Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Samfunn

Kjær stad har mange namn

Namnet skjemmer ingen, men nordmenn slåst om stadnamn så bustene fyk. No gjer både kommune og stat lovbrot på grunn av strid om stadnamn.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen

Foto Terje Heiestad / Millimeterpress

Foto Terje Heiestad / Millimeterpress

7346
20170602
7346
20170602

STADNAMN

ronny@dagogtid.no

Strid om stadnamn finst til alle tider og alle stader i Noreg. Stadnamn er like kjært for mange som våre eigne namn, personnamna våre. Det handlar om identitet og tilhøyrsle, ikkje minst fordi stadnamn og gardsnamn ofte fell saman med slektsnamn.

Strid om stadnamn har med historie å gjera, med dansketida og norsk sjølvstende. I mellomkrigstida skulle Noreg fornorskast; gamle danske namn skulle bytast ut. Det galdt fyrst og fremst danske bøyingsformer, til dømes vart øygruppa «Trænen» til «Træna». Men det som verkeleg gav bensin på bålet, var dei tilfella der danske namn skulle bytast ut med det gamle norrøne namnet. Vi kjenner til stridene knytte til Oslo og Kristiania og Trondhjem og Nidaros. Landsmål, seinare nynorsk, var rettesnor for namneendringane.

Debatt om stad og fornorsking har eksistert fram til tida vår. Den fyrste artikkelen eg skreiv som skribent, handla nettopp om danske kontra norrøne og moderne norske bøyingsformer. Det er nok å nemne tittelen, så skjønar ein kor absurde slike debattar kan bli: «Torget, Torgi, Torge, Torga eller Torgar». Det var stakkars Torget i Brønnøysund som skulle døypast om.

Men er det ein stad nynorsken har vunne, så er det nettopp i stadnamna. Filologen og målmannen gjorde eit kjempearbeid her som enno gjeld i hovuddrag i dag. Dei fleste namna i Noreg er normerte etter nynorsk rettskriving. Underleg nok har det gått rimeleg greitt. Men somme stader har alliansen nynorskmotstand og namnedebatt likevel gjort seg gjeldande. Badevatnet i Oslo heitte Sognsvatn fram til 1990. Alt i 1912–13 innførte Kartverket dei nynorske namna inn på karta sine. Men i 1990 året kom den nye lova om stadnamn inn, og fyrst då fekk også bokmål status som normeringsspråk. Vatn vart vann.

Hunn eller Skage

Men det finst òg stridar om stadnamn som har andre røter. Hunn er ein liten, koseleg tettstad aust for Namsos; namnet er til liks med mange tettstader i landet opphavleg namnet på ein kyrkjestad. Namnet på kyrkjesoknet er Skage.

Så langt er alt greitt. Men skal du finne Hunn på kartet, eller kjem du med bil og skal finne plassen, blir det verre. På karta til Kartverket står Hunn og Skage attved einannan, utan at ein eigenleg forstår kva som er kva. Når det gjeld skiltinga til Statens vegvesen, finn du ingen skilt med Hunn, berre med Skage. Dersom du orienterer deg i informasjonen til Statistisk sentralbyrå om plassen, dukkar derimot Hunn opp som korrekt namn på tettstaden.

Kvifor? Alt på slutten av 1800-talet var det mangelfull skilting i området, og seinare misforståing hjå Kartverket førte til at Skage, ikkje Hunn, vart oppfatta som sentrum. Men det har aldri tidlegare vore noko vedtak på eit namneskifte. Då er det rette at det «nederva stadnamnet» skal gjelde, som det heiter i stadnamnlova.

Men misforståingar kan etter tid bli oppfatta som den naturlege tilstanden. Det førte til eit kommunalt vedtak hjå kommunen i 2014: Hunn vart Skage, og det same galdt ein annan kyrkjestad: Ranemsletta vart Overhalla. Skilt med desse namna vart sette opp.

Felles for begge desse sakene er at namn med større geografisk utstrekning blir erstatta med namn med mindre geografisk utstrekning. Vi finne liknande døme andre stader i landet: Gròve, Vassenden og Krossen er ikkje like kjende i dag som Norheimsund, Gran og Sandnes, om så dei fyrstnemnde er dei korrekte namna på sentrum av desse stadene. Reiser du inn til Sandnes med tog, opplever du det uheldige at toget stansar på to stader med namnet Sandnes: Sandnes og Sandnes sentrum.

Det finst òg døme på det omvende: ein liten stad blir nemning på eit større område: Geilo som eigenleg er eit bygdenamn, blir i dag bruka om heile Ustedalen.

Fæle vestlendingar

Kva gjer ein då for å få orden på namnespørsmåla? Vi har fagmenn, namnekonsulentane, som ikkje alltid er så populære. I Nord-Noreg har «vestlending» vore bruka som skjellsord på mang ein konsulent – det har sjølvsagt med det nynorske normeringsidealet å gjera.

Blir partane ikkje samde, finst det ein klageinstans: Klagenemnda for stadnamnsaker. Vi tek turen attende til Overhalla: Namdal historielag og Aksjonsgruppa for korrekt bruk av stedsnavn i Overhalla vil ha attende Hunn og klaga vedtaket i kommunen inn til Klagenemnda. Faginstansen vedtok at Hunn vart det rette namnet. I mars i fjor stod det å lesa i Namdalsavisa at nye skilt var på veg.

Men vart skilta bytta ut? Nei, vedtaket har berre delvis vorte teke omsyn til. No gjeld nemleg situasjonen som eg nemnde ovanfor: Kartverket opererer med begge namna, Vegvesenet med Skage og Statistisk sentralbyrå med Hunn. Somme instansar fylgjer altså vedtaket frå klagerådet, andre ikkje.

Eg spør advokaten til Aksjonsgruppa for korrekt bruk av stedsnavn i Overhalla, Brynjar Mørkved, om ikkje staten har sanksjonar til å gjennomføre vedtaket.

– Nei, det har ikkje vore naudsynt med sanksjonar, for vedtak for ei statleg klagenemnd har i alle år vorte fylgde opp. No er vi i ein situasjon der kommunen bryt lova og der staten ikkje sanksjonerer, men retter seg etter lovbrotet.

Lovbrot

Ordførar og rådmann i bygda er konfronterte med lovbrotet i lokalavisa. Dei meiner kjernen i saka handlar om «lokalt sjølvstyre». Og det er nett det som er i ferd med å skje. Debatten i Overhalla skil seg frå tidlegare namnedebattar. Tidlegare har vedtak frå Klagenemnda vorte respekterte, i alle fall på statleg nivå. Konflikten i Overhalla er no i sirkulasjon hjå departementet og sivilombodsmannen. Kulturdepartementet slår fast i eit brev (17. mars i år) at vedtaket i klagenemnda er endeleg; det «kan eventuelt angripes ved søksmål for domstolene».

Det har ikkje kome noko søksmål for domstolane, og likevel går både kommune og statlege instansar imot vedtaket i Klagenemnda. Ein klage retta mot Vegvesenet om å setja opp nye skilt, har gått vidare opp til Samferdselsdepartementet. Sivilombodsmannen strekar under at Vegvesenet har plikt til å utføre skilting. Det er enno ikkje motteke noko svar frå departementet.

Samferdselsdepartementet viser samtidig til kommunereforma, med større kommunar skal dei sjølve få fastsetja «skrivemåte og navn innenfor adresse- og skiltprosjekt». Samtidig heiter det frå Kulturdepartementet at dei har gått i gang med eit arbeid med gjennomgang av stadnamnlova med sikte på at ein kommunes vedtak i namnesaker skal tilleggjast større vekt.

– høgst kritikkverdig

Eg spør leiar for Klagenemnda for stadnamn og jussprofessor ved Universitet i Oslo, Marit Halvorsen, om hennar syn på saka:

– I all hovudsak fylgjer klageorganet, altså dei som sender inn klage til oss, om det er kommunen eller andre, vedtaka våre. Det er høgst kritikkverdig at vedtaket ikkje blir fylgt opp og at kommunen viser liten respekt for arbeidet til dei fagkunnige.

Dag og Tid har vore i kontakt med både Samferdselsdepartementet og Kulturdepartementet om striden Overhalla: Samferdselsdepartementet seier dei vil svara på brevet frå Sivilombudsmannen før dei talar med media. Kulturdepartementet fortel at det vil koma med eit nytt lovframlegg på høyring.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

STADNAMN

ronny@dagogtid.no

Strid om stadnamn finst til alle tider og alle stader i Noreg. Stadnamn er like kjært for mange som våre eigne namn, personnamna våre. Det handlar om identitet og tilhøyrsle, ikkje minst fordi stadnamn og gardsnamn ofte fell saman med slektsnamn.

Strid om stadnamn har med historie å gjera, med dansketida og norsk sjølvstende. I mellomkrigstida skulle Noreg fornorskast; gamle danske namn skulle bytast ut. Det galdt fyrst og fremst danske bøyingsformer, til dømes vart øygruppa «Trænen» til «Træna». Men det som verkeleg gav bensin på bålet, var dei tilfella der danske namn skulle bytast ut med det gamle norrøne namnet. Vi kjenner til stridene knytte til Oslo og Kristiania og Trondhjem og Nidaros. Landsmål, seinare nynorsk, var rettesnor for namneendringane.

Debatt om stad og fornorsking har eksistert fram til tida vår. Den fyrste artikkelen eg skreiv som skribent, handla nettopp om danske kontra norrøne og moderne norske bøyingsformer. Det er nok å nemne tittelen, så skjønar ein kor absurde slike debattar kan bli: «Torget, Torgi, Torge, Torga eller Torgar». Det var stakkars Torget i Brønnøysund som skulle døypast om.

Men er det ein stad nynorsken har vunne, så er det nettopp i stadnamna. Filologen og målmannen gjorde eit kjempearbeid her som enno gjeld i hovuddrag i dag. Dei fleste namna i Noreg er normerte etter nynorsk rettskriving. Underleg nok har det gått rimeleg greitt. Men somme stader har alliansen nynorskmotstand og namnedebatt likevel gjort seg gjeldande. Badevatnet i Oslo heitte Sognsvatn fram til 1990. Alt i 1912–13 innførte Kartverket dei nynorske namna inn på karta sine. Men i 1990 året kom den nye lova om stadnamn inn, og fyrst då fekk også bokmål status som normeringsspråk. Vatn vart vann.

Hunn eller Skage

Men det finst òg stridar om stadnamn som har andre røter. Hunn er ein liten, koseleg tettstad aust for Namsos; namnet er til liks med mange tettstader i landet opphavleg namnet på ein kyrkjestad. Namnet på kyrkjesoknet er Skage.

Så langt er alt greitt. Men skal du finne Hunn på kartet, eller kjem du med bil og skal finne plassen, blir det verre. På karta til Kartverket står Hunn og Skage attved einannan, utan at ein eigenleg forstår kva som er kva. Når det gjeld skiltinga til Statens vegvesen, finn du ingen skilt med Hunn, berre med Skage. Dersom du orienterer deg i informasjonen til Statistisk sentralbyrå om plassen, dukkar derimot Hunn opp som korrekt namn på tettstaden.

Kvifor? Alt på slutten av 1800-talet var det mangelfull skilting i området, og seinare misforståing hjå Kartverket førte til at Skage, ikkje Hunn, vart oppfatta som sentrum. Men det har aldri tidlegare vore noko vedtak på eit namneskifte. Då er det rette at det «nederva stadnamnet» skal gjelde, som det heiter i stadnamnlova.

Men misforståingar kan etter tid bli oppfatta som den naturlege tilstanden. Det førte til eit kommunalt vedtak hjå kommunen i 2014: Hunn vart Skage, og det same galdt ein annan kyrkjestad: Ranemsletta vart Overhalla. Skilt med desse namna vart sette opp.

Felles for begge desse sakene er at namn med større geografisk utstrekning blir erstatta med namn med mindre geografisk utstrekning. Vi finne liknande døme andre stader i landet: Gròve, Vassenden og Krossen er ikkje like kjende i dag som Norheimsund, Gran og Sandnes, om så dei fyrstnemnde er dei korrekte namna på sentrum av desse stadene. Reiser du inn til Sandnes med tog, opplever du det uheldige at toget stansar på to stader med namnet Sandnes: Sandnes og Sandnes sentrum.

Det finst òg døme på det omvende: ein liten stad blir nemning på eit større område: Geilo som eigenleg er eit bygdenamn, blir i dag bruka om heile Ustedalen.

Fæle vestlendingar

Kva gjer ein då for å få orden på namnespørsmåla? Vi har fagmenn, namnekonsulentane, som ikkje alltid er så populære. I Nord-Noreg har «vestlending» vore bruka som skjellsord på mang ein konsulent – det har sjølvsagt med det nynorske normeringsidealet å gjera.

Blir partane ikkje samde, finst det ein klageinstans: Klagenemnda for stadnamnsaker. Vi tek turen attende til Overhalla: Namdal historielag og Aksjonsgruppa for korrekt bruk av stedsnavn i Overhalla vil ha attende Hunn og klaga vedtaket i kommunen inn til Klagenemnda. Faginstansen vedtok at Hunn vart det rette namnet. I mars i fjor stod det å lesa i Namdalsavisa at nye skilt var på veg.

Men vart skilta bytta ut? Nei, vedtaket har berre delvis vorte teke omsyn til. No gjeld nemleg situasjonen som eg nemnde ovanfor: Kartverket opererer med begge namna, Vegvesenet med Skage og Statistisk sentralbyrå med Hunn. Somme instansar fylgjer altså vedtaket frå klagerådet, andre ikkje.

Eg spør advokaten til Aksjonsgruppa for korrekt bruk av stedsnavn i Overhalla, Brynjar Mørkved, om ikkje staten har sanksjonar til å gjennomføre vedtaket.

– Nei, det har ikkje vore naudsynt med sanksjonar, for vedtak for ei statleg klagenemnd har i alle år vorte fylgde opp. No er vi i ein situasjon der kommunen bryt lova og der staten ikkje sanksjonerer, men retter seg etter lovbrotet.

Lovbrot

Ordførar og rådmann i bygda er konfronterte med lovbrotet i lokalavisa. Dei meiner kjernen i saka handlar om «lokalt sjølvstyre». Og det er nett det som er i ferd med å skje. Debatten i Overhalla skil seg frå tidlegare namnedebattar. Tidlegare har vedtak frå Klagenemnda vorte respekterte, i alle fall på statleg nivå. Konflikten i Overhalla er no i sirkulasjon hjå departementet og sivilombodsmannen. Kulturdepartementet slår fast i eit brev (17. mars i år) at vedtaket i klagenemnda er endeleg; det «kan eventuelt angripes ved søksmål for domstolene».

Det har ikkje kome noko søksmål for domstolane, og likevel går både kommune og statlege instansar imot vedtaket i Klagenemnda. Ein klage retta mot Vegvesenet om å setja opp nye skilt, har gått vidare opp til Samferdselsdepartementet. Sivilombodsmannen strekar under at Vegvesenet har plikt til å utføre skilting. Det er enno ikkje motteke noko svar frå departementet.

Samferdselsdepartementet viser samtidig til kommunereforma, med større kommunar skal dei sjølve få fastsetja «skrivemåte og navn innenfor adresse- og skiltprosjekt». Samtidig heiter det frå Kulturdepartementet at dei har gått i gang med eit arbeid med gjennomgang av stadnamnlova med sikte på at ein kommunes vedtak i namnesaker skal tilleggjast større vekt.

– høgst kritikkverdig

Eg spør leiar for Klagenemnda for stadnamn og jussprofessor ved Universitet i Oslo, Marit Halvorsen, om hennar syn på saka:

– I all hovudsak fylgjer klageorganet, altså dei som sender inn klage til oss, om det er kommunen eller andre, vedtaka våre. Det er høgst kritikkverdig at vedtaket ikkje blir fylgt opp og at kommunen viser liten respekt for arbeidet til dei fagkunnige.

Dag og Tid har vore i kontakt med både Samferdselsdepartementet og Kulturdepartementet om striden Overhalla: Samferdselsdepartementet seier dei vil svara på brevet frå Sivilombudsmannen før dei talar med media. Kulturdepartementet fortel at det vil koma med eit nytt lovframlegg på høyring.

I Nord-Noreg har «vestlending» vore bruka som skjellsord på namnekonsulentar.

I Nord-Noreg har «vestlending» vore bruka som

skjellsord på namnekonsulentar.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Foto: Helge Øgrim

På tomannshandFeature

Ein forskar kryssar sitt spor

Thomas Hylland Eriksen hylla mangfaldet og ville dekonstruere fleirtalet. Men fann han svaret på dilemmaa knytte til innvandring?

HelgeØgrim
Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Thomas Hylland Eriksen på scenen i Klingenberg kino i Oslo i april, der han heldt føredraget «Syv meninger med livet».

Foto: Helge Øgrim

På tomannshandFeature

Ein forskar kryssar sitt spor

Thomas Hylland Eriksen hylla mangfaldet og ville dekonstruere fleirtalet. Men fann han svaret på dilemmaa knytte til innvandring?

HelgeØgrim
Eva Vezjnavets, psevdonym for Svjatlana Kurs, blir sett på som ein av dei mest originale samtidsforfattarane frå Belarus, skriv forlaget.

Eva Vezjnavets, psevdonym for Svjatlana Kurs, blir sett på som ein av dei mest originale samtidsforfattarane frå Belarus, skriv forlaget.

Foto: Alenz Kazlova

BokMeldingar
Oddmund Hagen

Stort frå Belarus

Eva Vezjnavets skriv med fandenivaldsk sorg over heimlandet.

Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.

Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.

Alle foto: Svein Gjerdåker

ReportasjeFeature
Svein Gjerdåker

Soga om stølspurka

Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.

Eit utval Tik-Tok-augneblinkar. Frå venstre Klassekampen-journalist Jo Røed Skårderud, som kallar seg Surjournalist, nyhendeprofilen Dylan «News Daddy» Page og Donald Trump som seier at han vil vurdere TikTok-forbodet.

Eit utval Tik-Tok-augneblinkar. Frå venstre Klassekampen-journalist Jo Røed Skårderud, som kallar seg Surjournalist, nyhendeprofilen Dylan «News Daddy» Page og Donald Trump som seier at han vil vurdere TikTok-forbodet.

Skjermdump

Samfunn
Christiane Jordheim Larsen

Nyhende ifølgje TikTok

Barn og ungdom føretrekkjer TikTok som nyhendekanal. Der opererer ferske nyhendeprofilar side om side med redaktørstyrte medium og propagandistar.

 Kate Moss på sofaen til Bella Freud på YouTube.

Kate Moss på sofaen til Bella Freud på YouTube.

Skjermdump

Feature

Klede

På YouTube-kanalen Fashion Neurosis ligg kulturfolk på divanen til Bella Freud og snakkar ut om klede. 

Ida Lødemel Tvedt
 Kate Moss på sofaen til Bella Freud på YouTube.

Kate Moss på sofaen til Bella Freud på YouTube.

Skjermdump

Feature

Klede

På YouTube-kanalen Fashion Neurosis ligg kulturfolk på divanen til Bella Freud og snakkar ut om klede. 

Ida Lødemel Tvedt

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis