong.
Lågmælt
Den fine ironien er sjølvsagt at nett ein song som «Small» i seg sjølv er eigna til å løfte ein og annan lyttar som har ein røff dag. Jakobsen lagar finslipt, velprodusert lågmælt musikk av det kjenslevare, kviskrande slaget. Det finst jo slikt frå før, men samstundes vil det også alltid vere behov for meir. Ein kan trekkje mange liner bakover frå Gardening, og ei av dei kunne gått til ei utgiving som Stina Nordenstams And She Closed Her Eyes (1994): Det dreier seg om kammerpop med tekstleg kompleksitet, som for somme lyttarar kan ha terapeutisk kraft, avhengig av kva for vegkryss dei står ved her i livet.
Er du utstyrt med grøne fingrar og no endeleg ser fram til det store konseptalbumet om hagebruk, skal eg difor vere den første til å åtvare deg, for ikkje overraskande peikar platetittelen mot det Jakobsen sjølv i eit presseskriv kallar «emosjonelt hagearbeid». Det kjem fram i materialet frå selskapet at fleire av songane på Gardening peikar tilbake på ein relasjon som har vore vanskeleg, og det er det heller ikkje vanskeleg å høyre, om du slepper tekstane og orda inn når du lyttar (eit sterkt døme finst i «Romain’s Place»). «I want to know what it feels like to be alone without you in my mind», heiter det i «Most of the Time», for vert ein nokon gong heilt fri, så lenge fortida når som helst kan innhente ein i tankane?
Fine detaljar
Slike spørsmål reiser dette albumet utan at det vert seigt og traudig. Sjølv om bagasjen er tung, er det mildt og mjukt å lytte til Gardening, som også er utstyrt med heilt nydeleg, elegant orkestrering, og ei heil rekkje fine detaljar i så måte, anten det no er trompeten der i bakgrunnen på «Romain’s Place» eller den elegante codaen som følgjer «Bad by Design» som i ein ettertanke.
Det kan vere at fleire lesarar kjenner Jakobsen som sceneartist – den siste tida har ho vore support for artistar som Susanne Sundfør, The Lumineers og José González (koplingar som gir god meining). Arbeidspartnarane på Gardening har ho denne gongen funne her i landet, og det meste av det vi høyrer på albumet, er spelt inn i Oslo, med Hans Olav Settem og Simen Mitlid i studioet deira på Grønland og i ei hytte dei lånte i Maridalen. Kanskje det er derfrå det stammar, fuglekvitteret som «Small» munnar ut i? Eg ser fram til Gardening pt. 2.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Eva Vezjnavets, psevdonym for Svjatlana Kurs, blir sett på som ein av dei mest originale samtidsforfattarane frå Belarus, skriv forlaget.
Foto: Alenz Kazlova
Stort frå Belarus
Eva Vezjnavets skriv med fandenivaldsk sorg over heimlandet.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Eit utval Tik-Tok-augneblinkar. Frå venstre Klassekampen-journalist Jo Røed Skårderud, som kallar seg Surjournalist, nyhendeprofilen Dylan «News Daddy» Page og Donald Trump som seier at han vil vurdere TikTok-forbodet.
Skjermdump
Nyhende ifølgje TikTok
Barn og ungdom føretrekkjer TikTok som nyhendekanal. Der opererer ferske nyhendeprofilar side om side med redaktørstyrte medium og propagandistar.
West German Film Director Werner Herzog, on the roof of the Festival Palace for the presentation of his film Where the Green Ants Dream at 37th International Cannes Film Festival, May 14, 1984, Cannes, France.
Foto: Michel Lipchitz / AP / NTB
Herzogs grenselause liv
Werner Herzog har levd eit vilt og romantisk liv, alltid klar til å ofre alt for kunsten.
Sunniva Gylver framfor Fagerborg kyrkje, der ho er prest i dag.
Foto: Svein Gjerdåker
Den nye biskopen i Oslo, Sunniva Gylver, lever i trua på at Jesus er Guds son.
– Eg talar med Gud nesten heile tida