Rock

Ex:Re:

Ex:Re

4AD /
Glassnote

«Lat meg utsetje utsjekk, lat meg vere her, lat meg bu her», syng Elena Tonra i «The Dazzler», midtvegs ut i albumet Ex:Re.

Det dreier seg om ein morgon då verda helst kan vente, då det finst trøyst i hotellrommets anonymitet, med stablar med handkle og små sjampoflasker, og, ikkje minst, med ein velfylt minibar.

Sorg og sinne

Det som ventar utanfor rom 232, er kjærleikssorga. Konseptalbumet Ex:Re plasserer seg ganske utvitydig i ein tradisjon av plater som tek føre seg brotet mellom to menneske, og den ulukka og misera det fører med seg i livet. I Tonras songar er det både sorg og sinne. Tonra har fortalt i intervju at ho laga materialet for seg sjølv, utan å vite kvar ho ville med det. Det tok tid å komponere og å skrive, medan innspelinga gjekk ganske fort.

Ex:Re er ein fiffig tittel med dobbel botn. På den eine sida kjenner vi «re» som ei engelskspråklig forkorting for «regarding», eller vi kjem ofte over det når vi ser på emnelinene i innboksen, der meldingar stadig får sine svar. Slik fortel tittelen at Ex:Re dreier seg om eksen, eller er eit tilsvar på ei melding om eksen. Men engelsk uttale peikar oss også i retning av «x-ray», som i røntgenstrålar, som gjer det mogleg for oss å sjå kva som skjuler seg under menneskekroppens overflate. Albumet er på mange måtar ei anatomisk undersøking av ein intens, uroleg sinnstilstand.

Ein fase

Tonra tok også artistnamnet Ex:Re då ho skulle gi ut desse songane. Det latar til å vere eit stykke arbeid som får stå åleine i produksjonen hennar og dokumenterer ein bestemt fase i livet. Det er likevel ikkje ein radikalt annleis Tonra vi møter i dette prosjektet. Fleire vil kjenne henne frå bandet Daughter, og dei som sette pris på Not To Disappear (2016), kan trygt ta ein lytt til Ex:Re. Materialet tilseier at det skulle verte ei ganske dempa og mollstemt samling songar. Josephine Stephenson er med på cello, og Fabian Prynn, husprodusent hos 4AD, bidreg på rytmesporet.

Gripande

Ex:Re er ei kompromisslaust fokusert utgiving. Ved første lytting kan stoffet verke noko innestengt og monotont, nett som eit hotellrom ein treng å komme seg ut frå. Songane treng nokre rundar i spelaren før dei opnar seg opp og får ein skarpare, meir eineståande kvalitet, og då verkar plata meir variert enn ein først fekk inntrykk av.

Lyttar ein slik ein skal, og tar materialet innover seg, er Ex:Re eit emosjonelt utmattande, men også gripande, verk. Så får ein berre glede seg over at Tonra i fleire intervju fortel at ho har lagt brotet bak seg.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.