Det var utpå vårparten 2015 at eg for alvor fekk auga opp for The Japanese House, då eg kom over den fabelaktige, vesle EP-plata Pools To Bathe In og skreiv entusiastisk om utgivinga på desse sidene. Amber Bain var berre 19 år den gongen, og det var ikkje stort ein kunne finne ut om henne på nettet, utover det at ho budde i London. Men kva treng ein eigentleg å vite? Musikken var framifrå.

Snart fire år har gått, og no går det an å lese både det eine og det andre om The Japanese House, eit popprosjekt Bain har utvikla med tolmod og estetisk konsekvens. Songane har dukka opp i små drypp og dosar, utstyrte med fin, enigmatisk omslagskunst, med polaroidfotografiet som omdreiingspunkt. Her har det vorte teke eitt steg i gongen.

Søndag kveld spelar The Japanese House på John Dee i Oslo. Rådet må vere klart. Ta ein lytt, og start gjerne med Pools To Bathe In – og er du i Oslo-området i helga, stikk ein tur på konsert.

Likar du det du høyrer, men er annanstads, finst det òg noko å sjå fram til: Den første dagen i mars kjem nemleg Good at Falling, det første albumet frå The Japanese House, ut.

Øyvind Vågnes