Vi treng gåver for å redde verda
Bærekraftsmål
Stadig fleire rikfolk kringom i verda nyttar no pengar dei har tent på å nå FN sine bærekraftsmål. Det skal me vere takknemlege for.
I Dag og Tid 13. august er Siri Helle sterkt kritisk til korleis Jeff Bezos nyttar pengane han har tent på Amazon på sjølv å reise ut i verdsrommet. Ho brukar dette som bakgrunn for eit argument om at private sjølvstendige stiftingar som Kavlifondet, Fritt Ord og andre ikkje er dei beste til å fordele pengar til gode føremål.
Vi er ikkje samde med Siri Helle. At enkelte rikingar nyttar pengar på egotrippar i verdsrommet, er ikkje noko argument mot andre stiftingar. Tvert om ser vi at FNs 17 bærekraftsmål har gitt både offentlege styresmakter, politikarar, næringsliv, stiftingar og filantropar eit sams sett av mål for kva verda må gjere fram til 2030.
Som bistandsorganisasjon som kjempar mot fattigdom, ser vi at næringsliv og private filantropiske stiftingar i mange døme er komne lenger enn det offentlege i å rette aktivitetane sine inn på å nå bærekraftsmåla. Dei sameinte nasjonane sine medlemsland har alle vorte einige om særs ambisiøse mål for verda. Og ein av indikatorane for mål nummer 17 seier at ein må mobilisere fleire finansielle ressursar til utviklingslanda frå fleire kjelder.
Og private pengar er ei slik naudsynt kjelde. Det vert no færre offentlege bistandskroner i fleire land. Store land som Storbritannia, Nederland og Tyskland har til dømes gitt færre offentlege kroner til bistand i fjor enn tidlegare. Det trengs mykje pengar til å gi utdanning til alle i verda og skape arbeid for fleire unge i til dømes Afrika, slik at me kan utrydde fattigdom og kjempe mot klimaendringane. Difor er det viktig og riktig at me takkar ja til gåver frå både einskilde privatpersonar med normal inntekt, og frå dei som har tent 100 millionar kroner eller meir.
Vi må vel være positive til at nokon vil nytte det dei har tent, på andre ting enn bilar, eiga romferd eller hytte til seg sjølv? Saman kan me nå bærekraftsmåla, men da må fleire nytte høvet til å bidra.
Gase Handeland er marknads- og kommunikasjonssjef i Strømmestiftelsen.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Bærekraftsmål
Stadig fleire rikfolk kringom i verda nyttar no pengar dei har tent på å nå FN sine bærekraftsmål. Det skal me vere takknemlege for.
I Dag og Tid 13. august er Siri Helle sterkt kritisk til korleis Jeff Bezos nyttar pengane han har tent på Amazon på sjølv å reise ut i verdsrommet. Ho brukar dette som bakgrunn for eit argument om at private sjølvstendige stiftingar som Kavlifondet, Fritt Ord og andre ikkje er dei beste til å fordele pengar til gode føremål.
Vi er ikkje samde med Siri Helle. At enkelte rikingar nyttar pengar på egotrippar i verdsrommet, er ikkje noko argument mot andre stiftingar. Tvert om ser vi at FNs 17 bærekraftsmål har gitt både offentlege styresmakter, politikarar, næringsliv, stiftingar og filantropar eit sams sett av mål for kva verda må gjere fram til 2030.
Som bistandsorganisasjon som kjempar mot fattigdom, ser vi at næringsliv og private filantropiske stiftingar i mange døme er komne lenger enn det offentlege i å rette aktivitetane sine inn på å nå bærekraftsmåla. Dei sameinte nasjonane sine medlemsland har alle vorte einige om særs ambisiøse mål for verda. Og ein av indikatorane for mål nummer 17 seier at ein må mobilisere fleire finansielle ressursar til utviklingslanda frå fleire kjelder.
Og private pengar er ei slik naudsynt kjelde. Det vert no færre offentlege bistandskroner i fleire land. Store land som Storbritannia, Nederland og Tyskland har til dømes gitt færre offentlege kroner til bistand i fjor enn tidlegare. Det trengs mykje pengar til å gi utdanning til alle i verda og skape arbeid for fleire unge i til dømes Afrika, slik at me kan utrydde fattigdom og kjempe mot klimaendringane. Difor er det viktig og riktig at me takkar ja til gåver frå både einskilde privatpersonar med normal inntekt, og frå dei som har tent 100 millionar kroner eller meir.
Vi må vel være positive til at nokon vil nytte det dei har tent, på andre ting enn bilar, eiga romferd eller hytte til seg sjølv? Saman kan me nå bærekraftsmåla, men da må fleire nytte høvet til å bidra.
Gase Handeland er marknads- og kommunikasjonssjef i Strømmestiftelsen.
Fleire artiklar
Eva Vezjnavets, psevdonym for Svjatlana Kurs, blir sett på som ein av dei mest originale samtidsforfattarane frå Belarus, skriv forlaget.
Foto: Alenz Kazlova
Stort frå Belarus
Eva Vezjnavets skriv med fandenivaldsk sorg over heimlandet.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Eit utval Tik-Tok-augneblinkar. Frå venstre Klassekampen-journalist Jo Røed Skårderud, som kallar seg Surjournalist, nyhendeprofilen Dylan «News Daddy» Page og Donald Trump som seier at han vil vurdere TikTok-forbodet.
Skjermdump
Nyhende ifølgje TikTok
Barn og ungdom føretrekkjer TikTok som nyhendekanal. Der opererer ferske nyhendeprofilar side om side med redaktørstyrte medium og propagandistar.
West German Film Director Werner Herzog, on the roof of the Festival Palace for the presentation of his film Where the Green Ants Dream at 37th International Cannes Film Festival, May 14, 1984, Cannes, France.
Foto: Michel Lipchitz / AP / NTB
Herzogs grenselause liv
Werner Herzog har levd eit vilt og romantisk liv, alltid klar til å ofre alt for kunsten.
Sunniva Gylver framfor Fagerborg kyrkje, der ho er prest i dag.
Foto: Svein Gjerdåker
Den nye biskopen i Oslo, Sunniva Gylver, lever i trua på at Jesus er Guds son.
– Eg talar med Gud nesten heile tida